Tekenen dat u een angststoornis heeft

Iedereen wordt wel eens nerveus of angstig, bijvoorbeeld wanneer hij in het openbaar spreekt of wanneer hij in financiële moeilijkheden zit. Voor sommige mensen wordt angst echter zo frequent of zo krachtig dat het hun leven begint over te nemen.

Hoe kun je zien of je dagelijkse angst de grens is overgegaan in een stoornis? Het is niet makkelijk. Angst komt in veel verschillende vormen voor - zoals paniekaanvallen, fobieën en sociale angst - en het onderscheid tussen een officiële diagnose en 'normale' angst is niet altijd duidelijk.

Hier is een begin: als u regelmatig een van de volgende symptomen ervaart, kunt u met uw arts praten.

GERELATEERD: Kim Kardashian zegt dat ze lichaamsdysmorfie heeft - dit is wat dat echt betekent

Het kenmerk van gegeneraliseerde angststoornis (GAD) - de breedste vorm van angst - is te veel zorgen maken over alledaagse dingen, groot en klein. Maar wat is "te veel"?

In het geval van GAS betekent dit dat u gedurende zes maanden op de meeste dagen van de week aanhoudende angstige gedachten heeft. Ook moet de angst zo erg zijn dat het het dagelijks leven verstoort en gepaard gaat met merkbare symptomen, zoals vermoeidheid.

"Het onderscheid tussen een angststoornis en het hebben van normale angst is of je emoties veel van je veroorzaken lijden en disfunctie", zegt Sally Winston, PsyD, mededirecteur van het Anxiety and Stress Disorder Institute of Maryland in Towson.

Moeite met inslapen of doorslapen wordt in verband gebracht met een breed scala aan gezondheidsproblemen, zowel fysiek als psychisch. En natuurlijk is het niet ongebruikelijk om de avond voor een grote toespraak of sollicitatiegesprek vol verwachting te woelen.

Maar als je chronisch merkt dat je wakker, bezorgd of geagiteerd ligt - over specifieke problemen (zoals geld), of niets in het bijzonder - kan dit een teken zijn van een angststoornis. Volgens sommige schattingen ervaart de helft van alle mensen met GAS slaapproblemen.

Nog een tip dat er mogelijk sprake is van angst? Je wordt wakker met een gevoel van spanning, je geest raast en je bent niet in staat om jezelf te kalmeren.

Sommige angst is helemaal niet gegeneraliseerd; integendeel, het is gehecht aan een specifieke situatie of iets, zoals vliegen, dieren of menigten. Als de angst overweldigend, ontwrichtend en ver buiten proportie wordt met het daadwerkelijke risico, is dit een veelbetekenend teken van fobie, een soort angststoornis.

Hoewel fobieën verlammend kunnen zijn, zijn ze niet altijd duidelijk. Het kan zelfs zijn dat ze pas aan de oppervlakte komen als je een specifieke situatie onder ogen ziet en ontdekt dat je niet in staat bent om je angst te overwinnen. "Iemand die bang is voor slangen kan jaren zonder problemen gaan", zegt Winston. "Maar dan plotseling wil hun kind gaan kamperen, en ze beseffen dat ze behandeling nodig hebben."

Vrijwel constante spierspanning - of het nu gaat om het klemmen van je kaken, je vuisten ballen of het buigen van spieren door je hele lichaam - gaat vaak gepaard met angststoornissen. Dit symptoom kan zo hardnekkig en doordringend zijn dat mensen die er lang mee hebben geleefd, het na een tijdje niet meer opmerken.

Regelmatige lichaamsbeweging kan helpen de spierspanning onder controle te houden, maar de spanning kan oplaaien als een blessure of andere onvoorziene gebeurtenis iemands trainingsgewoonten verstoort, zegt Winston. "Opeens zijn ze een wrak, omdat ze op die manier niet met hun angst kunnen omgaan en nu zijn ze ongelooflijk rusteloos en prikkelbaar."

Angst kan in de geest beginnen, maar manifesteert zich vaak in het lichaam door fysieke symptomen, zoals chronische spijsverteringsproblemen. Prikkelbare darmsyndroom (IBS), een aandoening die wordt gekenmerkt door buikpijn, krampen, een opgeblazen gevoel, gas, constipatie en/of diarree, "is in feite een angst in het spijsverteringskanaal", zegt Winston.

IBS is niet altijd gerelateerd aan angst, maar de twee komen vaak samen voor en kunnen elkaar erger maken. De darm is erg gevoelig voor psychologische stress - en vice versa, het fysieke en sociale ongemak van chronische spijsverteringsproblemen kan een persoon angstiger maken.

GERELATEERD: Kelly Clarkson verduidelijkt haar opmerkingen over het overwegen van zelfmoord

De meeste mensen krijgen op zijn minst een paar vlinders voordat ze een groep mensen aanspreken of anderszins in de schijnwerpers staan. Maar als de angst zo sterk is dat geen enkele hoeveelheid coaching of oefening hem kan verlichten, of als je er veel aan uitgeeft tijd hebt om erover na te denken en u er zorgen over te maken, kunt u een vorm van sociale angststoornis hebben (ook bekend als sociale angststoornis). fobie).

