Als ik met Gloria Estefan bel, word ik meteen weggeblazen en geraakt door haar oprechte zorg voor mij. Vanaf het moment dat ik de telefoon opneem, checkt ze in en vraagt ze hoe het met me gaat, allemaal met een zachte, zorgzame toon - iets dat duidelijk voortkomt uit het feit dat ik moeder en grootmoeder ben. Terwijl het krijgen van COVID voor de eerste keer me weghield van haar fotoshoot, deelde ze snel een een beetje van hoe het voor haar was toen ze het had en om me de aanmoediging te bieden dat ik zou genezen spoedig. Het is precies deze onmiskenbare nuchtere aard en oprechte zorg die haar tot een geliefde vaste waarde in de entertainmentindustrie heeft gemaakt, een die de weg vrijmaakte voor de Latinx-gemeenschap in muziek en op tv.
Daarom is het ongelooflijk dat haar rol in HBO's Vader van de bruid remake, waarin ze samen met haar vriend Andy Garcia schittert, is eigenlijk haar eerste hoofdrol na optredens in Muziek van het hart, Netflix's Een dag tegelijk reboot, en zelfs een aflevering van Frasier.
"En ik ben blij dat het zo was" deze een", zegt ze. "Ik vond het script geweldig. Het feit dat Andy zijn hand uitstak in een sms in plaats van een script te sturen, wist ik dat hij dat niet lichtvaardig doet. En het zou ongelooflijk zijn."
Dit is niet zomaar een remake van een Hollywood-klassieker. Voor het eerst wordt het verhaal verteld vanuit een volledig Latinx-perspectief en wordt een grote Cubaanse familie getoond in de pastelkleurige wereld van het huidige Miami. "Miami is een ongelooflijk personage. Het was ongelooflijk bijzonder. Ze ziet er prachtig uit en veel meer mensen zullen naar Miami willen verhuizen", zegt Estefan over het filmen in haar geboorteplaats. "Ik denk dat het belangrijk was voor het verhaal dat we vertelden. En het was een vreugde."
De film gooit kijkers in een mengelmoes van Mexicaanse en Cubaanse huwelijkstradities (gastlijsten met meer dan 500 aanwezigen; ouders die aandringen op meer, meer, meer; en weelderige, ouderwetse locaties) met moderne details die zowat iedereen nu een bruiloft plannen kunnen waarderen: over-the-top Pinterest-inspiratieborden, geïmporteerde Wagyu en de belofte van flamingo's en vuurwerk. Net als elke film in de Vader van de bruid pantheon een specifiek moment weerspiegelde, ziet Estefan dit als een inkapseling van het nu.
"Ze zijn elk van hun tijd", zegt ze. "Omdat de Spencer Tracy-versie [uit 1950] dingen had waar we nu voor ineenkrimpen."
Gloria's co-sterren zijn Garcia; Diego Boneta, van Schreeuw koningin en Netflix's Luis Miguel: De serie; Morbius en Andor's Adria Arjona; Isabela Merced uit Transformers, en Zaterdagavond Live's Chloe Fineman als een bijtende, scène-stelende, door macht geobsedeerde weddingplanner. Het is de rol van Martin Short in de jaren 90-versie van Vader van de bruid, alleen deed hij het altijd zonder smartphone in zijn hand.
De parallellen in Estefans eigen leven en de film zijn onmiskenbaar. Ze is een Cubaanse immigrant, geboren in Havana in 1957, vóór het regime van Fidel Castro (ze noemt het Cuba "B.C." of "vóór Castro"). Toen haar familie in Amerika aankwam, vestigden ze zich in Miami. Terwijl ze een beetje van haar verhaal deelt, kan Gloria niet anders dan wijzen op de soortgelijke ervaringen die worden gedeeld tussen haar familie en Garcia's in de film. Zijn karakter beschrijft de komst van zijn familie naar de Verenigde Staten vaak - en elke keer wordt het begroet met de ogen van zijn dochters en vrouw, die het verhaal duidelijk hebben gehoord, velen, veel keer eerder.
Het is een uitwisseling die onmiskenbaar uniek is voor de ervaring van een kind van allochtone ouders en die precies laat zien waarom het vertellen van dit soort uiteenlopende verhalen belangrijk is. Voor 30-plussers die in de jaren negentig volwassen werden (en affiniteit ontwikkelden met de iconische Nancy Meyers esthetiek), voelt het bijzonder opwindend om een nieuwe lens te hebben gegooid om deze klassieker te bekijken verhaal.
