Choreografe Sherrie Silver van "This Is America" ​​is net begonnen

Sherrie Zilver haast zich naar een coffeeshop in de wijk West Norwood in Londen, haar haren wapperend rond haar gezicht, verontschuldigend en een ademloze knuffel omdat ze te laat is. Men kan het niet helpen, maar vergeven de charmante 24-jarige choreograaf, die niet drie nachten op dezelfde plek heeft doorgebracht sinds hij afgelopen zomer het wereldtoneel bestormde als het dansmeesterbrein achter de explosieve, raciaal geladen muziek filmpje "Dit is Amerika” voor Childish Gambino (het muzikale alter ego van acteur Donald Glover). Ze kwam voor haar opdagen In stijl schiet rechtstreeks uit een vliegtuig vanuit Nieuw-Zeeland, waar ze met Glover had opgetreden op zijn experimentele Pharos-festival, en vertrekt de volgende dag om samen met hem naar Los Angeles te gaan. Dus wat is hun connectie? "Door met Donald samen te werken, kan ik raar zijn", zegt Silver. "Zoals je waarschijnlijk wel kunt zien, ben ik raar, maar ik vind het leuk om anders te zijn, want dat is hoe je innoveert."

VIDEO: Sherrie Silver Mover & Shaker

Die zorgeloze sfeer komt duidelijk naar voren in Silver's pittige dansvideo's die ze in meer dan 34 landen heeft gefilmd en die miljoenen views naar haar YouTube-kanaal blijft trekken. Nu andere sterren, zoals Rita Ora, met wie ze werkte aan de Victoria's Secret-show, en ook merken als Whole Foods, Nike, Target en Chobani bellen. En hoewel ze het niet kan bevestigen, zijn we er vrij zeker van dat we enkele van haar bewegingen in 'Guava Island' hebben herkend, een nieuwe video met in de hoofdrol Rihanna die Glover plaagde met Pharos. "Het is gewoon allemaal een inhaalslag aan het maken", zegt Silver zuchtend, terwijl ze op haar stoel gaat zitten terwijl haar iPhone herhaaldelijk zoemt met waarschuwingen en sms'jes. "Ik kan het echt voelen."

Zilver, gekleed in een deel van de gratis Nike-swag die gepaard gaat met dat soort partnerschappen met grote merken, aanvankelijk vond haar groove tijdens haar studie aan de universiteit in Londen, hoewel ze nooit had gedacht dat haar hobby een carrière. Ze begon met acteren in de film uit 2010 Afrika Verenigd voordat ze haar kenmerkende dansstijl ontwikkelde, die Afrikaanse bewegingen combineert met haar eigen hectische creaties. Nadat ze haar routines op YouTube had geplaatst, waaronder een die ze filmde voor de Egyptische piramides (waar ze bijna werd gearresteerd), trok ze snel de aandacht online. De clips werden ontdekt door het nichtje van Glover's manager, die Silver onmiddellijk inhuurde om aan 'This Is America' te werken. een video die meer dan 442 miljoen views heeft verzameld, is genomineerd voor vier Grammy's en als laatste drie MTV VMA's heeft gewonnen Augustus. Silver woonde de VMA's "namens het team" bij en nam zelfs Glover's awards voor hem in ontvangst op het podium. "Het laat gewoon zien dat je als meisje met een donkere huidskleur uit Afrika al deze dingen kunt bereiken", zegt ze voordat ze herinneringen ophaalt aan haar glamoureuze look, een glinsterende groene jurk van Galvan London, die avond. "Ik weet niet of het de camera was, maar ik zag eruit als een zwarte glimmende Barbie-pop, en mijn haar had zoiets van: 'Hé, hoe gaat het met je?'"

"This Is America" ​​bracht niet alleen Silver in de schijnwerpers. Het hielp ook om de Zuid-Afrikaanse dansbeweging gwara gwara populair te maken, evenals Silver's eigen beweging, de neza - een shuffle met ronde schouders en borst die ze op de set creëerde. Dat soort vindingrijkheid, het vermengen van Afrikaanse stijlen met Amerikaanse hiphop, maakt deel uit van de inventieve aantrekkingskracht van de choreograaf.

