Ja, Jeremy Allen White kent alle geile memes. En het kon hem eerlijk gezegd niets schelen.
"Ik ben niet veel online aanwezig", zegt hij. "Ik heb Instagram. Ik heb geen Twitter. Ik heb geen Google-meldingen ingesteld voor iets of iemand, zeker niet voor mezelf."
Een man in deze tijd met weinig tot geen sociale media? Groene vlag. Hoewel een minder doorgewinterde acteur misschien is getroffen door de hernieuwde aandacht en verhoogde bekendheid die gepaard gaat met de hoofdrol in een hitshow, is Jeremy gewoon blij om hier te zijn. En misschien komt dat omdat hij op 13-jarige leeftijd begon te acteren - lang voor zijn doorbraakrol en decennialange stint als de scherpe maar rebelse Phillip "Lip" Gallagher op Showtime's Schaamteloos, wat hem lovende kritieken en een beetje een slechte reputatie bij fans opleverde.
Sinds de show in 2021 werd afgesloten, werkte White aan verschillende indiefilms totdat hij opnieuw goud trof met zijn rol als de getalenteerde en onrustige chef-kok Carmen "Carmy" Berzatto op FX's
De beer. Met een lead wiens gezicht duizend dorstige memes lanceerde en een perfecte beoordeling op Rotte tomaten, zou de show zeker een succes worden zodra hij in juni op Hulu's homepage verscheen. De show speelt zich af in Chicago en draait om Carmy terwijl hij de ene snelkookpan verlaat voor de andere wanneer zijn broer plotseling overlijdt en hij wordt gedwongen een 5-sterrenkeuken te verlaten om het restaurant van zijn familie (The Original Beef of .) te runnen Chicagoland). Met een rag-tag groep lijnkoks, oplopende schulden en een onderstroom van onopgelost verdriet, ontstaat chaos.Je kunt geen dag op Twitter zonder een door fans gemaakte bewerking van Jeremy te zien, en onlangs maakte "Ja, chef" er een New Yorker tekenfilm, maar de acteur zegt dat alle aandacht voor hem alleen maar een bonus is. "Ik ben dankbaar", deelt hij mee. "Ik hou van acteren. Ik heb zoveel geluk dat ik het net zo vaak mag doen als ik. Ik weet dat mensen die naar je werk kijken een belangrijk onderdeel is van het blijven acteren, maar het was nooit echt een doel van mij om een echt grote aanhang te hebben."
De zelfverzekerde, zelfverzekerde acteur die tijdens ons interview voor me zat, voelde een wereld verwijderd van het angstige, roiled-by-grief personage waarop hij speelt De beer. Toen ik hem voor het eerst ontmoette, kwam White de kamer binnen in een onopvallend T-shirt en een spijkerbroek, zijn kenmerkende krullen weggestopt in een baseballpet. Hij is geen flits, een en al substantie. Je zou bijna niet weten dat hij slechts enkele ogenblikken eerder op de set was, slaapkamerogen en een terughoudende glimlach voor deze foto's.
Hoewel het beeld van White op de foto's naar voren komt, is het concept van hem - degene die fans hebben geconstrueerd door te veel aan zijn werk te hechten - niet wat je verwacht. Hij is geen "Seksueel competente vuilzak." Hij is niet de lijnkok met wie je ongeveer drie maanden "gedateerd" hebt voordat ze ghosted. Hij is Lip niet, en hij is zeker niet Carmy. Er vindt behoorlijk wat projectie plaats, geeft White toe. "Ik probeer onderscheid te maken: op wie denken mensen dat Carmy is en op wie denken mensen dat Carmy eruitziet? Want ik heb veel van dat klootzak spul gezien, maar ik denk niet dat Carmy een klootzak is."
'Ben je het beu om dit te doen?' Ik maak een grapje op een bepaald moment tijdens ons interview. Het kan niet makkelijk zijn, van interview naar avondoptreden naar fotoshoot erna te vliegen De beer ontplofte en werd de show van de zomer. "Nee", antwoordt hij ernstig. "Ik bedoel, het is makkelijk. Ik heb pers gedaan voor dingen waar ik niet zo gek op ben geweest, en ik ben er echt trots op De beer. Dus ik praat er graag over."