Maar, zoals Gloria deelt, beschouwt ze deze nieuwe benadering van de plot als minder een remake en meer een heruitvinden (iets waar ze heel bekend mee is als fans haar albums met covers en standaarden herinneren, 1994's Houd me vast, prikkel me, kus me en 2013 De normen).
"Er zal altijd een vader zijn en er zal altijd een bruid zijn in elke cultuur. En het is een menselijk verhaal", zegt ze. "Dus het kan zo vaak op verschillende en grappige manieren worden gedaan. En ik denk dat ze allemaal op zichzelf staan."
Deze keer, met Gloria als hoofdrolspeler, geeft de film ook meer ruimte en gelaagdheid voor de moeder van de bruid - die meer doet dan alleen de bruiloft plannen en haar man van de rand houden, wat vakkundig werd gedaan door Diane Keaton in de remake van 1991. In de nieuwste versie, met haar huwelijk op de rand van echtscheiding, heeft Gloria's Ingrid meer zeggenschap over haar behoeften als vrouw. Als we ze ontmoeten in de openingsscène van de film, is het paar samen in therapie, een opmerkelijk eerlijke plek om te beginnen, vooral als het een typisch taboe-onderwerp is binnen de Latinx-gemeenschap.
"Ingrid komt voor zichzelf op, ze probeert hem wakker te maken en Latijns-Amerikaanse mannen geloven traditioneel niet in therapie. Het is duidelijk dat er liefde is en dat ze niet blij is met het scheiden, maar hij is daar al een jaar in therapie, maar therapie is niet door hem heen geweest", zegt Estefan. "Het was belangrijk voor mij, zelfs fysiek door het karakter van Ingrid, om haar te laten zien dat ze niet een beetje gespannen was over wat er in haar leven gebeurde, en gefrustreerd, en vrijer werd naarmate ze zich realiseerde dat er andere opties zijn voor haar."
Estefan herinnert zich haar opvoeding en dankt haar grootmoeder met het aanmoedigen van haar om haar passie voor muziek na te jagen. Aanvankelijk studeerde Gloria om psycholoog te worden (en zou alleen optredens in het weekend doen om haar studie bij te houden), maar haar grootmoeder had andere gedachten voor haar.
"Muziek was mijn liefde en mijn inspiratie, maar ik ben een immigrant. Je moet een baan hebben en dat is altijd een risico. Maar mijn oma zei tegen me: 'Tenzij je doet wat je in dit leven moet doen en dat deelt, word je niet helemaal gelukkig. Als het in je schoot valt, zoals ik weet dat het gaat doen, hoop ik dat je oplet'", zegt ze. "En dat is precies wat er is gebeurd."
Tegen het einde van de jaren '70 zong Gloria de lead voor Miami Sound Machine, de band opgericht door Emilio Estefan, die ze zou in 1978 trouwen (en haar ertoe aanzetten haar naam te veranderen van Gloria María Milagrosa Fajardo Garcia). De band zou hitnummers produceren zoals "Conga", "Rhythm Is Gonna Get You" en "Get On Your Feet" - wat de naam zou worden van de jukeboxmusical uit 2015 die het verhaal van Gloria en Emilio's leven vertelt.
In 1990, op het hoogtepunt van haar roem, zou Gloria een levensveranderend ongeval tegenkomen dat de loop van haar leven zou veranderen. Tijdens het touren in Pennsylvania, haar bus werd aangereden door een vrachtwagen, een verwoestende botsing waarbij ze een gebroken ruggengraat en tijdelijk verlamd zou achterlaten.
"Het was altijd mijn grote angst, omdat mijn vader in een rolstoel zat, dus ik had heel veel duidelijke kennis van de wervelkolom en hoe dat hele ding werkt. En toen ik op de vloer van de bus lag, dacht ik: 'Ik kon niet opstaan.' Dat was echt moeilijk, dat 'hier is het, mijn grootste angst'", zegt ze. "Maar ik kreeg altijd dat andere gevoel dat alles goed zou komen. Daar heb ik me aan vastgehouden."
Wat zou volgen, zou een jaar van herstel en rehabilitatie zijn voor Gloria, die zegt dat ze er doorheen is gekomen door het nemen van elke dag tegelijk, waardoor ze haar verdriet over deze enorme verandering kon voelen, en leunend in de kracht van gebed. Ze zegt dat ze het kon voelen van haar fans over de hele wereld en hun uitstorting van steun. Het ongeluk zou haar ook inspireren om haar gelijknamige basis voor ruggengraatonderzoek, die ze nog steeds runt.
"Toch, zelfs 32 jaar later, is het iets dat mensen aanspreekt", zegt ze over het incident. "Ik probeer zoveel mogelijk te praten als die dingen zich voordoen."
