Als #LFW Wraps, zijn we high van mode of hoestsiroop?

• Het spijt me, beste lezers, om te melden van Londen Fashion Week dat er een smerig virus op de eerste rijen rondgaat. Editors hier vallen als vliegen, hoestend in hun programma's, hun ogen glazig van opstoppingen. Of dat kan gewoon de verdoving zijn van het zien van zoveel kleding versierd met decoratieve borduurmotieven, metalen doo-dads en zelfs slingers, maar echt, ik denk dat ik misschien ziek wordt.
• Nee, ik ben zeker ziek.

Wat is het toch met modeshows die mensen zo'n intense FOMO laten lijden dat ze zich wroeten op kleine bankjes in ruimtes die zijn ofwel oververhit of bevriezen, met honderden andere mensen die waarschijnlijk al besmet zijn, of zo niet, zullen tegen het einde van een kwartier laten zien? Ik moet zeggen, ik zou teleurgesteld zijn geweest als ik had gemist Maria Katrantzou’s kleur- en patroonverzadigde collectie hier op zondagmiddag, maar ik weet niet helemaal zeker of die psychedelische patronen van blauwe vlammen het likken van een tartan jas, of vlinder intarsia bont haalt zijn schouders op, of jurken en jassen die luipaardvlekken combineerden met visgraat met weinig glinsterende gouden harten, waren in feite echt, of beter gezegd, een aangename bijwerking van het hebben van een fles Benylin Chesty Coughs-siroop op de lange rit over. (In feite was het glinsteren echt, en met dank aan

GERELATEERD: Het begin van #LFW is donker en toch allesbehalve somber

Hoe dan ook, Katrantzou's show, op een foliebaan met zilveren ballonnen à la Warhol's Factory, was een andere winnaar, met patronen zo complex als glas-in-lood, maar met een veel lichtere toets (onderstaand). Weergegeven in sterren, vlinders, mogelijk ook eenhoorns en trollen, leken ze meer een afspiegeling van een verliefde adolescent tekeningen in haar dagboek, en in feite stond er iets in Katrantzou's aantekeningen over Romeo en Julia en 'liefdesjong droom."

Er is een verrassende solidariteit onder Britse ontwerpers als het om decoratie gaat. Het was hoe meer, hoe beter, tenminste, in de thuiskomstshow van Sarah Burton voor Alexander McQueen, die de collectie dit seizoen van Parijs naar Londen heeft gehaald. Burtons show was onverwacht speels, met zwarte lingerie, motorjacks, jassen en jurken die waren verblind door lippen, lippenstift, vlinders (een terugkerend thema) en uiteindelijk nog veel meer. Een reeks avondjurken en capes werden bijna naakt weergegeven, afgezien van de strategische plaatsing van een menagerie van bijna op het lichaam geborduurde beestjes, brutaal blote blikken die deden denken aan wat Beyonce, Kim Kardashian, en Jennifer Lopez graag dragen wanneer aankomst op het Met Gala (onder, links). Paradoxaal genoeg werden er ook een paar mooie pufferjacks getoond als avondjurken, vermoedelijk voor degenen die op zoek zijn naar iets substantiëlers om in de herfst te dragen (hieronder, rechts).

GERELATEERD: Zie Jennifer Lopez's 2015 Met Gala-look vanuit elke hoek

Veel van de opkomende klasse van hot labels in Londen, zoals Erdem, Christopher Kane, Katrantzou, en Peter Pilotto, hebben visueel maximalisme tot hun visitekaartje gemaakt en hun herfstcollecties lieten geen kant of patroon achter op de vloer van de uitsnijderij. Kane's collectie had gevederde franjes en gehaakte bloemen op zwarte omslagdoeken en cocktailjurken met zwarte strepen die uitliepen in slingers die rond de benen fladderden (onder, links). Zelfs zijn schoenen waren geaccentueerd met stekels. Peter Pilotto was een studie in collages (midden-). En de show van Erdem was het hoogtepunt van de groep, hoewel hij uit een donkere hoek kwam. Zwarte en grijze veters doorkruist met ruitjes voor herenkleding op pakken en volledige jurken die een vintage filmkwaliteit telegrafeerden, versterkt door de stem van Bette Davis uit alles over Eva spinnend op de soundtrack (Rechtsaf).

Dit alles zorgt voor veel herrie, wat begrijpelijk is aangezien veel van de ontwerpers van deze jonge labels moeten schreeuwen om aandacht te krijgen. Het zal het komende jaar niet gemakkelijker worden, aangezien grotere vissen hun aandacht verleggen naar consumentgerichte shows, geleid door Burberry, waardoor in september de overstap wordt gemaakt naar het tonen van kleding pas als deze in de winkels ligt.

GERELATEERD: Bekijk onze één minuut durende recensie van Burberry's #LFW Show

Voorlopig laat Christopher Bailey, chief creative en chief executive officer van Burberry, nog steeds zijn herfstcollectie zien, die zelfs zo goed was dat je er zin in had koop nu een deel van de kleding. Bailey is een van de eerste ontwerpers die zich ertoe heeft verbonden de cyclus te veranderen waarin kleding wordt getoond en verkocht, en deze verschuiving lijkt zijn werk te hebben versterkt, met oogverblindende jurken met omgekeerde plooien en inzetstukken van contrasterende patronen, geweldige Britse militaire jassen (eigenlijk geweldige jassen rondom) en mini-jurken in mod afbeeldingen (afgebeeld, top). De grote hit van de show was een nieuwe Patchwork-tas, een kleine billfold-stijl gemaakt van mixed media (ik zag slangenleer, leer en de traditionele Burberry check alles in één versie) bevestigd aan een superdikke riem die waarschijnlijk zwaarder was dan de tas zelf. Een aantal van deze artikelen zijn al te bestellen op Burberry.com, maar wordt pas over een paar maanden geleverd.

GERELATEERD: De laatste dag van #NYFW laat ons sterren zien (en gemengde afdrukken)

Vanaf september behoort zelfs die vertraging tot het verleden, althans in het geval van Burberry. Maar voor nu blijft er één vraag over: wordt het precies dezelfde show? Ik moet het weten, want ik heb die trainingsbroek met lovertjes op het oog, Christopher, en dat is niet alleen de hoestsiroop die spreekt.