Mensen met sociale angst hebben de neiging om zich dagen of weken zorgen te maken in de aanloop naar een bepaalde gebeurtenis of situatie. En als ze erin slagen ermee door te gaan, voelen ze zich meestal erg ongemakkelijk en kunnen ze er daarna nog lang bij stilstaan, zich afvragend hoe ze werden beoordeeld.

Sociale angststoornis houdt niet altijd in dat je tot een menigte spreekt of in het middelpunt van de belangstelling staat. In de meeste gevallen wordt de angst opgewekt door alledaagse situaties, zoals een-op-eengesprek op een feestje, of eten en drinken in het bijzijn van zelfs maar een klein aantal mensen.

In deze situaties hebben mensen met een sociale angststoornis het gevoel dat alle ogen op hen gericht zijn en ervaren ze vaak blozen, trillen, misselijkheid, hevig zweten of moeite met praten. Deze symptomen kunnen zo storend zijn dat ze het moeilijk maken om nieuwe mensen te ontmoeten, relaties te onderhouden en vooruitgang te boeken op het werk of op school.

VIDEO: 4 luxe spa's van over de hele wereld

Paniekaanvallen kunnen angstaanjagend zijn: stel je een plotseling, aangrijpend gevoel van angst en hulpeloosheid voor dat enkele minuten kan aanhouden, vergezeld van angstaanjagende lichamelijke symptomen zoals ademhalingsproblemen, een bonzend of bonzend hart, tintelende of gevoelloze handen, zweten, zwakte of duizeligheid, pijn op de borst, maagpijn en het warm hebben of koud.

Niet iedereen die een paniekaanval heeft, heeft een angststoornis, maar mensen die ze herhaaldelijk ervaren, kunnen de diagnose paniekstoornis krijgen. Mensen met een paniekstoornis leven in angst over wanneer, waar en waarom hun volgende aanval zou kunnen plaatsvinden, en ze hebben de neiging om plaatsen te vermijden waar aanvallen in het verleden hebben plaatsgevonden.

GERELATEERD: 7 populaire tv-programma's die de geestelijke gezondheid goed maken

Het herbeleven van een verontrustende of traumatische gebeurtenis - een gewelddadige ontmoeting, de plotselinge dood van een geliefde - is een kenmerk van posttraumatische stressstoornis (PTSS), die enkele kenmerken gemeen heeft met angststoornissen. (Tot voor kort werd PTSS zelfs gezien als een soort angststoornis in plaats van als een op zichzelf staande aandoening.)

Maar flashbacks kunnen ook optreden bij andere soorten angst. Wat onderzoek, waaronder een 2006 studie in de Dagboek van angststoornissen, suggereert dat sommige mensen met sociale angst PTSS-achtige flashbacks hebben van ervaringen die misschien niet duidelijk traumatisch lijken, zoals publiekelijk belachelijk worden gemaakt. Deze mensen kunnen zelfs herinneringen aan de ervaring vermijden - een ander symptoom dat doet denken aan PTSS.

De kieskeurige en obsessieve mentaliteit die bekend staat als perfectionisme 'gaat hand in hand met angststoornissen', zegt Winston. "Als je jezelf constant veroordeelt of als je veel anticiperende angst hebt om fouten te maken of niet aan je normen te voldoen, dan heb je waarschijnlijk een angststoornis."

Perfectionisme komt vooral veel voor bij obsessieve-compulsieve stoornis (OCS), die net als PTSS lange tijd als een angststoornis werd beschouwd. "OCS kan subtiel gebeuren, zoals in het geval van iemand die drie uur lang het huis niet uit kan omdat zijn of haar verzinnen moet absoluut precies goed zijn en ze moeten steeds opnieuw beginnen", zegt Winston.

Om gediagnosticeerd te worden met een obsessief-compulsieve stoornis, moeten iemands obsessie en opdringerige gedachten gepaard gaan met dwangmatig gedrag, of het nu mentaal is (tegen jezelf zeggen: "Het komt wel goed", keer op keer) of fysiek (handen wassen, rechttrekken van artikelen).

Obsessief denken en dwangmatig gedrag worden een volwaardige stoornis wanneer de noodzaak om het gedrag te voltooien - ook bekend als 'rituelen' - je leven begint te besturen, zegt Winston. "Als je je radio bijvoorbeeld op volumeniveau 3 wilt hebben en hij breekt en blijft hangen op 4, zou je dan in totale paniek raken totdat je hem kon repareren?"

Aanhoudende twijfel aan jezelf en twijfelen is een veelvoorkomend kenmerk van angststoornissen, waaronder gegeneraliseerde angststoornis en OCS. In sommige gevallen kan de twijfel draaien rond een vraag die centraal staat in iemands identiteit, zoals: "Wat als ik homo ben?" of: "Houd ik net zoveel van mijn man als hij van mij?"

Bij OCD, zegt Winston, komen deze 'twijfelaanvallen' vooral veel voor als een vraag niet te beantwoorden is. Mensen met OCS denken: "Als ik maar 100% zeker zou weten of ik homo of hetero was, zou een van beide" komt goed", maar ze hebben een intolerantie voor onzekerheid die de vraag in een obsessie verandert, ze zegt.