Amy Sherman-Palladino over haar favoriete vrouwelijke personages aller tijden

Hier deelt ze het persoonlijke achtergrondverhaal achter de geweldige mevr. Maisel, voorafgaand aan het vierde seizoen, evenals enkele van de andere iconische vrouwelijke personages in haar ouvre.

Ik heb nooit de bedoeling gehad om schrijver te worden. Mijn vader was een komiek en mijn moeder was een danseres, dus in plaats van naar de universiteit te gaan, stortte ik me op dansaudities en improvisatielessen. En terwijl ik Ding Dongs aan het eten was en dingen aan het uitzoeken was, stelde mijn vriendin Jennifer [Heath] voor om samen te gaan schrijven. We schreven een paar spec-scripts en ze nam ze mee naar haar dagelijkse baan om verkeersschool te doceren. Omdat het L.A. was, werkte iedereen daar in de showbusiness, dus dwong ze onze scripts aan deze arme mensen die door rood waren gereden. En op de een of andere manier kregen we een schrijfopdracht in de show Roseanne.

Toevallig werd ik tegelijkertijd teruggebeld voor de musical

GERELATEERD: Cult Actrice en Modemuze Rossy de Palma is "Badass sinds het begin"

Roseanne was een enorme hit, maar het was een tumultueuze show. Alle schrijvers waren mannen, en ze waren aan het herbemannen omdat, nou ja, de show heette Roseanne, dus realiseerden ze zich dat ze iemand moesten inhuren die menstrueerde. Ik hield er niet van. En er is niets dat een goed getrainde balletdanser sneller kapot maakt dan de hele dag in een schrijverskamer te zitten. Het was een slagveld - je moest gewapend binnenkomen en klaar zijn om het te veroveren. Ik stopte bijna om balletles te geven. Maar in mijn tweede jaar schreven we een aflevering [die werd genomineerd voor een Emmy] waarin een van de tienerpersonages, Becky, anticonceptie wil gaan gebruiken, dus het begon langzaam te klikken.

De mantra op Roseanne was "maak het kleine groot en het grote klein". Ik heb geleerd dat het de kleine dingen zijn die het meest herkenbaar zijn, niet een of ander overdreven plot. En wat ervoor zorgt dat mensen terugkomen, zijn personages waar je echt voor kunt wortelen.

Dit kwam later in het spel toen ik mijn eigen serie gooide. Ik had een verhaal gekozen uit LA Magazine over een Filippijns meisje dat in Amerika is opgegroeid met zeer traditionele ouders. Ik had pagina's met plot en ze zeiden: "Interessant. Iets anders?" Uit het niets zei ik: "Nou, er is een idee van een moeder en een dochter, maar ze zijn meer als vrienden." En ze zeiden: "Geweldig, we zullen het kopen!" En dat is hoe Gilmore Girls was geboren.

Het was hetzelfde met De wonderbaarlijke mevrouw Maisel. Toen ik Amazon ontmoette, dacht ik aan mijn vader, die deze verhalen had over de comedywereld in de jaren vijftig. Het was een kiem van een idee. Maar ik wist dat ik die verhalen tot leven wilde brengen. En ik wist dat ik van mijn vader een meisje zou maken - sorry, pa - maar het zou een interessantere reis worden voor een vrouw in de jaren '50 om een ​​stripverhaal te worden dan voor een joodse kerel uit de Bronx.

Vrouwelijke hoofdrolspelers zijn gewoon altijd mijn jam geweest. Al mijn leidende dames zijn scherp, slim en grappig, met sterke standpunten. Maar ze zijn ook heel verschillend. Lorelai Gilmore [Lauren Graham] had te maken met het niet weten hoe ze mensen binnen moest laten. Michelle op Bunheads [Sutton Foster] was de klassieker "Ik had een kans, ik heb het verkloot, nu ben ik hier." Midge Maisel [Rachel Brosnahan] had het leven dat ze wilde; toen ontdekte ze een ambitie die voorrang had op al het andere. Susie Myerson [Alex Borstein] heeft de smerigste mond, maar er zit zo'n kwetsbaarheid achter. Een vrouw hoeft geen FBI-agent te zijn met een pistool in haar hand om een ​​stoere meid op tv te zijn. Voor mij gaat het meer om door het leven te gaan en de wereld samen te stellen op jouw voorwaarden.

GERELATEERD: Jamie Lee Curtis herinnert zich dat hij "een beetje te sexy" werd tijdens het filmen van deze stripteasescène

Ik zit niet op sociale media, dus ik zie meestal niet hoe mensen op mijn personages reageren. Maar ik kom fans tegen en ik ben altijd geschokt door de liefde. Telkens wanneer een meisje naar voren komt en zegt dat Rory Gilmore [Alexis Bledel] de reden was dat ze naar Yale ging, verdomme, dan snap ik dat. Het is verbazingwekkend wat voor leven mijn shows hebben gehad. Als je dat eenmaal krijgt, ben je goud waard. Maar ik heb het drie keer gehad, en ik voel me zo gelukkig. Het haalt bijna de angel uit het feit dat ik mijn jeugd en elke schijn van een goed figuur verloor.

Sherman-Palladino is de maker van De wonderbaarlijke mevrouw Maisel, terugkeer febr. 18 op Prime Video.

Voor meer van dit soort verhalen kunt u de uitgave van februari 2022 van In stijl, beschikbaar in kiosken, op Amazon en voor digitale download jan. 14e.