Ik heb mijn eigen bruiloft gepland

Er komt veel kijken bij gooien je eigen bruiloft. Het is waarschijnlijk het grootste evenement dat je ooit zult organiseren met een hoop informatie die je nooit meer hoeft te weten en die op de een of andere manier iedereen en hun moeder al stevig in de greep heeft.

"Heb je de achterkant van je? RSVP-kaarten en coördineer het met de namen van de gasten op een Google-spreadsheet, zodat als je iemands handschrift niet kunt lezen, je weet wie heeft gereageerd?' Nee, nee ik Ik heb dat deel in de zevenentwintig tijdschriften absoluut overgeslagen die ik nu naast mijn bed heb staan ​​en handig de plaats inneemt van mijn nachtkastje.

GERELATEERD: 5 lessen in huwelijksstijl om te leren van Jackie Kennedy

Ugh, terugkijkend op mijn leven precies vijf jaar geleden, van organisatorische vaardigheden tot mijn diplomatieke benadering van iedereen die een suggestie had, die ik bedacht "een Stepford-bruid zijn", daar heb ik zoveel van geleerd jaar van bruiloft planning. Eerlijk gezegd begin ik te denken dat als ik een werknemer in dienst zou nemen, ik zie "

Allereerst, het belangrijkste onderdeel van een bruiloft is: het echtpaar. Als elk oprecht detail dat ik in onze bruiloft stopte in stukken zou vallen, zou ik nog steeds hun dansen in mijn jurk ter grootte van een dekbed in de armen van mijn wederhelft die uitkijkt naar onze toekomst en dat zou meer dan genoeg zijn - al het andere zou de... Ron Ben Israël goedgekeurde kers op de taart.

Ik ontmoette mijn huidige echtgenoot Franklin deze maand vijftien jaar geleden. Als mensen vragen hoe we elkaar hebben ontmoet, ga ik meestal snel "we gingen naar middelbare scholen in de buurt en ontmoetten elkaar via een wederzijdse vriend" - dat is waar, maar dat is de kern van alles. Ik voel me al zoals jij, ja jij, en ik ben vrienden en ik weet dat je al hebt gescrolld om te zien hoe lang dit artikel is, zodat je er voor de lange termijn in zit, dus ik zal je wat meer plezier geven details. Ter info, ik bloos terwijl ik typ, ik zie mijn middelbare school zelf, de stijlkeuzes in het bijzonder, goede god, waren ze ongelooflijk belachelijk.

GERELATEERD: Mooie bruiloftsbloemen in het seizoen die de bank niet kapot maken

Gekleed in mijn favoriete zwarte flared stretchy broek, grof zwart hakken van vier inch, kortgeknipte huidstrakke lichtblauwe tanktop met spaghettibandjes en mijn oversized zilveren oorringen, mijn even geweldig geklede vriendin en ik zetten waarschijnlijk onze beste stutten op, waarschijnlijk naar Destiny's Child's nieuwe hitsingle Independent Women, en gingen we naar West 93rd Street om te zien of er buiten Columbia Prep High School hete kerels rondhingen. Daar stond hij in zijn beste Captain Morgan-houding in een zwart pak, vers van de dood, pratend met zijn ouders op zijn, als ik me goed herinner, Motorola-fliptelefoon, buiten de wetenschapsbeurs van zijn school. Ja, we maakten oogcontact en zo. Het was hardcore.

Flash forward opnieuw, en Calhoun, mijn middelbare school - Go Cougars! - speelde Columbia Prep in herenbasketbal. Natuurlijk ging ik. Elk excuus om mijn jongens gekke basketbal liefhebbende zelf te verzadigen. Diezelfde vriendin met wie ik door de straten had gelopen (er moet een betere manier zijn om dat te zeggen) was de officiële scorer van het spel. Aan het einde liep ik naar haar officiële tafel om te kletsen. Op dat moment benaderde een van de in het zweet geklede basketbalspelers van Columbia Prep me.

