In deze wekelijkse rubriek, In stijl's Fashion News Director Eric Wilson deelt zijn favoriete modemoment van de week en legt uit hoe het toekomstige stijlen zou kunnen vormen.
Het moment: De grafisch ontwerper Massimo Vignelli, die dinsdag op 83-jarige leeftijd stierf, stond bekend om zijn vele grote bijdragen aan het visuele lexicon van New York en andere grote steden. Hij ontwierp de borden voor metrohaltes in New York City en in Washington, D.C., en maakte in 1972 een kaart voor het New York-systeem dat, hoewel controversieel vanwege het reduceren van een complex systeem tot nette, strakke lijnen die de geografie tartten (en uiteindelijk werd vervangen), een iconisch voorbeeld blijft van de kunst van grafisch ontwerp.
Maar Vignelli heeft ook zijn stempel gedrukt op mode, in veel opzichten herken je het misschien niet meteen en misschien staat het zelfs in je huis. In de jaren 70 ontwierp hij boodschappentassen voor de grootste warenhuizen van New York. Beroemdst, tijdens het maken van een bedrijfsimago voor
Bloomingdale's, creëerde hij een van de meest herkenbare logo's voor boodschappentassen in de geschiedenis van de detailhandel - door de woorden "grote bruine tas" (of medium of klein, afhankelijk van de maat) toe te voegen aan zijn effen bruine papieren boodschappentassen (onderstaand). Ze waren eenvoudig, minimaal en onmiddellijk to the point. De tas was ook, het belangrijkste, onmiddellijk gebrandmerkt door een persoon die er een droeg als Bloomingdale's shopper.
Waarom het een wauw is: Vignelli erkende dat hoewel mode kortstondig is, de merken en logo's de tand des tijds moeten doorstaan. "Een goed ontwerp gaat lang mee", was een typisch refrein. Zijn ontwerpen, met gebruik van kleur en lettertype, waren zo elegant dat ze vaak de identiteit van een retailer projecteerden voordat je de woorden zelfs maar kon lezen. Hij maakte tassen voor Saks Fifth Avenue en Barneys, creëerde merksystemen voor United Colors of Benetton en Knoll en creëerde ook het logo dat door American Airlines wordt gebruikt.
Hij was zelfs een ontwerper van mode, hoewel zijn benadering en kijk op kleding enigszins in contrast stonden met die van de heersende catwalks. In plaats van strikt seizoensgebonden ontwerpen, introduceerden hij en zijn vrouw, Lella, begin jaren negentig Design Vignelli, a collectie heren- en dameskleding met schone, priesterlijke kleding die functionaliteit belangrijker vond trends. In plaats van een typische werkblazer was er een los, vestachtig jasje met minimale verfraaiing, dat hij beschreef als "kleding die volgt het lichaam, in plaats van mode." Hoewel het niet populair was bij klanten, werd de collectie een soort persoonlijk uniform voor de Vignelli's.
Leer meer: Bekijk voorbeelden van Vignelli's ontwerpen, waaronder een schets voor zijn herenkleding, op de designblog van het Smithsonian Cooper-Hewitt, National Design Museum, of verken zijn archieven op de Vignelli Centrum voor Ontwerpstudies.
