Wanneer Andrew Hozier Byrne de kleedkamer van N.Y.C.'s Bowery Ballroom binnenloopt, voelt de ruimte plotseling een maat te klein. Met zijn 1.80 meter schaaft hij bijna over het plafond, maar het is het soort hoogte dat je zou verwachten van iemand met zo'n formidabel gospel-folk verbogen geluid. De teksten van Hozier hebben een indrukwekkende beet ("Ik zal aanbidden als een hond bij het heiligdom van je leugens"), maar zijn eerste woorden zijn veel minder intimiderend. 'Het spijt me dat ik je heb laten wachten,' zegt hij zacht fluisterend. "Blijf je voor de show?"
We hebben de 24-jarige gevangen midden in een wervelwind die afgelopen september begon toen de video voor "Breng me naar de kerk," het hoofdnummer van zijn debuut-EP ging viraal op Reddit. "Ik herinner me dat de weergaven op een gegeven moment zo'n 10 duizend per uur waren en ik weet nog steeds niet precies wie het daar heeft neergezet", zegt hij. "Ik ben ze een drankje schuldig - ik zou zelf nooit zoiets hebben gedaan."
Tot op heden is het nummer meer dan 3 miljoen keer bekeken op YouTube en heeft Hozier sindsdien een tweede EP uitgebracht,
uit Eden, om zijn groeiende schare fans te voeden totdat in september een volledig album via Columbia uitkomt. Zijn stem doet soms denken aan Jeff Buckley en Van Morrison, maar is geworteld in het ritme en de sterke zang van Delta Blues - een genre waar hij opgroeide met luisteren.Hozier, geboren op Saint Patrick's Day in County Wicklow, schrijft zijn affiniteit voor muziek op jonge leeftijd toe aan zijn vader. "Hij drumde veel met bluesbands en ik herinner me dat ik als peuter in een bar zat en op het podium kroop om 'hallo' te zeggen als hij pauze had." Hij begon te zingen toen hij acht was, leerde zichzelf elektrische gitaar op 15-jarige leeftijd en werd uiteindelijk de leadzanger bij het Trinity College's Orchestra voordat hij stopte om zich te concentreren op schrijven en opname.
"Het kan een lang, soort entproces zijn", zegt Hozier over het schrijven, "maar ik heb het kerngevoel leren kennen van wat het nummer is en wat het lied niet is.” En het publiek snapt het duidelijk: het blok stond vol met concertgangers voordat de deuren zelfs op dinsdagavond opengingen. Vlak voor het verlaten van de zaal vragen we de langharige zanger wat zijn grootste knijpmoment van het afgelopen jaar is geweest. "Spelen op de set van de Dave Letterman-show - dat was te gek. Dat is de reden dat ik te laat was."
Voor meer opvallende opkomende artiesten om te spelen voor elke zomerse gelegenheid, blader naar "Wat te spelen wanneer" op pagina 60 in het juninummer van In stijl, beschikbaar op kiosken en voor digitale download 16 mei.
[spotify id="spotify: gebruiker: 1252496992:afspeellijst: 56Yzmqe4cFItom4nydqmoH" width="300" height="380" /]
