Gwen Stefani's kerstwens is om Mariah Carey te zijn

Slechts anderhalf jaar na haar epische derde solo-LP, Zo voelt de waarheid, Gwen Stefani is terug met gloednieuwe muziek. De 48-jarige zangeres dropte haar kerstalbum, Je laat het voelen als kerst, die eerder deze maand zes nieuwe nummers bevat, samen met standaarden als 'Jingle Bells' en 'Silent Night'.

"Ik hou van het idee om deel uit te maken van de vreugde van Kerstmis", vertelt Stefani EW. “En ik hou van het idee om een ​​record te hebben dat een jaarlijks iets zal zijn. Ik hoop echt dat we iets bereiken dat mensen elk jaar willen horen. Dat zou de fantasie zijn: zijn Mariah Carey.”

Onderstaand, EW sprak met de frontvrouw van No Doubt om te praten over samenwerken met vriendje Blake Shelton, het doorbreken van genregrenzen - en, verrassend genoeg, welke rol gnoes speelden bij het schrijven van deze nieuwe plaat.

ENTERTAINMENT WEKELIJKS: Zo voelt de waarheid kwam net vorig jaar uit. Voelde je je bijzonder geïnspireerd?
GWEN STEFANI: Het is gewoon gek hoe snel de tijd gaat. En ik heb altijd het gevoel gehad dat Kerstmis deze geweldige tijdsaanduiding is; het is het einde van het jaar, je neemt nota van alles wat er is gebeurd en wat je wilt dat er gaat gebeuren. Maar ja, het is gek dat ik het heb gedaan. Je weet hoeveel platen ik heb gemaakt, niet veel! [

Hoe was het schrijven voor een themaplaat anders dan het schrijven voor je laatste album?
Die laatste plaat, die heb ik niet gemaakt om te delen. Ik heb dat record gemaakt om mijn leven te redden. Ik dacht dat ik niet meer kon schrijven en toen vloog het gewoon uit me - en godzijdank! Dus daarna dacht ik eerlijk gezegd niet dat ik nog een plaat zou maken. Ik had zoiets van: "Er is niets meer te zeggen!"

Wat veranderde?
Het kwam gewoon in mijn hoofd. Als ik bid, bid ik om leiding, en als die kleine vonken van ideeën uit het niets komen, moet ik gewoon geloven dat het is wat het is. En toen het op mij aankwam, sms'te ik mijn managers en zei: "Ik ga trouwens een kerstplaat maken!" Binnen een week had ik een sessie.

Je hebt voor het eerst met busbee gewerkt (5 Seconds of Summer, Jason Aldean). Wat zocht je in een medewerker?
Blake is degene die zei dat ik eigenlijk met Busbee moest werken. [En] het leuke aan hem is dat hij geen genregrenzen heeft. Hij schrijft voor Nashville, maar hij doet ook alle anderen. Toen ik naar de studio ging, nam ik [songwriter] Justin Tranter mee, want wat als ik busbee haatte? [lacht] Maar het klikte allemaal binnen 10 minuten! Hij had zoiets van: "Het moet tegelijkertijd rauw en punk en een beetje klassiek zijn!"

GERELATEERD: Gwen Stefani heeft net een kerstalbum laten vallen en het is eigenlijk een liefdesbrief aan Blake Shelton

Je hebt klassieke kerstnummers als "Let It Snow" op het album, maar ook zes originele nummers. Welke heeft je schrijfproces op gang gebracht?
Ik was [dit jaar] op Blake's ranch in Oklahoma en daar zijn al deze exotische dieren, zoals gnoes! Het is als Jurassic Park. Ik besloot te gaan hardlopen en, je weet dat sommige mensen mediteren, maar ik bid, dus ik dacht: "Ik ga mijn fysieke oefening doen en ook mijn mentale en spirituele oefening allemaal tegelijkertijd! Dus ik dacht bij mezelf: "Als ik een kerstlied zou schrijven, wat zou dat dan zijn?" En, letterlijk, dit hele refrein komt uit mijn mond! Ik zong gewoon hardop, in mijn eentje, met de gnoes, dit lied genaamd "Kerstavond". [lacht]

Blake nam het ook op voor zijn eigen kerstplaat. Hoe heeft hij dat gevraagd?
Ik heb nog nooit iemand een nummer van mij laten opnemen voor een van hun platen, laat staan ​​een van de grootste countrysterren ooit, dus ik dacht: "Oké, schat!" Hij ging naar Capitol Records en nam op het en toen zei hij: "Ik denk echt dat dit nummer kinderen nodig heeft." Dus ging hij naar het Nashville Children's Hospital om te zien wat kinderen wilden en goed genoeg waren om door te zingen het. Dat lied is als een kerstwonder voor mij.

Jij en Blake duetten ook voor de tweede keer sinds je begon te daten op het titelnummer. Zijn jullie samen in de studio gestapt?
We hebben niet direct in dezelfde ruimte gewerkt. [lacht] Ik sta te popelen om, maar ik ben bang! Elke keer dat je met iemand gaat schrijven, is het heel intiem en heel eng. Ik heb pas onlangs geleerd om zelfverzekerd te zijn en gewoon te zijn als: "Waarom sla je jezelf in elkaar?" Maar hij zat in de bus en hij zat maar wat rond en hij bedacht de "I wil je bedanken schat" melodie en hij zegt: "Ik zat gewoon rond en dacht aan dit idee en ik weet niet of je er iets mee kunt doen ..." Hij is zo nederig dat het is dom. Toen ik het hoorde, dacht ik: "Oh mijn God, je bent zo'n eikel! Je hebt me net een hit gestuurd!” Ik had me nooit een beter kerstlied kunnen voorstellen! Het is uptempo, het is leuk, het klinkt niet als een stijl, het heeft een countryman erop - het is zo'n rare mix! Het is bijna als een No Doubt-nummer met Blake erop.

Heeft dit hele proces het verlangen naar nog een soloplaat weer aangewakkerd?
Ik schrijf helemaal niet. [lacht] Ik schrijf nooit totdat het moet. Maar vorige week fantaseerde ik over het maken van een plaat. Ik weet het niet... Ik moet erg kieskeurig zijn vanwege de tijd, vanwege mijn kinderen. Maar ik denk er veel aan. Ik hou van schrijven. Er is niets dat ermee te vergelijken is als ik denk aan alle dingen die ik doe. Er is niets dat je die spanning of dat vuur geeft als je een nummer klaar hebt - het is gewoon zo verslavend.