Wanda Sykes over coming-out, ontmoeting met haar vrouw en ouderschap

Het woord 'trots' betekent zoveel verschillende dingen voor mij. Ik ben trots op mijn familie. Ik ben trots op mijn geloof, dat de dingen voor mij bij elkaar heeft gehouden toen mensen zeiden dat ik niet in overeenstemming was met God. Ik ben trots op mijn vriendschappen. De meeste van mijn vrienden ken ik sinds de middelbare school, en ze houden me op de been en roepen me op mijn onzin. Ik ben trots op mijn werk en op het feit dat ik in een film zat genaamd Pootie Tang en ik ben er nog steeds om erover te praten.

Maar om eerlijk te zijn, wanneer iemand 'trots' zegt, denk ik als eerste aan de gigantische regenboogvlag die in juni altijd op Fire Island [N.Y.] hangt. Daar hebben mijn vrouw, Alex, en ik elkaar ontmoet [in 2006], en nu gaan we er elke zomer naartoe omdat er zo'n gemeenschapsgevoel is. Het gaat erom precies te zijn wie je bent en dat te omarmen.

Nadat ik Alex ontmoette, herinner ik me dat ik mijn publicist vroeg of ik publiekelijk naar buiten moest komen, en ze zei: "Wel, iedereen met wie je werkt weet het, en iedereen die met je in contact komt weet het. Dus als je een groot interview wilt doen, zoals: 'Hé, ik ben homo', dan kan dat, maar het zal waarschijnlijk meer organisch gebeuren." En ja hoor, dat gebeurde ook. Ik was in 2008 bij een [huwelijksgelijkheid]-rally en ik werd ter plaatse gebracht en op het podium geroepen om een ​​paar woorden te zeggen. Ik had niets voorbereid, maar het is bekend dat ik het vleugel, dus ik kwam er meteen uit. En voor je het weet, was het

GERELATEERD: Hoe CNN-correspondent Kaitlan Collins een "apolitieke opvoeding" kreeg helemaal naar het Witte Huis

Ik ben blij dat het zo is gegaan, want het ging allemaal om acceptatie. Ik zei: "Dit is wie ik ben. Waarom probeer ik iets anders te zijn? Ik word er ellendig van en ik verdien het om gelukkig te zijn." We verdienen het allemaal om gelukkig te zijn, en we zijn allemaal uniek, dus dat moeten we vieren. Toen ik die beslissing eenmaal had genomen, was dat zo bevrijdend. Ik ben altijd eerlijk geweest met mijn mening in mijn stand-up, maar uiteindelijk was ik in staat om het om te draaien op mezelf. Ik denk dat het zichtbaar is in mijn werk en ook in alle andere aspecten van mijn leven.

Een van mijn meest trotse momenten was dat ik de eerste zwarte vrouw om het Witte Huis Correspondents' Dinner te organiseren [in 2009]. Alex was net bevallen van onze tweeling [Lucas en Olivia], dus het was een gekke tijd en we sliepen niet. Maar om die kamer binnen te gaan voor Barack Obama, de eerste Afro-Amerikaanse president, en mijn ding te doen en dan terug naar mijn hotelkamer gaan en mijn twee baby's naast mijn vrouw houden was behoorlijk gek en ongelooflijk.

GERELATEERD: Wanneer kunnen zwarte vrouwen stoppen met "de eerste" te zijn?

Moederschap was echter niet iets waarvan ik altijd wist dat ik het wilde. Toen ik jonger was, dacht ik om de een of andere reden altijd dat ik een... alleenstaande moeder, en toen wist ik niet of ik überhaupt kinderen zou krijgen. Maar nadat ik Alex had ontmoet, dacht ik: "Natuurlijk. Waarom niet?" Ze is Frans en we zijn heel verschillend, maar ik denk dat we elkaar op de beste manieren aanvullen. Ze houdt bijvoorbeeld van reizen en ik heb geld. Daar ga ik waarschijnlijk problemen mee krijgen. Maar echt, we hebben allebei een goed hart en proberen altijd het juiste te doen. En na 12 jaar huwelijk hebben we nog steeds zoveel plezier, vooral door de kleine dingen te doen, zoals samen dansen in de keuken.

Als ouders zijn we een team. Wanneer er een gebied is waar ik misschien tekort kom, dekt ze me en vice versa. We staan ​​altijd achter elkaar, en ik denk dat dat heel belangrijk is geweest in onze relatie. Onze kinderen zijn nu 12 en ik ben zo trots als ze aardig, beleefd en respectvol zijn. Maar meestal spreken ze TikTok, dus ik heb geen idee wat ze zeggen. Ze zijn nog steeds niet oud genoeg om naar mijn stand-upspecials te kijken, maar hun vrienden komen terug en vertellen hen dingen die ze van hun ouders hebben gehoord. Dus ze hebben me vriendelijk gevraagd om het ze rustig aan te doen [in mijn daad]. Ik zie nu al dat mijn zoon de andere komiek in de familie is, en mijn dochter houdt van zingen en dansen. Ik moedig er nog niets van aan.

Ik denk dat de dingen zeker veranderen voor jongere generaties, maar voor mensen van mijn leeftijd, de meesten van ons hebben onze eigen families moeten stichten omdat onze echte families ons niet zo accepteerden verhoudingen. Maar Alex en ik zorgen altijd voor elkaar en onze kinderen, en vooral daar ben ik ongelooflijk trots op.

Sykes is de co-creator, uitvoerend producent en ster van De Upshaws, nu streamen op Netflix.

Voor meer van dit soort verhalen, haal de juni 2021 van In stijl, beschikbaar in kiosken, op Amazon en voor digitale download 21 mei.