Zie Allison Janney, patroonheilige van laatbloeiers

Met een legendarische carrière en een Academy Award voor ik, Tonya, heeft Allison Janney geen kostuum nodig om in karakter te komen. Gewoon een zwembroek. Hier vertelt de 58-jarige actrice over haarproblemen, daten in de vijftig en haar late start in Hollywood.

LAURA BRUIN: Laten we meteen beginnen: je benen vermoorden me! Zijn je beide ouders lang?

ALLISON JANNEY: "Jerv" Janney - Jervis Janney - is lang. Hij is 6 voet 1 of 2. Mijn moeder was lang; sommige mensen krimpen als ze ouder worden, is mij verteld. Ze was ongeveer 1.80 meter. Maar ze was een danseres, en ze stond bekend om haar benen. Ze was vroeger actrice en kreeg een recensie die specifiek gericht was op haar mooie benen. Het was geweldig.

POND: Dus je hebt hun lengte. Hoe lang ben je?

AJ: Zes voet. Ik heb de benen van mijn vader, maar iets van de vorm van mijn moeder. Ik denk absoluut dat mijn benen er beter uitzien dan die van mijn vader. [lacht]

POND: Als je mannenbenen had, zou dat een uitdaging kunnen zijn, maar je zou een goede kuitdefinitie hebben. Wel een beetje harig.

AJ: Ik heb het haar van mijn moeder niet gekregen. God, mijn moeder heeft mooi, dik haar. Ik heb een hoofd vol hairextensions. Jaren van föhnen en kleuren en verven, het is gewoon pluis. Dus kies ik ervoor om te helpen bij het invullen van mijn [haar]. Ik ben niet bang om dat toe te geven.

POND: Zet er wat infrastructuur in en stop ermee.

AJ: Ik heb een pruikenfetisj. Zelfs voordat ik bekend stond als actrice in New York, toen ik daar theater begon te doen, ging ik voor de lol met verschillende pruiken naar de supermarkt. Ik vond het geweldig. Ik probeer me alle personages te herinneren die ik vroeger speelde. Meestal accenten, Long Island of Brooklyn of Frans. Ik vond het heerlijk om haar te kopen en ermee te experimenteren. Het was iets om mezelf mee te amuseren als ik geen werk kreeg als actrice [lacht]. Nu helpt het u 's ochtends in de trailer - pruiken verkorten de voorbereidingstijd. Bonnie Plunkett [haar Emmy Award-winnende personage] in Mama heeft een full-on pruik.

POND: Kun je je de eerste herinneren? schoonheid kijk, je hebt geprobeerd dat het ofwel werkte - of echt niet?

AJ: Een permanent. Dat was tragisch. Mijn haar was al van nature gekruld. Maar iedereen deed het, dus ik dacht: "Ik heb meer krullen nodig." Ik moet 16, 17 zijn geweest. Ook heb ik mijn haar platinablond geverfd voor een film met Stanley Tucci [Grote nacht], en al mijn haar viel uit. Het was overgebleekt - het zou scheuren - dus ik sneed het er gewoon af.

POND: Wat doe je als al je haar uitvalt?

AJ: Je draagt ​​veel hoeden en sjaals. Ik ben bijna klaar om het opnieuw te doen, verwijder alle extensions en knip gewoon mijn haar kort en kijk of ik een Jean Seberg-look kan rocken.

POND: Wie waren je eerste schoonheidsidolen toen je jonger was?

AJ: Lauren Hutton was mijn ultieme. Ik dacht dat ze de mooiste vrouw was die ik ooit had gezien.

POND: Was je een uit-van-tijdschriften-en-plak-ze-op-de-muur meisje?

AJ: EEN enorm tijdschrift meisje. Ik was een fashionista toen ik opgroeide in Dayton, Ohio. Ik zou naar het warenhuis van Rike gaan en een Ralph Lauren-broek begeren.

POND: Wat was de eerste professionele fotoshoot die je deed?

