NYFW sluit af met legendarische supermodellen, Oscarwaardige jurken en - wacht - is dat Barry Manilow?

Een catwalkshow afsluiten met een supermodel van weleer is sindsdien heel wat geworden Donatella Versace trok de mode 's werelds grootste social media-moment ooit met haar Tribute-collectie 2017. (Cindy, Naomi, Helena, Carla, Claudia, om je te behoeden voor Googlen.) Afronden New York Fashion Week op woensdag, Michael Kors eindigde zijn discocollectie met Studio 54-thema met een flossy wandeling door Patti Hansen, terwijl Marc Jacobs toonde de laatste blik van zijn fenomenale herfstcollectie op een eeuwige favoriet, Christy Turlington Burns. Onnodig te zeggen dat het een grote dag was voor fashion groupies.

Voor Kors was het uiterlijk van Hansen het verhaal, of op zijn minst een deel van het verhaal, aangezien de ontwerper, nogal bizar op een show van 10 uur op Wall Street die eigenlijk leek te wil om te suggereren dat het was bedacht na een cocaïnebuiger, volgde een deel twee, nog een grote onthulling - Barry Manilow zong 'Copacabana'. Ik hou je niet voor de gek. Maar voor Jacobs was Turlington slechts de kers op de taart van een ongelooflijk heerlijke collectie, die een belangrijk keerpunt betekende voor de ontwerper, die nu weer helemaal terug is in zijn spel.

Met zijn vorige twee collecties, nog steeds in hun rauwe, barebones-productie in de Park Avenue Armory, Jacobs deed veel moeite om zijn toewijding aan dit ambacht opnieuw te wijden, wat hij soms openlijk heeft gedaan ondervraagd. Die shows werden masterclasses in de geschiedenis van de mode van de 20e eeuw, zoals Jacobs letterlijk hulde bracht aan honderden grote Franse en Amerikaanse ontwerpers wiens namen in het moderne onderwijstijdperk zo goed als vergeten zijn door Wikipedia. Deze najaarsshow was echter veel meer. Jacobs is op het punt gekomen dat hij zich vrij en mooi kan uitdrukken, zonder al het drama en de rommel die sommige van zijn vroegere collecties kenmerkten. Een deel van de reden is dat hij nu zijn bredere commerciële collectie (kleding die hij van plan is) volledig heeft gescheiden verkopen onder het label "The Marc Jacobs", naar zijn Instagram-handvat) van de kunst die hij op de catwalk laat zien. En de resultaten zijn veel duidelijker - beginnend met grote, fabelachtig getextureerde jassen en capes, in gevlekte, tweed en geruite varianten, en eindigend met enkele van de meest Oscars-waardige jurken van de shows in New York.

Turlingtons jurk had een traditionele vorm, maar was gemaakt van stapels en stapels prachtige zwarte veren waardoor het leek alsof het uit een andere wereld kwam. Tijdens de show waren er zoveel wow-momenten, zoals een schitterende gele baljurk die van de schouders viel, of een overdreven clownachtige kiel die herinnerde aan Jacobs' wonderbaarlijk controversiële herfst 2005-collectie die bijna uitsluitend bestond uit pod-achtige jurken. Maar er waren ook licht verteerbare voorbeelden van mintkleurige onderjurken (gedragen met bijpassende skimutsen, à la grunge), losse broeken en een sweatshirt, en zelfs die grote mantels en japonnen die nu perfect praktisch lijken, meer dan een decennium nadat Jacobs voor het eerst zoiets probeerde te grote kleding. Het laat alleen maar zien hoe ver hij zijn tijd vooruit is geweest.

De Kors-show was een giller - ik bedoel, Barry Manilow. Haar naam was Lola zit al de hele dag in mijn hoofd. Oké, dus hij was waarschijnlijk aan het lipsynchroniseren, maar toch. Met de landingsbaan van Kors bedekt met zowel kroonluchters als discoballen, moet de ontwerper in een nostalgische bui zijn geweest voor de dagen van Studio 54, aangezien het logo van de nachtclub was gebruikt voor prints op pufferjassen, weekendtassen en breiwerk toppen. De kleding stonk letterlijk naar de periode van de late jaren '70 en vroege jaren '80 van dramatische overdaad, met pakken met wijde pijpen en een model dat ongeveer John Travolta channelde. Welkom terug, Kotter. Ik dacht dat Kors het een beetje overdreven had toen ik een man een glinsterend vrijetijdspak zag dragen - ik zit deze trend uit, bedankt je heel erg - maar toen kwam Hansen met de vrouwenversie van dezelfde look en plotseling drong het tot me door wat er aan de hand was Aan. Deze mensen moeten nog steeds high zijn.