Interview met Christy Turlington Burns en Valentino met Pierpaolo Piccioli

Terwijl ontwerper Pierpaolo Piccioli zich voorbereidde om zijn eerste collectie als enige creatief directeur van Valentino afgelopen oktober te tonen, na bijna een decennium van toen hij die positie deelde met zijn jarenlange ontwerppartner, Maria Grazia Chiuri, was de grootste vraag waar hij voor stond: hoe zou hij op zichzelf staan? Weinig mensen in de mode kenden het duo als iets minder dan een perfect op elkaar afgestemde samenwerking. Dus toen Chiuri vorig jaar werd benoemd tot artistiek directeur van Dior en Piccioli het stokje van Valentino overnam, was er natuurlijk veel nieuwsgierigheid naar wat de nieuwe richting van het merk zou worden.

Piccioli vestigde zich op briljante wijze, met een lentecollectie die het etherische met een vleugje surrealisme, resulterend in wat ongetwijfeld een van de hoogtepunten van het Parijse seizoen vorig jaar was val. Cascading jurken gemaakt van kant, prachtige roze capes, zoete ballet sandalen en charmante geminiaturiseerde tassen verloochenden een verborgen onderstroom van duisternis, weergegeven in prints van de Engelse ontwerpster Zandra Rhodes, die ze deels baseerde op de razend boeiende schilderijen van Hieronymus Bosch. Als je goed keek, zag je dat oorbellen de vorm hadden van kleine dolken.

"Deze collectie heeft mijn benadering van mode veranderd", vertelde Piccioli me toen we in december bijkwamen. “Ik ging terug naar mijn esthetische roots. Terug naar het einde van de middeleeuwen en het begin van de renaissance, dat is echt onderdeel van mijn Italiaanse cultuur.”

Kort na de show in Parijs, ben ik blij te kunnen zeggen dat ik de gelegenheid had om Piccioli voor te stellen aan een andere vriend van mij, Christy Turlington Burns. Het supermodel en de pleitbezorger van de moedergezondheid dompelt af en toe haar tenen weer in de mode, en dus was het geen verrassing voor mij toen Piccioli Turlington Burns onmiddellijk vroeg om mee te werken aan zijn eerste solo Valentino-campagne, die werd gefotografeerd in New York. En toen ik hoorde dat Turlington Burns naar Rome zou gaan, waar Valentino zijn hoofdkwartier heeft, om de paus te ontmoeten, Ik vroeg haar en Piccioli om nog een keer samen te komen voor een meeting of the minds, hier vastgelegd in een joint interview.

LAURA BROWN: Ciao, jullie twee! Ik kijk naar deze prachtige foto's die je samen hebt gemaakt in het Valentino-atelier, en Christy, bedankt dat je dit erin hebt geperst op weg naar het Vaticaan! Ik moet vragen: wist de paus dat u, met Naomi Campbell en Linda Evangelista, de oorspronkelijke drie-eenheid van supermodellen vormde?

CHRISTY TURLINGTON BRANDT: Ah-ha-ha! Als het Vaticaan dat zelfs maar had gehoord, zou ik waarschijnlijk nergens bij hem in de buurt welkom zijn geweest! godslasterlijk! Oh mijn god. Ik zal je vertellen dat ik ooit, vele jaren geleden [in 1995], een Valentino-campagne deed die werd gefotografeerd door Herb Ritts, waar ik gekleed ben en de mannen naakt zijn.

PIERPAOLO PICCIOLI: Oh, ik herinner het me!

CTB: Er werd mij echter verteld dat het Vaticaan niet erg blij was met die campagne.

PP: Alle mannen zaten achterin.

CTB: Precies. Ze omhelsden me allemaal een beetje. Daar had niemand me van tevoren voor gewaarschuwd. Het was een beetje ongemakkelijk. Maar ja, ik kreeg later te horen dat het paus Johannes Paulus II had bereikt, en het Vaticaan was niet blij. Dus ik maakte het goed door vandaag terug te gaan en een beetje meer respectvol te zijn.

PP: Paus Franciscus is ongelooflijk, nietwaar?

LB: Vertel me over je ervaring met hem.

PP: Ik ging naar hem toe met mijn familie tijdens de zondagsvieringen. Hij is echt indrukwekkend, de manier waarop hij naar je kijkt. Hij maakt direct een connectie met je. Het is alsof hij in je kijkt en de juiste woorden op het juiste moment zegt.

CTB: Helemaal mee eens. We wisselden niet veel woorden, want ik kon letterlijk alleen maar eerlijk zeggen: "Dank je wel". Ik was gewoon onder de indruk van hem. Hij vertegenwoordigt zoveel positieve dingen in zo'n uitdagende tijd. Hij is zo aanwezig en, nogmaals, respectvol voor elke persoon die hij ontmoet. Ik was daar voor een wereldwijd forum met Fortuin tijdschrift en Time Inc. We presenteerden enkele ideeën aan Zijne Heiligheid, en hij luisterde en sprak met ons terug. Het was gewoon een ongelooflijke ervaring om te zien hoe persoon na persoon werd begroet met hetzelfde niveau van waardigheid en respect.

LB: Vertel me nu over je eerste indrukken van elkaar.

