Jon Chu's langverwachte, grensverleggende romcom Crazy Rich Aziaten opent met een citaat van Napoleon: “China is een slapende reus. Laat haar slapen, want als ze wakker wordt, zal ze de wereld in beweging brengen.” Het knipoogt naar zowel het culturele belang van de film — de eerste in 25 jaar om met een volledig Aziatische cast – evenals zijn onwaarschijnlijke heldin: Rachel Chu, een moreel oprechte Chinees-Amerikaanse professor economie (gespeeld door Constance Wu).
Rustig zelfverzekerd en een beetje gek, wint Rachel het hart van Nick Young, een knappe geschiedenisprofessor met een chique Britse accent die, ondanks het gebruik van haar Netflix-wachtwoord en het coöpteren van haar dessert, toevallig de meest geschikte Singapore is bachelor opleiding. Wanneer Nick Rachel uitnodigt om met hem naar huis te reizen voor de bruiloft van zijn beste vriend en om zijn familie te ontmoeten, ontdekt ze al snel dat de Youngs rijk zijn. Gek rijk.
Dan begint het plezier. Rachel, de dochter van een Chinese immigrant en alleenstaande moeder, wordt zonder pardon in de blitse, glamoureuze wereld van de Singaporese elite, compleet met eersteklasvluchten, onbeperkt winkelen en vrijgezellenfeesten op industriële jachten in het midden van de oceaan. Dingen komen op het spel met zowat iedereen in de binnenste cirkel van de Youngs, vooral Nick's steenkoude, status-geobsedeerde moeder, Eleanor (Michelle Yeoh), die Rachel onwaardig acht voor de genegenheid van haar zoon van de aan de slag.
VERWANT: Crazy Rich Aziaten Star Henry Golding zegt dat het eerlijk is om zijn casting in twijfel te trekken
Krediet: Emma McIntyre/Getty Images
Voor Wu, geboren en getogen in Richmond, Virginia, voor Taiwanese immigranten, is Rachels sociaaleconomische situatie buitengewoon herkenbaar. "Rachel is erg trots op de wortels van de arbeidersklasse van haar moeder", vertelt ze In stijl. “Ze begrijpt de moed en opoffering die het kostte om naar de Verenigde Staten te komen om haar dochter een beter leven te geven, en ik ook. Het verschil tussen Rachel en de rijke mensen in de film is dat hun rijkdom deel uitmaakt van hun identiteit – haar identiteit is zelfgemaakt.”
In wezen ontvouwt het verhaal zich als een sprookje: Rachels beste vriend en kamergenoot Peik Lin (Awkwafina) is de sprookjesachtige coach; er zijn kwaadaardige stiefzussen in de vorm van snobistische, smartphone-verslaafde Chinese meisjes; en natuurlijk is er een almachtige, afkeurende matriarch. "Het is een Assepoester-verhaal", voegt Wu eraan toe, terwijl hij de verkering van Nick en Rachel vergelijkt met die van prins Harry en Meghan Markle. "Wat daar gebeurde is geboren uit liefde, en het verhaal dat we vertellen is geboren uit liefde - en het maken van deze film was een project van liefde voor de cast en crew."
Het is moeilijk om je niet te scharen achter de gigantische diversiteitswinst van de Aziatische gemeenschap na jarenlang grotendeels ondervertegenwoordigd te zijn geweest in Hollywood; men kan alleen maar hopen dat Crazy Rich Aziaten signaleert het begin van meer inclusiviteit op het scherm. "Het is geen film, het is een beweging", zei Wu. "Er zijn veel geweldige Aziatisch-Amerikaanse acteurs, maar ze zijn zelden de ster. Als je je alleen concentreert op hun ervaringen, weet je zeker dat hun verhalen de moeite waard zijn om te vertellen.”
VIDEO: Crazy Rich Aziaten Sterren Constance Wu en Henry Golding reflecteren op Aziatische vertegenwoordiging in de media
Dat wil niet zeggen dat Wu gelooft dat haar Aziatisch-Amerikaanse tegenhangers zichzelf een slechte dienst bewijzen door stereotiepe rollen aan te nemen. "Je moet gelijkheid hebben voor gelijkheid", zegt ze. “Met een vinger wijzen naar iemand die alleen maar zijn huur probeert te betalen, zou afwijzend staan tegenover de hele bevolking. Stereotypen zijn alleen schadelijk als ze eendimensionaal zijn: zodra je iemand zijn eigen verhaal geeft, is het gewoon een ander facet van zijn leven. Zoals: 'Ik ben toevallig goed in wiskunde en wetenschap, maar ik ben ook dol op konijntjes.'"
Hoewel ze zeker haar steentje heeft bijgedragen om stereotypen in dit project te vernietigen, ging ze zelfs zo ver dat ze een gedeelte uit het boek van Kevin Kwan waarop het is gebaseerd, wat onderstreept dat Rachel niet typisch Aziatisch dateert Heren. "Ik dacht dat het Aziatisch-Amerikaanse mannen ontmaskerde", zegt ze. “Ik wilde dat stereotype niet in stand houden door het in het universum te verspreiden, want het is niet waar. Elke man is iemands liefde waard en is in staat liefde en aantrekkingskracht te inspireren.”
Of Rachel haar prins nu wel of niet betrapt en nog lang en gelukkig leeft, wat het verhaal vandaag de dag resonerend maakt, is dat er een hardwerkende, nietsvermoedende vrouw in het middelpunt staat. Rachel bewijst - zowel voor zichzelf als voor alle anderen - dat ze genoeg is. En dat is een sprookje waar we achter kunnen staan.