Gloria zou na haar herstel blijven samenwerken met haar man om muziek te produceren. In 1993, nu touren ze onder Gloria's naam, zouden ze releasen Mi Tierra, een ode aan Cuba.
"Het was de eerste Grammy die we ooit wonnen en ik was zo opgewonden, want het was in mijn moedertaal en het was een liefde brief aan Cuba en echt proberen om deze geluiden die een belangrijke rol speelden in mijn opvoeding te redden en opnieuw te introduceren," zei ze. zegt. Estefan won drie Grammy's voor Mi Tierra en is genomineerd voor 15.
Gloria zegt dat zij en Emilio vijf jaar zorg hebben besteed aan elk detail van het maken van dat album, van de muziek tot het verbluffende albumhoes, met Gloria in een op Havana geïnspireerd kapsel uit de jaren 50 en een witte jurk geïnspireerd op een foto van haar moeder. ("In Cuba gingen elk jaar jonge dames deze echt ongelooflijke foto's maken", legt Gloria uit.) Het album zou een nietje worden in Latinx-huizen en blijft een van haar grootste albums, een die ze met veel plezier kan delen en waarvan ze kan genieten met haar kleinkinderen, die nu bijna 30 jaar luisteren later.
"Dat is voor mij waarschijnlijk een van de meest bijzondere muzikale bijdragen die we hebben geleverd", zegt ze over het album en de erfenis ervan. "En ik dacht aan onze kinderen en mijn kleinkind die nu naar deze muziek luisterden."
Ze filmde de videoclip voor "Draai de beat om" terwijl ze zwanger was van haar tweede dochter, Emily. "Toen we die video opnamen bovenop, in die tijd, het hoogste gebouw in Miami, moest ik een body double gebruiken omdat ik zo zwanger was", zegt ze. En ergens langs de weg bevestigde ze haar diva-status naast Celine Dion en Mariah Carey op VH1's live diva's, schreef een New York Times bestseller kinderboek, uitgevoerd in de Olympische Spelen van 1996, en vertakte zich in een aantal verrassende zakelijke ondernemingen, zoals het bezitten van een belang in de Miami Dolphins van de NFL en het openen van een keten van restaurants (hoewel voor veel immigranten dat soort drukte slechts een deel van het leven is, iets anders noemt Garcia's karakter meer dan eens in Vader van de bruid).
Sinds 2021 werkt ze samen met haar dochter en nichtje Red Table Talk: The Estefans, waar ze onderwerpen hebben aangepakt zoals colorisme en Emily's ervaring die naar buiten komt. In een ander voorbeeld van kunst die het leven imiteert, zou Gloria de moeder van wijlen Naya Rivera spelen vrolijkheid in 2012, waar een aflevering ook de worstelingen van haar personage, Santana Lopez, zou behandelen.
"Ik weet dat Emily het er moeilijk mee had, hoe open we ook waren en accepteerde dat ze ons zag opgroeien. Ik denk dat het voor veel jonge mensen nog steeds erg moeilijk is om eerst en vooral zichzelf te leren kennen, te ontdekken wie ze zijn", zegt Estefan. "En eerlijk gezegd moet ik je zeggen dat ik denk dat ontdekken wie je bent een levenslange ervaring is. Je hoopt te leren tot de laatste dag dat je leeft en groeit en evolueert."
En het is precies dat groeien en evolueren waardoor Gloria na al die jaren zo iconisch bleef. Na jaren van schijnbaar onbereikbare prestaties - of ze nu weer liep toen ze haar vertelden dat ze het niet kon of het mogelijk maakte voor generaties Latinx-kinderen om zichzelf te zien in zowel Spaans als Engels entertainment - ze heeft eindelijk haar lang verdiende rol als leidende dame.
Gloria verzekert fans dat er meer op komst is, hoewel ze niet te snel te veel zal onthullen. (Misschien een memoires: "Dat wil ik schrijven. Dus dat gaat even duren.") Met zoveel ervaring in het vak weet ze iedereen naar meer te laten verlangen. Maar ze krijgt ook wat ze wil.
"Ik probeer op veel verschillende manieren veel meer jongeren te bereiken", zegt ze. "Zowel spreken als aanwezig zijn voor hen, en dat geeft mij echt voldoening. Het richt zich meer op dat deel: het entertainmentgedeelte en de muziek en het acteren. Ik geniet er zo van."
Foto's: Josefina Santos, bijgestaan door Dana Golan. Creatief directeur: Jenna Brillhart. Senior Visuals Editor: Kelly Chiello. Associate Photo Editor: Amanda Lauro. Sociale leiding: Danielle Fox. Boeking: Talent Connect Groep.