Wat hem voor het eerst aantrok in de rol van Carmen Berzatto, is interessant genoeg een van White's meest aantrekkelijke eigenschappen: kwetsbaarheid. "Mijn hart brak echt voor hem", vertelde hij. "[Carmy] is duidelijk door dit echt traumatische ding gegaan vlak voordat je hem ontmoette, wat hem interessant maakte. Ik realiseerde me dat Carmy's identiteit gewoon volledig was ingepakt in het zijn van een chef-kok en er echt succesvol in zijn. En, ik weet het niet, dat maakte de rest van zijn leven erg eenzaam."
Zoveel aandrang als ik van White krijg over de afstand tussen wie hij is en wie hij portretteert, ik krijg het gevoel dat hij zijn karakter ook fel beschermt. "Hij heeft tatoeages en zijn haar is vettig, maar ik denk niet dat dat iemand per se een smeerlap maakt." White's empathie voor Carmen schijnt echt door elke scène, vooral tijdens zijn Monoloog van 7 minuten in de laatste aflevering van seizoen 1.
De kracht van die scène is voelbaar door het scherm als kijker, en dat is precies te danken aan White's aandringen dat hij elke take alles geeft. "Ik legde mezelf tijdens de shoot veel druk op", zegt hij, en op zijn laatste dag op de set kwam die zelfopgelegde druk tot een hoogtepunt. "Ik had echt het gevoel dat ik Chris [De beer showrunner] naar beneden. Ik denk dat hij dat een beetje voelde, en hij deed dat ding dat je gewoon kapot maakt als je heel dichtbij bent te huilen, wat inhoudt dat hij net zachtjes over mijn rug begon te wrijven." Natuurlijk kwamen de tranen stromend; een release die White naar eigen zeggen had opgebouwd terwijl hij Carmy's trauma tijdens de productie met zich meedroeg.
Over de finale gesproken, ik herinner me dat ik werd getroffen door een kenmerkende tatoeage van Carmy: een hand met een koksmes die er doorheen gaat. "Ik heb alle tatoeages van Carmy gemaakt met een vriend van mij genaamd Ben Shields, wie is een tatoeëerder," gebaart White opgewonden. Terwijl hij samenwerkte met Shields om de fijnere details van zijn personage tot leven te laten komen, was met name het motief achter dit stukje inkt werd niet alleen centraal in wie Carmy is, maar ook waar hij is geweest: "Ik dacht dat het een mooie herinnering was aan hoe dicht Carmy bij het ruïneren van zijn leven. Het is moeilijk precies onder woorden te brengen waarom het zo is, maar Carmy heeft een zelfsaboterend aspect. En ik denk dat een mes door de hand dat een beetje zegt."
Het is geen geheim dat White zijn vak serieus neemt, maar zijn meest trotse rol tot nu toe? Echtgenoot en vader zijn. Hij trouwde in 2019 met zijn jeugdliefde, Addison Timlin, en het paar heeft sindsdien twee kleine meisjes (die hij zijn 'beste vrienden' noemt) ter wereld gebracht. De doodles die hij voor ons op de set op papier krabbelde, bevatten een smiley zoals zijn dochter ze maakt, en een hart met bijnamen die hij en zijn vrouw voor elkaar delen. Dus, hoe is het leven veranderd sinds ik een familieman werd? "Ik leer veel van hen. Ik heb het gevoel dat ze me in veel opzichten de hele tijd leren hoe ik beter kan zijn: hoe ik beter voor hen kan zijn; hoe ik beter kan zijn voor mijn vrouw, mijn vrienden, mijn ouders, mijn zus. Ik denk dat ik al heel lang klaar ben om te domesticeren, en ik ben zo blij om de hele tijd bij hen in huis te zijn."
Ik weet wat je denkt: Net toen ik dacht dat hij niet heter kon worden. Ja, onze inwonende hartenbreker en gecertificeerde zaddy vindt het ook heerlijk om vader te zijn - zozeer zelfs dat hij een tatoeage heeft opgedragen aan zijn eerstgeborene.