PP: Christy is een groot deel van mijn modepad. Toen ik jonger was, wilde ik filmregisseur worden, geen ontwerper. Maar toen ik naar foto's begon te kijken, begon ik de kracht van mode in het vertellen van verhalen te begrijpen. De allereerste shoot van Christy die ik zag was van Steven Meisel. Voor mij belichaamde ze mijn idee van genade. Ze is eigentijds, maar ze is zo tijdloos als een prachtig schilderij. Dat soort schoonheid komt van binnenuit, niet van fysieke eigenschappen of proberen cool te zijn. Toen ik haar ontmoette, was ze precies zoals ik in mijn gedachten aan haar dacht. Het was alsof ik haar altijd had gekend.

CTB: Zo voelde het wel. Natuurlijk was ik al van verre fan van Pierpaolo. En ik had zijn collectie online bekeken. Ik kwam aan bij de studio in Harlem, en ik zat gewoon op de bank te wachten. Pierpaolo kwam naar me toe en hij was de meest benaderbare, warme en vriendelijke persoon die ik in lange tijd had ontmoet. Het was als een soort reünie.

PP: Weet je nog dat ik had gewild dat je naar mijn eerste show zou komen, maar je liep een marathon?

CTB: Ja, de Chicago Marathon.

PP: Ik begreep dat je op de vlucht was voor iets waar je in gelooft. [Turlington Burns steunt Every Mother Counts, de organisatie die ze heeft opgericht.] We hebben dezelfde waarden. Na 10 minuten hadden we het meer over onze kinderen dan over modeshows.

LB: Pierpaolo, wat vertegenwoordigt Christy als het gezicht van je eerste collectie?

PP: Alles aan deze collectie was emotioneler en minder doordacht. Ik moest doen wat in mijn hart zat. En Christy maakte daar deel van uit.

LB: Christy, je hebt veel campagnes gedaan in je carrière. Waarom heb je hier ja op gezegd?

CTB: Ja, nogal wat [lacht]! Soms komt alles op een speciale manier samen: het voelde alsof er veel tekens uit het universum waren. Het is een goede dag voor mij als ik me goed voel en in de buurt ben van mensen die ik bewonder en respecteer. En ik kan niet zeggen dat dat het geval is met alle campagnes die ik in de loop der jaren heb gedaan. Omdat ik niet meer zoveel tijd in de mode-industrie doorbreng, vind ik het leuk om een ​​beetje betrokken te blijven, en ik was gewoon geïntrigeerd door de ontwerpen van Pierpaolo. Weet je, ontwerpers gaan niet altijd naar hun eigen reclameshoots. Het geheel was dus uniek. Als het altijd zo was, zou ik dit werk waarschijnlijk nog steeds doen.

PP: Ja, ik denk dat het superbelangrijk is - voor mij en voor mode - om een ​​boodschap te geven die verder gaat dan kleding.

LB: Feminisme was dit seizoen een grote boodschap van de collecties. Pierpaolo, je bent altijd omringd geweest door vrouwen. Je werkte lange tijd met een vrouwelijke partner en deze collectie was een organisch vrouwelijk statement. Christy, wat waren je indrukken?

CTB: Ik ben niet erg stijlvol. Mijn gevoel voor mode is eenvoudiger en utilitair. En ik draag eigenlijk nooit kleuren. Het was dus een echte sensatie om kleuren te dragen; Ik hechtte gewoon zoveel aan hen. Als je zo'n kleur aanbrengt, doet het iets om je op te vrolijken. Ik denk dat we het er allemaal over eens kunnen zijn dat we in een aantal interessante tijden leven. Dus het idee om je beter te voelen over de wereld - en over jezelf - door iets aan te trekken met zoveel kleur, vreugde en liefde erin, dat is echt nodig. De komende dagen zullen er meer van ons afhankelijk zijn van mode, denk ik. Het is een beetje somber, maar er is veel zonneschijn in deze collectie.

PP: Het is belangrijk om niet alleen de vrouwelijke kant te laten zien, maar ook de gevoelige kant. Dat geldt voor mensen in het algemeen. Kracht betekent tegenwoordig dat je je emoties toont en ze niet verbergt - niet het cliché zijn van hoe je denkt dat mensen je willen zien. Wees precies zoals je bent. Weet je, als je gelukkig bent, laat dan je geluk zien! Ik denk ook dat 'respect' een woord is dat tegenwoordig niet veel wordt gebruikt. We moeten mensen respecteren om wie ze zijn, niet om wie we willen dat ze zijn.

LB: Wat ontdekten jullie nog meer dat jullie gemeen hadden?

CTB: Nu hebben we de paus gemeen!

PP: Ik denk dat we gemeenschappelijke waarden hebben. Familie, vriendschap, respect, waardigheid. Het leven is gebaseerd op jouw waarden - niet op geld of macht of andere dingen.

CTB: Daar ben ik het mee eens. Ik denk dat we die connectie hebben. Ik denk dat we echt van hetzelfde kaliber zijn.

LB: Geen modewoordspeling bedoeld. Pierpaolo, Christy is duidelijk erg gek op hardlopen.

PP: Natuurlijk!

LB: Ga je een pagina uit haar boek halen en marathons gaan lopen?

PP: Ik heb het gevoel dat ik dat zal doen. Ik kan er in.

CTB: Hoera!

LB: Hij moet echter stoppen met roken.

CTB: Nou, ja. Dat wordt de volgende klus.

PP: [Lacht] Ik zal de eerste zijn in de categorie rokers!