'Je bent echt een mooie vrouw. Ik zou je graag een keer mee uit eten nemen". Klonk toen ook raar, maar waarom niet, ik ga voor de lijn! Ik schreef mijn schermnaam voor hem op een stuk gescheurd papier. Die avond heb ik me aangemeld bij mijn online chat. De een na de ander dook een hele reeks vensters op. Blijkbaar rende deze man naar de kleedkamer en liet dat stuk papier aan het hele basketbalteam zien. Met een supereenvoudige schermnaam om te onthouden, besloten ze allemaal om vriendschap in de wind te gooien en met me te chatten.

GERELATEERD: De mooiste trouwjurken van de lente 2017 van Bridal Fashion Week

Als ik terugkijk, ben ik super gevleid. Tegen de tijd dat mijn man nu met me praatte, was mijn antwoord: "laat me raden, jij gaat naar Columbia Prep". Ik was nog steeds super lief en hing rond met man nummer één. We gingen een of twee keer uit en praatten een paar keer aan de telefoon, maar daar gebeurde nooit iets. Het is een beetje raar, hij had een fascinatie voor mij om zijn beste vriend te ontmoeten. Zozeer zelfs dat hij een keer willekeurig in mijn gebouw verscheen met deze man op sleeptouw, ik was niet eens thuis! Ik denk dat hij moest bewijzen dat ik echt was of zoiets. Ik weet het niet.

Een soort broer-ding dat ik niet zal doen alsof ik het begrijp. Nou, ik ontmoette zijn beste vriend, realiseerde me dat hij dezelfde man was waar ik langs was geweest, diezelfde man met wie ik online aan het chatten was weken en wat deed ik, ik zei "dat is een cool horloge, mag ik het zien", probeerde het en dacht dat de beste manier om te flirten was om weg te rennen met het. Ik weer op die dikke zwarte hakken en hij de ster van het baanteam, hij ving me en als een aardige visser liet hij me horloge nog steeds in de hand naar mijn busuitje door de stad. Hij was slim. Hij had nu een excuus om me weer te zien - ik heb dat horloge nog steeds.

In de tien jaar die volgden, gebeurden er veel mooie verhalen, zoals die over onze geweldige verloving of de moesson in de nacht van onze oefendiner die letterlijk onze locatie overstroomde, maar die bewaar ik voor een andere dag.

Na vele jaren als freelancer te hebben gewerkt, was ik klaar om me te settelen in een soort van negen tot vijf van het leven - "we nemen je aan, maar je bent extreem overgekwalificeerd, je zou moeten overwegen om een ​​​​ hobby". Mijn hobby werd al snel mijn bruiloft plannen. Als webdesigner, motion graphics designer en grafisch ontwerper voelde ik een dreigende druk om alles te ontwerpen laatste detail van onze bruiloft zelf met de angst dat ik "nee" zou moeten zeggen als een familielid zou zeggen "deze uitnodigingen zijn prachtig, heb je ze zelf ontworpen?".

GERELATEERD: 13 niet-traditionele verlovingsringen voor beroemdheden

Godzijdank trouwde ik met een man die er alles aan deed om zijn handen vuil te maken in dit proces - ik heb het over het opzetten van een kamp in zijn kantoor, heen en weer rennend naar Papierbron samen om meer te krijgen, je raadt het al, papier om onze uitnodigingen op af te drukken en gebruik vervolgens zijn guillotine-achtige papiersnijder om de perfecte rechte lijnen op elk van hen te krijgen. Uitnodigingen, plaatskaarten, kaarten voor gasten om hun beste wensen aan het paar op te schrijven, ging ik zelfs zo ver als het ontwerpen van de taart voor de bakker en met de hand schilderen en schuren om de frames van de krijtborden die we hebben gekocht voor aangepaste foto-opps te beschadigen. Ik ontwierp onze trouwwebsite, hij ontwikkelde het met zijn gekke codeervaardigheden.

