Hoewel we ongetwijfeld vooruitgang hebben geboekt als het gaat om opname in Hollywood (veel succes met het proberen te casten) Scarlett Johansson als transgender man en/of Aziatische cyborg in 2019), zijn het nauwelijks gouden sterren over de hele wereld. bord.
Meest recentelijk werd Bryan Cranston (hij was in die show over meth, weet je nog?) opgeroepen voor zijn vertolking van een quadriplegische man in aankomend drama Het voordeel (een remake van Frankrijk's de onaantastbaren). Tegenover Kevin Hart spelen (dus al één slag op de schaal "is dit problematisch?"), vertelde Cranston: Yahoo Movies VK dat hij zich tijdens het filmen "zeer bewust was dat een valide persoon in een rolstoel zit". Had de rol misschien naar iemand moeten gaan die eigenlijk zit in een rolstoel? Nou, de Breaking Bad aluin laat die beslissing graag over aan de studio's.
Krediet: The Weinstein Company
"De echte zakelijke dynamiek daarvan is de keuze van de studio's om te proberen of ze een investering kunnen doen in een film die rendement kan opleveren, dus dat was geen onderdeel van mijn beslissing maken," zei hij en merkte op: "Maar ik denk dat het wijst op het gebrek aan diversiteit bij gehandicapte acteurs en het gebrek aan kansen om zelfs maar beschouwd te worden om de hoofdrol te spelen in een film als dit."
Cranston maakt een terecht punt, maar een die een beetje verrassend is gezien zijn relatie met Bad's RJ Mitte, die vijf jaar de zoon van de acteur speelde. Mitte heeft hersenverlamming en is een van de weinige werkende acteurs die aan de aandoening lijdt. Waar Slecht was vooruitstrevend in het casten van een acteur die de kwelling van zijn karakter deelde, vraagt Cranston: "Zijn er acteurs die een soort van sterrenstatus hebben bereikt om in aanmerking te komen? Ik denk dat door daar geen antwoord op te bedenken het antwoord daarop is. Acteurs met een beperking hebben weinig kansen.”
Krediet: Kevin Winter/Getty Images
GERELATEERD: Jennifer Garner en Bryan Cranston hebben samen een intimiteitscursus gevolgd
Twitter was het ermee eens dat het statusgestuurde castingproces een deel van het probleem was, waardoor er weinig ruimte was voor kansarme minder bekenden om in de industrie door te breken.
Toch bleven velen bij hun overtuiging dat het de taak van een acteur is om iemand te zijn die ze niet zijn en dat het gesprek over inclusie een stap te ver is gegaan.