AJ: Ik denk dat het was voor The New York Times toen ik mijn Broadway-debuut maakte in Present Gelach, in '98. Ze fotografeerden me in het Algonquin Hotel terwijl ik mijn eigen kleren droeg. Ik was 37, 38. Het was een vrij late start. Ik was al een tijdje in New York, maar kreeg tot die tijd geen grote doorbraak.

POND: Amen. Ik denk altijd dat het het beste is om de pauze ouder te krijgen. Met De westelijke vleugel, hoe heb je gemetaboliseerd om zo zichtbaar te zijn?

AJ: Allereerst werk je 18 uur per dag, dus je weet niet wat er gebeurt. De eerste keer dat ik naar New York kwam [terwijl ik de show deed], was ik in de metro en ik dacht: "Oh mijn god, ineens kijken mensen naar me. God, ik kan de metro niet meer nemen.' Ik kwam tot mijn stop, ik reikte naar beneden om mijn spullen op te rapen en realiseerde me dat mijn hele blouse open was. Dat was een van die grappige momenten, zoals: "Oh, ik denk dat ik niet zo beroemd ben."

GERELATEERD: Allison Janney wint haar eerste Oscar, grappen "I Did It All by Myself"

POND: Hoeveel dacht je erover om over straat te lopen?

AJ: Ik was zelfbewuster omdat ik wist dat er iemand kon zijn die me herkende, dus ik had het gevoel dat ik me altijd op mijn best moest gedragen. Niet dat ik niet aardig was, maar soms word ik gewoon boos en wil ik tegen iemand zeggen dat hij moet oprotten, maar dat kan ik niet.

POND: Voelde je meer druk om "Hollywood hot" te zijn?

AJ: Nee. Mensen kwamen naar me toe, vooral tijdens... Westelijke vleugel, en ga: "Mijn god, je ziet er persoonlijk zoveel beter uit." Ik had zoiets van: "Dank je, vraagteken?"

POND: Wat is nu jouw beautyroutine? Je traint nogal wat, toch?

AJ: Meest recent, op locatie, heb ik niet een beetje gesport. Ik heb een sportschool in mijn garage en een Pilates-trainer die in het weekend komt, en dat voelt goed.

POND: Hoe is uw conditie nu vergeleken met toen u jonger was?

AJ: Het was toen nog geen trainingsmaatschappij. Mensen gingen naar de sportschool, maar pas toen ik in de jaren '80 in New York aankwam, begon de rage in de sportschool. Ik deed de [workout] van Jane Fonda. Maar mijn favoriete manier om te trainen is gewoon dansen - ga naar een dansclub en zweet emmers.

POND: Waar voelde je je veilig en onzeker over toen je bekend werd?

AJ: Ik voelde me onzeker dat ik ontslagen zou worden, dat ik niet goed genoeg zou zijn. Ik deed liever auditie omdat ik liever had dat ze wisten dat ze me wilden dan op de set te moeten gaan en niet te presteren. En ik ben een beetje onzeker over mijn lengte. Ik weet dat bepaalde mannen erdoor worden bedreigd, of zich er ongemakkelijk bij voelen. Om op hakken te lopen bij een prijsuitreiking - als ik 1.80m ben - is nogal een verplichting om gezien te worden. Je kunt je niet verbergen als je mijn lengte hebt. En ik vind mezelf verlegen. Dus ik heb te maken gehad met mensen die ervan uitgingen dat ik me machtig voel, wat meestal niet het geval is. Nu ik Emmy's en een Oscar heb gewonnen, voel ik een ander soort zelfvertrouwen als ik een set binnenloop. Ik ben niet bang om te vragen wat ik nodig heb - dat is een geweldig resultaat van erkenning. Het slechte is dat niemand het leuk vindt om elke dag naar zichzelf in de spiegel te kijken in tl-verlichting.

POND: Hoe raak je er niet door geobsedeerd?