Samen choreografeerden we onze eerste dans-Ik bleef maar grappen dat we ons dekbed om mijn middel moesten plakken, omdat oefenen in een legging een wereld gemakkelijker zou zijn dan het echt in mijn epische jurk op de grote dag. Goedheid, als we het plannen van de bruiloft zouden overleven, zou het huwelijk een makkie blijken te zijn!

We besloten om te trouwen in de Loeb Central Park Botenhuis. Omdat ik in het begin van onze relatie zoveel tijd had doorgebracht met het verbergen van onze ouders in het park, was het feit dat ik elke dag in het park zou gaan rennen 's ochtends, dat hij me voorstelde in het park, dat we picknicken in het park, dat hij een backflip over me deed in het park de eerste dag dat ik hem ontmoette, het maakte alles gewoon gevoel. De locatie voelde voor ons heel eenvoudig aan - weet je, toen we er eenmaal aan dachten!

GERELATEERD: Taylor Swift crasht de bruiloft van haar fan

Ik ben ervan overtuigd dat de juiste jurk vinden is een stuk gemakkelijker dan de meeste bruiden, waaronder ikzelf, denken dat het is. Oh ja, ik had een hoop Pinterest-borden (er nog steeds als je ze nodig hebt) - was ik een? vintage geïnspireerde kant bruid? Super verzorgde zeemeermin bruid? Minimalistische mod zijden slip-achtige bruid? Glam over-the-top baljurk bruid?

De eerste jurk die ik probeerde was de jurk die ik terugging en kocht. Het is de enige jurk die ik mentaal vergeleek met de volgende zeven miljard jurken die ik probeerde. Het had deze ene arm Statue Of Liberty-sfeer waar ik niet helemaal verkocht aan was, maar de tweede keer dat ik me realiseerde dat ik het kon pas het aan, laat het verwijderen, verander de bovenkant in een lichte sweetheart-snit en verwissel de zwarte lintriem voor een naakte, ik was verkocht. Ja, ik heb Vera veranderd. Het bleek dat ik een soort baljurk was.

ik heb ervoor gekozen om het niet te doen draag een sluier denken dat die gewoonte van gearrangeerde huwelijken en het verbergen van mijn gezicht om aan mijn man te worden gepresenteerd een vreemd wezen was dat we gingen trouwen op de datum die ons tienjarig jubileum markeerde - hij wist heel goed hoe ik eruit zag. Maanden na onze bruiloft, zou er een extra bevestiging zijn van mijn kledingveranderingsbeslissingen wanneer: BuzzFeed nam me op in hun top vijftig trouwjurkenfunctie (#32!). Hoe ze me vonden en hoe ik dat artikel vond, ik heb geen idee, maar tot op de dag van vandaag, elke keer als ik eraan terugdenk, glimlach ik van trots. De Stijl Me Mooi functie deed ook geen pijn aan mijn ego.

GERELATEERD: 17 memorabele film bruidsmeisjes

Mijn bruidsmeisjes droeg een zonnig geel - een kleur die ik nooit zou kunnen trekken, maar met al hun Spaanse, Dominicaanse en Jamaicaanse huidskleuren had niet mooier kunnen werken. Onze bruidsjonkers besprenkelden hun outfits, sokken en boutonnières met datzelfde zonnige geel. Het was adembenemend om ze allemaal verkleed te zien op de grote dag! Wat een prachtige bemanning!

Niet om te veel af te dwalen, maar de dag dat we daarvoor gingen shoppen bruidsmeisjes jurken was geweldig! Ik heb ze allemaal bij mij thuis laten ontmoeten waar ik ze verraste met een zelfgemaakte brunch. Ik herinner me nog de mini-muffins, gekonfijte gemberfruitsalade en de gigantische rustieke quiche. Ik was zo trots! Ik wilde dat ze zich speciaal voelden. Ik weet dat, omdat ik een bruidsmeisje ben geweest, veel van de ervaring als karweitjes voelt, omdat ze allemaal zo belangrijk voor me waren, ik wilde echt dat ze er plezier mee hadden. Op de lange termijn denk ik dat deze algemene wens om er plezier mee te hebben de tijd voorafgaand aan de bruiloft een leukere ervaring maakte voor alle betrokkenen, waaronder ikzelf.

