Voordat ze werd gecast als Marnie Michaels, het egoïstische 'Girls'-personage dat iedereen graag haat, Allison Williams was gulzig aan het lezen om haar bachelor in Engelse literatuur van Yale te halen (ooit van gehoord?). Ondanks haar drukke Hollywood-schema is de actrice nog steeds een enorme boekenwurm, en dat is precies waarom ze samenwerkte met Boek van de maand, de online boekenclub, om haar zomerleeskeuze bekend te maken. Lees hieronder haar essay over Paula McLain's Om de zon draaien, exclusief gedeeld met In stijl.
Bijgewerkt 01 aug. 2016 om 13:15 uur
ik lees Om de zon draaien met mijn boekengroep. Ik was aanvankelijk geïntrigeerd door het feit dat het zich afspeelt in Kenia, want dat is een van de slechts vijf landen in Afrika waar ik naartoe ben gereisd. Ik wist weinig anders toen ik begon te lezen, maar merkte dat ik van elke pagina genoot. Het werd het volkslied van mijn zomer - mijn reden om met opwinding en nieuwsgierigheid naar bedtijd te anticiperen, toen ik zou mijn nachtelijke check-in kunnen hebben met deze fascinerende protagonist die afwisselend gefrustreerd en geïnspireerd is mij. Dit is het verbazingwekkende verhaal van het leven van een echte vrouw. (Zoek haar niet online op - het zou het verhaal van haar wonderbaarlijk onvoorspelbare reis kunnen bederven!)
In 1904 verhuist de driejarige Beryl met haar moeder, vader en broer van Engeland naar Kenia (voordat het "Kenia" was). Twee jaar later keren haar moeder en oudere broer terug naar Engeland (om redenen die ik niet graag wil) onthullen - geen spoilers!), waardoor Beryl in Kenia wordt opgevoed door haar vader, die paarden traint en een boerderij. Opgegroeid naast en ondergedompeld in verschillende families van de Kipsigis-stam, wordt Beryl een ambitieuze jonge krijger (die de westerse verwachtingen van meisjesjaren nooit heeft geabsorbeerd), gepassioneerde renpaardtrainer en avonturier. We ontmoeten haar voor het eerst, in een flash-forward proloog, terwijl ze haar ultieme bezigheid uitoefent: piloot.
Beryls vliegkunsten - ze schrijft geschiedenis door de eerste vrouw te worden die solo over de Atlantische Oceaan van oost naar west vliegt - lijkt bijna onmogelijk voor te stellen als het verhaal van haar vroege leven begint. Door ons een kijkje in haar toekomst te geven, bereidt de auteur ons voor op een geweldige reis, terwijl ik mezelf afvroeg: Hoe komt het dat Beryl hier terecht komt? McLain daagt ons uit met het einde waarvan we weten dat het eraan komt, en ze dwarsboomt elke poging om het allemaal te begrijpen voordat het tijd is.
GERELATEERD: Hoe je gestemde armen krijgt zoals Allison Williams
Het helpt dat dit boek prachtig is geschreven. Als hoofdvak Engels ben ik een voorstander van grammatica, syntaxis, structuur en taal. Ik merkte dat ik veel van haar verbluffende zinnen benadrukte. Een voorbeeld:
"Terwijl een luipaardmot die in de gordijnen was verstrikt, even stopte met worstelen en besefte dat hij vrij was."
Krediet: Hoffelijkheid
Grammaticaal is deze zin... problematisch. Ik werd echter herhaaldelijk getroffen door de schoonheid en diepgang van McLains beeldspraak. Het is waarschijnlijk dat de taal is opzettelijk ruw, want de 'wereld' van de roman is een ruige wereld met momenten van pure schoonheid. Deze beschrijving geldt ook voor de hoofdpersoon.
Beryl is tenslotte heerlijk ongepolijst en oneerbiedig. Ze is dapper en naïef - een combinatie die zowel rampzalig als toevallig blijkt te zijn terwijl ze door haar leven gaat. Mijn favoriete momenten zijn die waarin McLain vergelijkingen trekt tussen Beryl en zowel wilde dieren als Afrika zelf:
"[een leeuw] kan alleen precies zijn wat hij is, wat zijn aard dicteert, en niets anders."
“…dat was iets wat ik zo leuk vond aan Afrika. De manier waarop het van buiten naar binnen op je afkwam en nooit ophield, en je nooit meer liet gaan.”
Beryl wordt verscheurd tussen twee werelden: een Engels meisje geboren aan het begin van de twintigste eeuw, ze is ook van nature en door en door wild. Het is ons of anderen niet bekend of haar wildheid natuur of opvoeding is, maar ik ben geneigd te zeggen dat het beide is. De onvermijdelijkheid van haar (en ieders) pad is de centrale drijfveer van de roman.
"Het was mogelijk dat iedereen op dezelfde plek belandde, ongeacht welk pad we namen of hoe vaak we op onze knieën vielen, ongetwijfeld wijzer van alles."
GERELATEERD: Allison Williams over een van Hollywood's grootste boekenwurmen
Lees dit boek voor een emotionele vakantie naar een fascinerend moment in de wereldgeschiedenis. Lees het om versteld te staan van het vermogen van de menselijke geest om te overwinnen dus veel. Lees het om u te laten inspireren door moed in het aangezicht van echt levensgevaar. Lees het voor de romantiek! Lees het omdat het is gebeurd. Geniet ervan, want het is uitstekend.