"Vanuit mijn kantoorraam kan ik Villa Necchi zien", zegt de creatief directeur van Tod's, Walter Chiapponi, verlangend naar het vorstelijke privéhuis in het centrum van Milaan waar de foto's die je hier ziet werden neergeschoten. Chiapponi begon zijn baan in oktober 2019, vijf maanden voor de angstaanjagende COVID-19-uitbraak in de stad, en toonde zijn eerste collectie niet lang voordat Milaan volledig werd gesloten. Dus de voormalige gezel, die aan de rechterhand werkte van mensen als Riccardo Tisci bij Givenchy, Miuccia Prada bij Miu Miu, en Tomas Maier en Daniel Lee bij Bottega Veneta, konden zijn debuut als verantwoordelijke man niet eens goed vieren.
Tod's had eerder kleding uitgebracht, maar door Chiapponi in dienst te nemen en hem creatieve controle te geven over de heren- en damescollecties en Tod's Factory, het samenwerkingsinitiatief van het merk, Tod's Group president en CEO Diego Della Valle signaleerde een nieuwe fashion-forward strategie. Voor zo'n erfgoedinstelling is dat niet onbelangrijk. Della Valle's vader, Dorino, had het huis in de jaren 1920 opgericht als een schoenenfabriek in Le Marche, Italië. In 1978 had Diego het roer overgenomen en de basis gelegd voor het wereldwijde merk Tod's, te beginnen met het populairste accessoire, de Gommino. rijschoen, een zachte leren loafer met een zool met kiezelstenen die door iedereen in de smaak viel, van prinses Diana tot Lauren Hutton tot Gwyneth Paltrow. En jarenlang produceerde het huis prêt-à-porter artikelen, maar het maakte vooral gebruik van mooie, functionele activewear met hetzelfde leer dat het gebruikt voor zijn tassen en schoenen.
Ongeveer drie jaar geleden begon Della Valle het bedrijf te reorganiseren en leunde het op meer frequente producten drops en capsulecollecties met creatievelingen zoals Alessandro Dell'Acqua en voormalig Lanvin-ontwerper Alber Elbaz. Maar om zich echt te herpositioneren, had het bedrijf een permanente mode-identiteit nodig. In februari 2019 lokte Della Valle Carlo Alberto Beretta weg uit Bottega Veneta - een ander Italiaans merk die als confectie werd gesponnen uit een iconisch accessoire, de geweven Intrecciato-handtas — om de zakelijke kant te runnen als GM. Op haar beurt heeft Beretta Lee's veteraan luitenant Chiapponi gepocheerd om Tod's uitgebreide aanbod creatief te sturen. Er is geen betere blijk van vertrouwen dan wanneer je oude baas je nieuwe baas wil worden.
Het was een uitdaging om een modeprofiel te creëren voor wat tot dan toe vooral een lifestyle-merk was, en Chiapponi opende voorzichtig het gaspedaal. In plaats van uit het linker veld te komen met spichtige hakken en drama, beide dingen die hij onder de knie had Givenchy couture, stuurde hij slouchy herenkleding en sneakers met safari-jassen en pops van Crayola heldert. Critici prezen de collectie als eigentijds en slim en begonnen in één adem over Tod's te praten met de plekken waar Chiapponi werkte.
Als er een grote bash was geweest, zou Chiapponi, een extraverte persoon voor wie de lockdown een uitdaging was, het hebben toegejuicht. "Ik probeerde te zwijgen en alleen te zijn", zegt hij over het leven in quarantaine tijdens een Zoom-oproep vanuit zijn kantoor. De tijd was zeker goed voor perspectief, het uitlaten van de honden en koken. Hij las als een gek, te beginnen met Alice in Wonderland, 'wat volgens mij het meest geavanceerde boek is', en Patricia Morrisroe's biografie van Robert Mapplethorpe. "Maar ik ben een Stier en ik hou er echt van om rond te hangen met mijn vrienden en familie."
De abrupte verandering bracht ook professionele uitdagingen met zich mee. Tijdens zijn eerste paar maanden aan het werk verdeelde Chiapponi zijn tijd tussen Milaan en Tod's enorme hoofdkantoor en productie faciliteit aan de Adriatische kust, waar patronen en technieken hand in hand worden ontwikkeld met de jarenlange ervaring van het bedrijf ambachtslieden. Plotseling, net toen hij de dingen onder de knie begon te krijgen, moest hij overschakelen naar webcams. Het was niet gemakkelijk voor een ontwerper die ooit als beeldhouwer was opgeleid en meestal werkte door kleding tegen het lichaam te blokkeren in plaats van te bouwen vanaf schetsen. "Ik moet stoffen aanraken en diepgaande sessies hebben met mijn collega's om alles te heroverwegen en samen te voegen", zegt Chiapponi. "Voor mij is het creatieve proces wanneer ik in de fabriek ben en begin op te bouwen met kettingen, een stuk leer, een hak."