Tijdens de brunch legde ik het plan voor de dag vast en hoe ik wilde dat ze gelukkig zouden zijn in hun outfits en dat ik helemaal tevreden zou zijn met wat dan ook jurk ze kozen zolang ze dezelfde gele kleur hadden. Ik had het geluk dat ze allemaal verliefd werden op dezelfde ontwerper en verschillende versies van haar jurken kozen. Ik zal mijn beste vriendin Alexandra nooit vergeten haar gezicht te vullen met de extra partij mini-muffins die ik heb gemaakt alleen voor haar (ze zijn tenslotte haar favoriet) terwijl we over Fifth Avenue liepen van de ene afspraak naar de andere - mijn meisje!

Als er één ding is dat ik een stel zou vertellen dat hun bruiloft plant, is het dat ze de tijd moeten nemen om er een handvol van te maken uniek voor jou details. Het zorgt ervoor dat een bruiloft niet aanvoelt als een soort uit de doos soort evenement waar je een paar kunt plaatsen, eten, dansen, naar toast luisteren en naar huis gaan. Mijn favoriete die we deden waren onze escortkaarten. Het is waarschijnlijk ook het meest vastgepinde element van onze bruiloft, misschien heb je het gezien of beter nog, opnieuw vastgemaakt!

GERELATEERD: 25 onmisbare trouwfoto's

We gingen naar Lee's Art Shop (die helaas wordt gesloten) en kochten een reeks kleine houten kisten en metalen stickers die eruitzagen als labels voor old-school bibliotheekarchieven. We plakten de stickers op de dozen, schreven het tafelnummer op het etiket, vulden de dozen met koffiebonen en plakten kleine enveloppen elk met de naam van een gast erop geschreven en vijf dollar Starbucks-cadeaubonnen erin - het verdubbelde als onze bedankjes, briljant, ik weten.

Dat detail leidde gasten rechtstreeks naar een andere waar ik van hou. Ik heb altijd een hekel gehad aan het gevoel een bruiloft binnen te lopen en te wachten op die verplichte regel om ter plekke een briefje aan het paar te schrijven. Het was deze spuwende haat die de inspiratie vormde voor de met de hand gestempelde "aan het gelukkige paar..."-kaarten die samen met een Le Pen-pen op de couverts van elk van onze gasten werden geplaatst. Op elk moment van de nacht zouden gasten bedachtzaam notities kunnen schrijven, ongepast "kunstwerk" kunnen krabbelen (dat hadden we niet door) of geïnspireerde verhalen hierover kunnen delen kaarten, ga dan naar het in leer gebonden boek dat we strategisch bij de geschenkdoos hebben geplaatst en steek ze in de hoeklipjes die we met de hand hebben gemeten en op elke pagina hebben geplakt. Het zorgde voor het perfecte aandenken.

Het detail van onze eerste dans was het meest zenuwslopende deel van de hele dag. Eerst moesten we kiezen tussen de verfijnde keuze van Van Morrisons "Moondance" of de nostalgische keuze van het nummer dat we hadden onze allereerste dans op toen ik speelde met mijn tien jaar jongere zus, Aladdin's "A Whole New World" (de fancy credit-versie, van Cursus).

Ja, we gingen nostalgisch. Ja, iedereen herinnert het zich. Ja, we krijgen de vraag of we ons de dans herinneren elke keer dat we op een evenement zijn waar het wordt gespeeld. Nee, helaas doen we dat niet. Maar de overwinning is dat we een aantal van onze repetities hebben opgenomen, zodat we konden zien hoe geweldig we eruit zagen, onze fouten konden opvangen en nu, een extra doel, het opnieuw konden leren.