AJ: Het is moeilijk. Mijn grootste onzekerheid zijn mijn kaken. Ik ga een van die draadliften doen. Ik herinner me dat ik tegen mezelf zei toen ik jonger was, in de spiegel keek en een onvolmaaktheid of rimpel zag, zelfs toen ik in de twintig was: "Onthoud dit gewoon, Allison. Je kijkt nu naar je gezicht en vindt het fout. Stop gewoon. Omdat je altijd fouten zult vinden.”

VIDEO: Janet Jackson: Achter het schoonheidsprobleem

POND: Herinnert u zich uw eerste significante rimpel nog? Toen je zei: "Oh shit. Dat is een rimpel"?

AJ: O, het was beangstigend. Er zijn veel dingen die me opvallen naarmate ik ouder word. Ik probeer gracieus oud te worden en het te omarmen, maar ik wil er ook tegen vechten en hier en daar kleine dingen doen om te helpen. Zeker als je nog single bent. Ik ben niet helemaal uit het spel, maar ik ben één voet erin, één voet eruit. Ik denk dat deze man, wie hij ook is, mij zal moeten vinden, want ik ga hem niet vinden.

POND: Professioneel succes - moeilijker of gemakkelijker bij mannen?

AJ: Ik denk moeilijker. Ik denk dat je meer intimiderend wordt. Ik heb altijd gezegd dat er een man voor nodig is die een goede relatie met de wereld heeft, iemand die zich niet bedreigd voelt.

POND: Dus je hebt al deze prijzen gewonnen. Je bent zojuist genomineerd voor nog een Emmy [voor Mama]. Is er een voelbaar verschil in rollen?

AJ: In sommige opzichten wel; in sommige opzichten, nee. Hoe graag ik ook nummer 1 op een bellijst zou willen zijn, dat is nog niet gebeurd. Maar ik ben opgewonden. Ik werk met Hugh Jackman in deze film Slecht onderwijs. Hugh en ik zijn de hoofdrolspelers, en samen verduisteren we $ 11 miljoen.

POND: Ik denk altijd dat als buitenaardse wezens naar Hollywood-rode loper-evenementen zouden kijken, ze zouden zeggen: "Wat zijn ze aan het doen?" Wie poseert volgens jou het beste op de rode loper?

AJ: Nou, mijn vriendin [Sarah] Paulson. Ze kent haar stront op het tapijt. Paulson, ik vind je mooi, echt waar. Het is duidelijk dat Beyoncé waanzinnig is. Penelope Cruz. Charlize Theron]. Rihanna.

GERELATEERD: Waarom Allison Janney blootsvoets was toen ze Kate Middleton ontmoette

POND: Wat maakt iemand volgens jou mooi?

AJ: Er zijn zeker vrouwen die weten hoe ze zich moeten kleden en stylen. Ik zou daar meer van kunnen doen omdat ik het grootste deel van mijn tijd in joggingbroeken doorbreng en me comfortabel wil voelen. Maar ik denk ook dat het moeilijk is om sexy te zijn als je niet lekker in je lichaam zit. Het maakt niet uit wat je vorm of maat is, als je je er prettig in voelt, is het zo sexy en zo voor de hand liggend voor mensen. En dingen doen om dat te helpen, is waardevol. Ik herinner me dat ik deze S Factor-paaldansles deed, en het deed zoveel voor mij. Het is alsof je kanten ondergoed draagt. Niemand ziet het, maar je weet dat je het aan hebt. [schopt een been hoog]

POND: Kijk eens hoe lenig je bent! Je bent best flexibel, niet?

AJ: Ik zou een Rockette kunnen zijn.

Fotograaf: Alexander Neumann/Shotview. Styling: Andreas Kokkino/The Wall Group. Haar: Jill Crosby. Make-up: Sergio Lopez-Rivera/Cloutier Remix. Decorontwerp: Gille Milles/The Magnet Agency.

Voor meer van dit soort verhalen, pak het oktobernummer van In stijl, verkrijgbaar in kiosken en voor digitale download sept. 14.