Een groot deel van Silvers vastberadenheid is direct terug te voeren op haar moeder, Florence, die Silver op haar vijfde verhuisde van een klein dorpje in het door oorlog verscheurde Rwanda naar Londen. Silvers vader was net een maand voor haar geboorte overleden, en ze schrijft haar opleiding en kansen toe aan de onbevreesdheid van haar moeder. "Het was alleen ik en zij, en het was duidelijk dat ze niet de financiële steun had die ze nodig had", vertelt Silver. "Het was erg moeilijk. Naar de bron gaan om water te halen, dat soort dingen. Dus ze wilde gewoon een betere toekomst en opleiding voor mij veiligstellen.”

Nu heeft Silvers moeder een bloeiende carrière in het Verenigd Koninkrijk als kraamverzorgster, met een agenda die net zo vol is als die van haar dochter. En terwijl de jongere Silver haar eigen deel van de ontberingen heeft gehad, waaronder gepest worden op school voor haar donkerdere huidskleur, het vermogen van haar moeder om geduldig te zijn en te vergeven, leerde Silver dat alles is mogelijk. "Haar worstelingen zijn gek geweest - ze zijn niet eens te vergelijken met de mijne", zegt Silver. “Maar ik moest door. Ik heb geen andere keuze dan door te zetten.”

Dat moederinstinct is overgeslagen op Silver, die zelf geen kinderen heeft, maar meerdere keren per jaar naar Rwanda terugkeert om de kinderen die ze in wezen opvoedt van een afstand te controleren. Ze huurt een huis en ondersteunt vijf kinderen in Kigali die anders op straat zouden leven, een daad die ze het meest badass noemt dat ze ooit heeft gedaan. Dit kwam tot stand nadat ze een kleine dakloze jongen had ontmoet, Kevin genaamd, die leed aan een voetinfectie. "Ik betaalde voor hem om naar het ziekenhuis te gaan, [en] hij kreeg zijn voet behandeld", herinnert ze zich. "En daarna dacht ik:" Oh mijn god, wat kan ik nog meer doen? " Silver verwijst nu naar zichzelf als hun moeder en heeft honderden foto's van hen op haar telefoon, die ze graag laat zien. Ze runt ook een project dat ex-prostituees helpt rehabiliteren door ze te leren naaien.

"Het is ook heel therapeutisch voor mij, en het houdt me geaard, voor het geval ik ooit zou durven zeggen:" Oh, mijn leven is zo moeilijk. Ik kan deze Prada-schoenen niet betalen', zegt Silver. “Ik heb deze vrouwen die … hun strijd is altijd meer dan de mijne.

"Ik heb me altijd aangetrokken gevoeld tot verschoppelingen", voegt ze eraan toe. "En ik weet niet of het komt omdat ik sociologie studeer of wat dan ook, maar ik ben altijd geobsedeerd geweest door dingen gewoon op te lossen en te verbeteren." Ze lacht. “Maar dat doe ik niet bij mannen. Laat ze zichzelf beter maken.”

Als ze niet in Rwanda is, verdeelt Silver haar tijd tussen Londen en New York City en is ze voortdurend op doorreis (ze heeft onlangs geleerd hoe belangrijk het is om al die luchtmijlen te verzamelen). Een deel van haar choreografieën wordt gedaan in vliegtuigen, waar ze dansideeën in Word op haar laptop schrijft, en een keer heeft ze zelfs enkele bewegingen getest in de badkamer van het vliegtuig. "Ik moet dat doen, zodat ik het niet vergeet!" ze zegt.

Nu ze net is begonnen, baant Silver zich een weg naar een mooie toekomst. "Heb niet het gevoel dat je in de doos moet blijven", biedt ze bij wijze van advies. “Ik vind dat je altijd moet proberen om meerdere dingen te doen. Ik deed videografie, montage, acteren, choreograferen, liefdadigheidswerk.” Ze grijnst. "Wie weet wat ik hierna ga doen?"

Gefotografeerd door Charlotte Hadden. Stijl: Sam Ranger. Haar: Rio Sreedharan. Make-up: Bea Sweet. Manicure: Robbie Tomkins. Productie: Rosco Productie.

Voor meer van dit soort verhalen, pak het februarinummer van In stijl, beschikbaar in kiosken, op Amazon en voor digitale download 18 jan.