GERELATEERD: 100 gedenkwaardige huwelijksmomenten van beroemdheden

Voor het optreden bleven we met z'n tweeën op het balkon van het boothuis hangen, hij gaf me een peptalk en we barstten uit door de deuren hand in hand, de DJ die onze sukkelige keuze van een deuntje speelt, en in onze hersenen hebben we dat zo genageld dans! Als we niets anders zijn, waren we zeker entertainers! Na onze eerste dans, met veel hulp van mijn bruidsmeisjes, kleedde ik me prompt om in een witte Herve Leger verbandjurk om de hele nacht in te dansen. Om mijn nieuwe look te onthullen, dansten mijn meiden en ik ons ​​een weg naar de dansvloer op Missy Elliot's "Work It", praten over feeststarters. De rest van de avond was een episch dansfeest. Van de grootouders tot vrienden, iedereen danste samen in wat begon te voelen als een club - ja, nog steeds in het boothuis.

De hele nacht was echt ongelooflijk. Als ik eraan terugdenk, denk ik dat dit grotendeels te maken had met de volgorde waarin we het hadden gepland. Veel bruiloften waar ik ben geweest, het paar en het bruidsfeest verdwijnen voor een goed uur om foto's te maken, wat op zijn beurt betekent dat de sterren van de nacht missen de bruiloft en gasten worden overgelaten om zich te mengen en een praatje te maken met vreemden vanaf een bepaald punt in de bruid of bruidegom leeft. Dat zijn de koppels die ik hoor praten over hoe ze het gevoel hebben dat hun bruiloft voorbij vloog en ze er niet ten volle van konden genieten.

In plaats daarvan maakten we er een hele dag van! We begonnen bij The Mall in Central Park. Zijn rug was naar mij toegekeerd terwijl zijn bruidsjonkers hun armen wijd uitspreidden terwijl ze glimlachten om het voetverkeer te blokkeren. Ik liep omhuld door mijn drie mooie bruidsmeisjes gekleed in hun zonnige gele jurken naar hem toe. Mijn dames bleven achter terwijl ik op zijn schouder tikte om mijn adembenemende blik aan hem te onthullen. Het volgende uur of zo namen we alle foto's die onze fantastische fotografen wilden. Mijn gezicht vertrok van zoveel glimlachen.

GERELATEERD: Van vrijgezellenfeest tot bruiloft, hier is je toekomstige bruidsmodegids voor elke gelegenheid

Na de fotoshoot gingen de heren naar de locatie, en wij dames stapten in de vintage Rolls Royce die mijn nu wilde man ons aan het einde van de nacht naar binnen vegen en deed een lus rond het park terwijl hij nipte Champagne. We liepen net op tijd de zaal binnen om in de rij te gaan staan ​​om door het gangpad te lopen. Mijn neef en zijn vrouw, die in het Juilliard Symphony Orchestra speelden, lieten het op ons verzoek zakken en speelden tijdens de processie eigentijdse liedjes op hun contrabas en altviool - het was meesterlijk.

Toen ik door het smalle gangpad liep dat zich aan mijn vaders arm vastklampte, tussen alle staande gasten door, hoorde ik de hele kamer tegelijk ademen. Ik richtte mijn blik naar voren, wetende dat ik in het glimlachende vertrouwen van mijn toekomstige echtgenoot altijd mijn weg zou vinden. Mijn vrienden maakten grapjes door te zeggen dat ze lachten om hoe aanmatigend de met gele linten beklede tissues op hun stoelen waren totdat onze aangepaste geloften ervoor zorgden dat ze ze allemaal opgebruikten.

In staat zijn om terug te kijken wetende dat er geen enkel detail is dat ik zou hebben veranderd en herinnerend hoe gelukkig ik was, brengt me tot op de dag van vandaag nog steeds vreugde. Ik had me geen betere bruiloft kunnen wensen of een opwindender jaar van planning en teamwork dat eraan heeft geleid. Het schrijven van dit artikel is de perfecte manier om ons vijfjarig huwelijksjubileum en onze vijftien jaar samen te vieren. Gelukkige verjaardag, mijn liefste!