Meer dan 1.000 mensen naar verluidt verzameld voor een herdenkingsdienst woensdagochtend ter ere van de 32-jarige Heather Heyer, de vrouw die zaterdag werd vermoord toen een... auto reed in op een groep tegendemonstranten op een blanke nationalistische bijeenkomst in Charlottesville, Virginia.
Volgens ABC nieuws, vrienden en familie bij de dienst in het Paramount Theatre droegen paars, de favoriete kleur van Heyer. Haar grootvader, Elwood Shrader, deelde ontroerende woorden: "Ze toonde haar passie op jonge leeftijd", en voegde er later aan toe: "Ze wilde gelijkheid."
Heyers nicht, Diana Ratcliff, las een brief voor aan Heather tijdens de dienst. En Heyers moeder, Susan Bro, kreeg een staande ovatie na een emotionele oproep tot actie.
"Ik denk dat wat er met Heather is gebeurd een snaar heeft geraakt, is omdat we weten dat wat ze deed haalbaar is. We hoeven niet allemaal dood te gaan. We hoeven niet allemaal ons leven op te offeren. Ze hebben mijn dochter vermoord om haar het zwijgen op te leggen. Nou, raad eens? Je hebt haar gewoon uitvergroot,' zei ze tegen de menigte, terwijl ze verder ging om uit te leggen wat ze wil nu Heyer er niet meer is.
"Dit is wat ik wil dat er gebeurt," zei ze. “Ik wil dat dit zich verspreidt. Ik wil niet dat dit sterft. Dit is nog maar het begin van Heathers erfenis. Dit is niet het einde van Heathers erfenis. Je moet die kleine vonk van verantwoordelijkheid in je hart vinden. Wat kan ik doen om de wereld een betere plek te maken?” zei ze en vroeg iedereen om zich uit te spreken tegen ongelijkheid.
VERWANTE VIDEO: 9 mannelijke beroemdheden die feministen en trots zijn
'Je steekt die vinger naar jezelf zoals Heather zou hebben gedaan en je zorgt ervoor dat het gebeurt. Jij zet die extra stap. Je vindt een manier om een verschil te maken in de wereld”, voegde ze eraan toe.
“Mijn kind had een middelbare schoolopleiding. Mijn kind was geen heilige. Mijn kind was moeilijk op te voeden omdat alles een onderhandeling was, geen grapje. Maar weet je wat? Ze geloofde heilig in alles waar ze in geloofde, dus laten we dat doen,” vervolgde ze.
“Laten we die vonk van overtuiging zoeken. Laten we die actie in jezelf vinden... Laten we de ongemakkelijke dialoog voeren. Het is niet gemakkelijk om te gaan zitten en te zeggen: waarom ben je van streek?” zei broer.
“We gaan niet zitten en elkaar de hand schudden en Kumbaya gaan, maar het spijt me, de waarheid is dat we onze meningsverschillen zullen hebben. We gaan boos op elkaar zijn. Maar laten we die woede niet kanaliseren in haat, niet in geweld, niet in angst, maar laten we die woede kanaliseren in rechtvaardige actie”, drong ze aan.
Bro bracht hetzelfde gevoel over aan het einde van haar toespraak. "Onthoud in je hart, als je niet verontwaardigd bent, let je niet op. Ik wil dat je oplet, zoek wat er mis is, negeer het niet, kijk niet de andere kant op', zei ze en voegde eraan toe: 'Zeg tegen jezelf, wat kan ik doen om een verschil te maken?'
Haar slotopmerkingen waren ontroerend: "Ik heb liever mijn kind, maar als ik haar moet opgeven, laten we het tellen."
De volledige herdenkingsdienst kan hier worden bekeken. Onze gedachten zijn bij Bro en haar familie.
