De gebeurtenissen en de nasleep van het geweld in Charlottesville, Va., heeft de afgelopen week veel Amerikanen verbijsterd achtergelaten. Het idee dat in 2017 blanke nationalistische marsen universiteitscampussen bestormen en dodelijk worden, is ronduit hartverscheurend. Katie Couric, die drie spannende dagen en nachten in de stad heeft doorgebracht, zo dicht bij haar hart, kent het gevoel goed.
De doorgewinterde journalist heeft diepe banden met de stad en is afgestudeerd aan de Universiteit van Virginia. Haar overleden zus Emily was ook een alumna van de school, en de... Emily Couric Cancer Center bij UVA is een getuigenis van haar leven.
Toen protesten en tegenprotesten op 1 augustus begonnen uit te breken. Op 11 november hebben Couric en een team van producenten de omgeving vastgelegd in haar aankomende National Geographic-serie. In een nieuw essay en korte film voor Nat Geo, reflecteert ze op getuige zijn van de escalatie van geweld in Charlottesville.
Krediet: Chip Somodevilla/Getty
GERELATEERD: 5 dingen die organisatoren in Charlottesville willen dat je doet om haat te bestrijden
"[Charlottesville is] het symbool geworden van waar we zijn, als Amerikanen in 2017, en het breekt mijn hart", schreef ze. "Maar het vervult me ook met hoop."
Deze hoop dreef Couric ertoe om in de loop van haar tijd daar met iedereen te praten, of het nu tegendemonstranten waren of leden van 'alt-right'.
"Tijdens de drie dagen dat ik in de stad was, zag ik intense haat en bitterheid die verontwaardiging en woede veroorzaakten. Maar ik zag ook vriendelijkheid, mededogen en vrijgevigheid. Te midden van het geluid en de woede zag ik moslim-, joodse, zwarte en blanke demonstranten met verbonden armen een menselijke ketting vormen."
Couric was ook getuige van de onmiddellijke nasleep van een auto die op een menigte van tegendemonstranten werd gereden, een daad waarbij de 32-jarige Heather Heyer om het leven kwam en 19 anderen gewond raakten. 12.
Krediet: Chip Somodevilla/Getty
GERELATEERD: De krachtigste afbeeldingen van de antiracismebijeenkomsten van deze week
"We renden vier blokken naar het oosten, passeerden een gepantserd voertuig en baanden ons een weg tussen ambulances om paramedici en mensen te vinden die op brancards werden weggedragen", schreef ze. "Ik herinner me dat ik met afschuw toekeek hoe een vrouw borstcompressies kreeg terwijl ze werd weggevoerd."
Hoewel haar ervaringen op zijn zachtst gezegd schokkend waren, biedt Couric's reflectie een beter kijkje in een belangrijk moment in de geschiedenis.
"Op de plaats van het ongeval zag ik vreemden familieleden van de gewonden troosten met een fel medeleven - alsof ze familieleden waren. Ik zag dominees en voetgangers naar een plaats van chaos rennen, niet wetende wat er nog meer ging gebeuren, maar vastbesloten om te helpen", schreef ze.
GERELATEERD: Het belang van het kiezen van kanten in een zaak als Charlottesville
"Die dag kwam Charlottesville op tegen haat, blanke suprematie, racisme, antisemitisme, homofobie en vrouwenhatende retoriek en zei: dit is niet de wereld waarin we leven of waarvan we deel willen uitmaken."
Gaan hier om het hele essay van Katie Couric te lezen en de korte film te bekijken waarvoor haar team heeft samengesteld National Geographic bovenstaand (waarschuwing: het bevat grafische taal en verontrustende beelden).