Het is dus volkomen begrijpelijk waarom, in de maanden sinds de lockdown werd opgelegd, toen Chiapponi zijn tweede collectie produceerde en... een plek nodig had om ermee te pronken, koos hij de feesttent waar hij elke dag naar had gestaard door het raam als een poort naar een andere tijd. "Villa Necchi was eigendom van een rijke familie uit Milaan, twee zussen die samenwoonden", zegt hij. "Ze hebben veel feesten gegeven. Het is zeer zeldzaam om zo'n villa midden in de stad te vinden met een enorme tuin met echte flamingo's en een zwembad en geweldige kunst. Het is dromerig." In plaats van een catwalkshow filmde Tod's een sociaal afstandelijke bijeenkomst, waarbij hij een diverse groep modellen uitnodigde onder leiding van Karen Elson, Irina Shayk en Mariacarla Boscono. (Ze leken allemaal zonder masker, maar werden constant getest op COVID-19.) "Ze waren zo blij om samen te zijn na zes maanden opsluiting", zegt Chiapponi over het ervaren trio. "Het was alsof ik vergat wat er in de wereld aan de hand was en plezier had." We kunnen ons bijna herinneren hoe dat is.
De kleding voor de lente deelde veel van dezelfde inspiratie als Chiapponi's eerste reis, een soort cross-over uit de jaren 70 en 90, met lange A-lijnrokken, knielange jurken met ruches in sorbettinten en losse canvas laarzen met platte zolen gebonden door leer riemen. "Punk is een van mijn referenties omdat ze geweldige klassiekers namen en ze weer nieuw maakten", zegt hij, hoewel hij opmerkt dat hij in zijn jeugd meer een clubkind was. Wes Anderson-films zijn een andere inspiratiebron, die vooral tot uiting komt in de afwijkende styling. De texturen zijn zelfs zachter dan zijn herfstcollectie, soms helemaal verkreukeld, met leren broeken met trekkoord en oversized blazers. Loopgraven en safari-jassen verwijzen naar het reisethos van de rijschoen - bijna nostalgisch, gezien hoe aan huis gebonden we allemaal nog steeds zijn - maar het is vooral het soort dingen waar je gemakkelijk in kunt rondrollen thuis.
Hoewel Chiapponi grote ambities heeft voor Tod's, weet hij dat het dwaasheid zou zijn om te proberen de essentie ervan te transformeren. "Dit merk heeft zo'n groot DNA, dus om [gek te worden] om mezelf te bewijzen zou niet erg relevant zijn", zegt hij. Trouwens, Della Valle - een industrielegende die Italië's eerste inlandse mode-luxegroep creëerde, waaronder Hogan, de erfgoed uitlopersbedrijf Fay, en het Parijse schoenenbedrijf Roger Vivier - is van oudsher resistent tegen massale merken revisies. Ontwerpers die aan boord komen om bij Tod's Group te werken, houden zich aan de opdracht. Dat past prima bij Chiapponi. "Ik ben geen groot ego-mens", zegt hij. "Ik vind het heel leuk om een gesprek te voeren. Mensen waarschuwden me altijd dat het onmogelijk was om met Mrs. Prada, en ik had de beste relatie van mijn leven met haar. Ik heb zoveel mensen ontmoet tijdens mijn reis, mijn carrière. En als je aardig en zachtaardig bent en meer probeert samen te werken dan jezelf op te dringen en op te dringen, wordt je relatie met je baas altijd beter."
Voor de nabije toekomst, gezien de ongelooflijk schokkerige economie, is Chiapponi blij om de ene voet met kiezelzolen voor de andere te zetten. Winkels worden stilletjes aangepast om plaats te maken voor zijn collectie. Hij heeft zijn eigen verfrissing gedaan van de bestaande handtassen en schoenen - minus de Gomminos natuurlijk. Maar er is geen sprake van geur of nieuwe categorieën. "Voorlopig moeten we kleine stapjes nemen om mensen bewust te maken van de veranderingen. We hoeven niet te in-your-face te zijn."
