Het lijdt geen twijfel dat Bob Mackie weer een heel groot moment heeft. Hij heeft er veel gehad tijdens een carrière van meer dan zes decennia, vanaf zijn vroege dagen in de studiowinkels van Hollywood's toonaangevende kostuumontwerpers tot zijn baanbrekende komediewerk voor Carol Burnett tot zijn fenomenale beeldvorming samenwerkingen met Cher.
Maar zelfs Mackie, die 80 is, is een beetje terughoudend door alle aandacht die de afgelopen jaren is gekomen, sindsdien Gucci's Alessandro Michele creëerde een lente-collectie van 2018 die een eerbetoon was aan zijn kenmerkende looks (geïntroduceerd via de tourkostuums die Mackie maakte voor Michele's vriend Elton John) en ook omdat zijn werk voor Cher zo dynamisch is gemarkeerd in de Broadway-musical De Cher-show, waarvoor Mackie een favoriet is voor de Tony Award voor kostuumontwerp.
Maar eerst zal hij geëerd worden met de Geoffrey Beene Lifetime Achievement award op de CFDA Mode Prijsuitreiking op maandagavond. Terwijl hij werkte aan een jurk voor Bernadette Peters, die de prijs zal uitreiken, sprak ik met Mackie om een idee te krijgen hoe hij omgaat met de schittering van de schijnwerpers.
In stijl: Gefeliciteerd met weer een prijs! Wat denk je dat er achter dit Bob Mackie-moment zit dat dit jaar overal lijkt te gebeuren?
Bob Mackie: Het was echt raar laatst op dat Met Gala waar al die couture ontwerpers uit Parijs, Galliano en de Italiaan van Gucci, gek werden. En toen realiseerde ik me dat ze allemaal kinderen waren toen ik al deze dingen in Hollywood deed, dus ik had geen idee dat ze wisten wie ik was. Voor deze jongens werd ik iemand naar wie ze altijd keken, maar ik had geen idee.
IS: Natuurlijk deden ze dat. Alessandro Michele bracht zelfs hulde aan je bij Gucci.
BM: Het is grappig, en ook een beetje raar, op dit punt in mijn leven. Zelfs een T-shirt met de tekst Bob Mackie voor $ 800 of iets belachelijks, en ik ga, echt waar? Ik ben dit jaar net 80 geworden. Oké, ik neem het. Ik heb hier niet om gevraagd, maar er is ook alle publiciteit van De Cher-show, maar de meeste producers wisten niet eens dat ik leefde, of er nog was, toen ze eraan begonnen te werken.
IS: Maar hier ontvang je de [Geoffrey Beene] Lifetime Achievement-prijs van de CFDA. De laatste keer dat ze je eerden, bijna 20 jaar geleden, was voor iets dat 'uitbundigheid van de mode' wordt genoemd. Achteraf gezien, lijkt het niet een beetje tam in vergelijking met de mode van vandaag?
BM: Ik denk dat ze niet wisten hoe ze me moesten noemen. Ik was nooit de lieveling van de modewereld.
IS: Maar nu ben je dat!
BM: Is dat niet raar om dat te denken. Ik vind het gewoon vreemd.
IS: Je hebt door de jaren heen zoveel geweldige momenten gehad, van het ontwerpen van die gekke kostuums voor Carol Burnett tot de rode loper jurken voor Cher - heb je jezelf ooit afgevraagd, gebeurt dit echt met mij?
BM: Waarom, lijkt het alsof ik steeds dezelfde verhalen vertel? [Lachend] Nee, ik ben een gelukkig persoon die nog steeds iets doet wat ik graag doe, iets waarvoor ik bedoeld was. En hoe vaak komt dat voor? Het komt niet eens in me op om met pensioen te gaan, echt niet. Ik wilde geen gigantische werkkamer meer met 50 of 60 mensen die voor mij werken, maar het is grappig. Als je hard werkt en je denkt dat je goed werk doet, en ineens vinden mensen het leuk, dan zeg je gewoon, geweldig dat het werkte. Het is niet alsof het een grote verrassing is. Er zijn andere momenten waarop je denkt dat je goed werk doet en dan besteedt niemand er aandacht aan. Ik vond het in ieder geval leuk. Zo is het leven.
IS: Je zult op een gegeven moment een podium op de CFDA delen met Barbie, die je jarenlang hebt gekleed en die een prijs ontvangt omdat hij een mode-icoon is. Verdient ze?
BM: Ja ik weet het. Ik heb veel grappige verzamelbarbies gemaakt. Het was leuk om te doen, hooguit een of twee per jaar. Ik heb er nooit geld aan verdiend. Ze waren erg duur vanwege de manier waarop ik ze maakte, en de laatste keer zeiden ze: Oh, we kunnen niet zoveel geld uitgeven, bla, bla, bla. Ik was zo ongelukkig met de manier waarop het eruit zag, ik zei dat we dit niet meer hoefden te doen. Maar in zekere zin denk ik dat ze een icoon is. Toen ze begon, vond Ruth Handler, de dame die haar uitvond, een soort kleine pornopop in Duitsland die er een beetje... zoals Brigitte Bardot, een soort van grote borsten en haar, en meteen daarna kreeg ze een patroon en noemde haar toen een modepop. Ik zat nog op school en weet nog dat ik dacht, dat ziet er niet uit als een modepop. Hoe dan ook, ik deed gekke, gekke dingen, zoals een gravin Dracula Barbie en stopte haar in een mooie kist. Hoe dan ook, er zijn mensen die van ze hielden en ze verzamelden en er hele huizen vol van hebben.
IS: Ben je na al je jaren in Hollywood blij dat Los Angeles weer een moment in de mode heeft, nu dat? Tom Ford neemt de CFDA over?
BM: Hij is een van die mensen die heel lief voor me was. Ik had gezegd dat ik geen smoking meer had en dat elke keer als ik iemand in een smoking zie en vind dat ze er leuk uitzien, ze Tom Ford dragen. Dus ik vroeg waar kan ik er een in de groothandel krijgen? Janelle, mijn pr-meisje, zei dat ze iemand kende en zou bellen om te zien wat ze konden doen, en hij gaf me het hele werk - de schoenen, de smoking, de stropdas. Hij was zo lief en zo lief. En toen zag ik hem op het Met bal en hij was gewoon aardig, en heel aardig.
IS: Ik denk dat mensen steeds meer rekening houden met het geven van krediet waar het toekomt. Wie heeft je geïnspireerd?
BM: Ik herinner me toen ik een kind was, en ik was 10 of 11, en Marlene Dietrich deed haar eerste show in Vegas met haar doorschijnende jurk, en ik dacht dat ik er ooit een zou kunnen doen. Toen werkte ik voor Jean Louis, en hij is degene die alle originele voor haar heeft gedaan, en in onze winkel hebben we uiteindelijk de laatste voor haar gemaakt voordat ze zichzelf bezeerde en nooit echt werkte opnieuw. Het is grappig dat ik dat uiteindelijk deed - en dat doe je als ontwerper. Je bedenkt iets wat je altijd leuk vond en zegt: Dat zou best leuk zijn om te doen. Nogmaals, het is gewoon heel mooi dat al deze mensen nu blijven zeggen dat ik hen heb geïnspireerd.