Afgelopen november liepen meer dan 20.000 Google-medewerkers over de hele wereld uit protest na een New York Times artikel onthulde dat de zoekgigant forse exit-pakketten had betaald aan twee mannelijke leidinggevenden (met name $ 90 miljoen aan Android-oprichter Andy Rubin) die werden beschuldigd van seksueel wangedrag. Google deed verder weinig om de claims te procederen, hoewel het zijn werkplekbeleid zou herzien zodra de publieke verontwaardiging internationaal nieuws werd. De media wendden zich onmiddellijk tot Lisa Borders, de nieuw geslagen leider van De tijd is op, om commentaar te geven op dit machtsmisbruik. Het was haar eerste werkdag.
“We zijn geboren uit een tragedie, om eerlijk te zijn”, zegt Borders, 61, verwijzend naar het keerpunt begin 2018, toen 300 van de slimste sterren en leidinggevenden van Hollywood werden vergezeld door een vakbond van 700.000 vrouwelijke landarbeiders om te zeggen dat het genoeg was genoeg. "Ik denk dat we in onze gedachten gaan, 'Oh, het zijn gewoon deze traditionele industrieën'", zegt ze. "Dan krijg je zoiets als [wat er is gebeurd bij] Google. Misschien was het onrealistisch, maar we hadden verwacht dat hun gedrag beter zou zijn, van een hogere orde, en dat was het niet.”
Die trial-by-fire-ervaring maakte rechtstreeks gebruik van de vaardigheden die Borders op haar eerdere hoge posities had aangescherpt: voorzitter van de gemeenteraad van Atlanta (ze stelde zich zelfs kandidaat voor burgemeester in 2009), vice-president van mondiale gemeenschapszaken bij Coca-Cola, en voorzitter van de WNBA voor drie seizoenen. "Noem dat mijn trainingskamp, als je wilt", zegt Borders van laatstgenoemde. "Daar ontwikkelde ik nog meer spiergeheugen en spiermassa rond dit idee van vechten namens vrouwen." Borders is zo verbonden met de spelers dat ze tot op de dag van vandaag haar favoriete team niet zal onthullen, alsof ze haar waren kinderen. Ze zegt dat haar echte zoon, de 36-jarige Dijon Bowden, haar '2.0' is. Ze beschouwt hem als "een betere versie [van mij] dan ik ooit zou zijn: competenter, zelfverzekerder en meelevend."
GERELATEERD: Een complete tijdlijn van de Time's Up-beweging
Het zou moeilijk zijn om je iemand voor te stellen die meer medelevend is dan Borders, met haar no-nonsense maar vertederende gespreksstijl. Dus als ze spreekt over het 'slechte gedrag' op de werkplek dat nog steeds te veel vrouwen tegenhoudt, weet je dat ze toegewijd is om het op te lossen.
"Mensen bij elkaar brengen om te weten dat ze niet alleen zijn, is een taak", zegt ze, eraan toevoegend dat van de werknemers Time's Up helpt, 40 procent mensen van kleur zijn en 60 procent identificeert zich als een laag inkomen. Tot op heden heeft de organisatie 800 advocaten ingeschakeld om diegenen te helpen die het zich niet kunnen veroorloven om een advocaat in te huren. Dit wordt betaald door Time's Up's Legal Defense Fund bij de Nationaal centrum voor vrouwenrecht, die $ 22 miljoen aan donaties heeft verzameld op GoFundMe - het meeste dat ooit is opgehaald op het platform. "Dat klinkt als veel geld, totdat je naar de diepte en de breedte van het probleem kijkt", zegt Borders. “We hebben 3.500 mensen die contact met ons opnemen. Er zijn zo'n 60 zaken aan de gang, variërend van de kassier bij een dollarwinkel in Brooklyn tot vrouwelijke paramedici in Chicago.
GERELATEERD: Lisa Borders heeft een boodschap voor mannen
Borders legt uit dat Time's Up een drieledige benadering heeft om zo'n onmogelijk groot probleem op te lossen, namelijk kijken naar bedrijven, cultuur en wetten. "Wetten zijn echt de plek waar je discrete wetgeving kunt vinden die we mensen zouden uitnodigen om te overwegen te veranderen", zegt ze. "Ik was een gekozen functionaris, dus ik begrijp dat de federale wet voorrang heeft op de staat en de staat op de stad, maar je moet ergens beginnen."
Voor degenen die denken dat Time's Up niet veel meer is dan een Hollywood-rage, denk nog eens goed na. De organisatie gaat haar tweede jaar in en heeft al speciale taskforces opgesteld die zich richten op het helpen degenen die in de journalistiek, reclame en risicokapitaal werken, en het is van plan om uit te breiden naar nieuwe categorieën spoedig. In elk veld haalt Time's Up dezelfde vijand neer: "het patriarchaat - de status-quo", zegt Borders. “Er zijn diepgewortelde denkwijzen en gedragingen die al honderden jaren acceptabel zijn. En dat klinkt klein, maar het is gigantisch.”
Er zijn ook enkele meer verrassende uitdagingen geweest. Zoals, zegt ze, 'zusters die niet achter ons staan. Ik had niet verwacht dat er enkele vrouwen zijn die aantoonbaar hebben geprofiteerd van het patriarchaat [die die macht zouden moeten delen met anderen, maar dat niet hebben gedaan.”
Wat er ook komt, Borders is er klaar voor. "Vrouwen van over de hele wereld hebben hun hand opgestoken en de #MeToo-hashtag gebruikt", zegt ze, eraan toevoegend dat Time's Up een natuurlijke uitbreiding is van de #MeToo-beweging. “Ze willen van een plaats van overleving naar empowerment gaan. Ze zeggen: 'Ik heb mijn eigen persoonlijke kracht; laten we daar nu een collectieve kracht van maken.'"
Gefotografeerd door Jeremy Liebman. Vergaderingen redacteur: Laurel Pantin. Make-up: Joanna Simkin.
Voor meer van dit soort verhalen, pak het februarinummer van In stijl, beschikbaar in kiosken, op Amazon en voor digitale download 18 jan.