"Toen ik erachter kwam dat mijn vrouw en ik zwanger waren, belde ze me omdat ze het me meteen wilde vertellen. We waren net verhuisd naar ons huis in Los Angeles en ik zat in de achtertuin om wat uit te rusten. En er zat een heel oude boom in de hoek met een kolibrienest erin. De boom was dood, maar het nest zag eruit alsof het er al heel lang stond. Toen mijn vrouw me vertelde dat we zwanger waren, waren mijn ogen de hele tijd op deze kolibrie gericht. Dus ik heb een kleine kolibrie voor Ezer, onze oudste dochter."
Dus nee, Jeremy Allen White is geen klootzak, ongeacht wat Twitter (liefdevol) verklaart. Lees verder om te ontdekken waar hij tegenwoordig naar kijkt (spoiler: hij is een .) huisvrouwen fan!), de thee bij zijn eerste kus en het laatste dat hem aan het huilen maakte.
Wie is jouw 'Celebrity crush?
Voor altijd is het Natalie Portman geweest.
Wat is het laatste dat je doet voordat je in slaap valt?
Zo gênant en fout, maar we kijken altijd... We hebben een grote tv in onze slaapkamer en we vallen in slaap terwijl we tv kijken. Maar we moeten stoppen, en dat weet ik.
Waar kijk jij tegenwoordig naar?
Ik denk dat alles waar we nu mee bezig zijn pure ontsnapping is, zoals... Miljoen dollar vermelding, de huisvrouwen, al dat soort dingen. Maar we hebben gekeken ontslagvergoeding, wat meer elitair was, denk ik, waar we echt van hielden.
Wie is je favoriete slechterik?
Vreemd aan schurken: ze voelen zich geen schurken. Ik denk dat een van mijn favoriete films (het klinkt raar, als kind, maar ik zag het toen ik heel jong was) was De getalenteerde meneer Ripley. En ik heb altijd erg van die film gehouden. En ik denk dat veel ervan komt omdat voordat het in de mode werd, met de Sopranen en Rechts en al deze series waarin je een protagonist volgt, die ook de antagonist of de schurk van de serie is, denk ik zoals die film was - waarin je wordt gevraagd om iemand die echt ziek is en echt de... schurk. Ik zou die film kunnen kijken, vooral in de zomer, ook al is het zo donker, het is zo mooi. De kleding en de tijd en Italië, ik hou gewoon van die film.
Hij is een slechterik waar je tegen het einde echt voor voelt, wat geweldig is. Matt Damon is er geweldig in om je voor hem te laten voelen.
Ja. En iedereen was zo... Mijn god, Jude Law is zo mooi. En Philip Seymour Hoffman is gewoon geweldig.
Wat is het eerste album dat je ooit hebt gehad?
Het was waarschijnlijk... Zou het kunnen? Ik heb het gevoel dat ik de Bewaar de laatste dans soundtrack op cd, met geweldige, geweldige muziek, maar het is echt een gênante eerste cd, denk ik.
Vertel me over de laatste keer dat je huilde.
Het was onze laatste filmdag. Ik had deze echt intense scène te doen op de laatste dag van het filmen, en ik wist altijd dat het op de laatste dag was. En ik legde mezelf tijdens de shoot veel druk op. En ik denk dat het gewoon dat ding was van, Ik had het zo in mijn hoofd opgebouwd dat ik er niet blij mee zou zijn, wat ik ook deed, Volgens mij wel. Dus we hebben het een paar keer gedaan en ik had het gevoel dat ik iedereen teleurstelde. En we gingen naar de volgende locatie, ik was echt afstandelijk en stil. En we hebben gerepeteerd voor de volgende scène, de laatste scène van de shoot. Er waren veel dingen aan de hand. Ik ben niet zo goed in afscheid nemen. De laatste dagen heb ik het altijd moeilijk op een set. Ik ben bijna elke dag in tranen op de laatste dag. Maar ik had echt het gevoel dat ik Chris [Storer] teleurstelde. Ik denk dat hij dat een beetje voelde, en hij deed dat ding dat je gewoon kapot maakt als je bijna gaat huilen, namelijk dat hij zachtjes mijn rug een beetje begon te wrijven.
Beschrijf je eerste kus.
Mijn eerste kus... Ik geloof dat ik in een Key Food in Windsor Terrace [Brooklyn] zat toen ik in de tweede of derde klas zat. We waren bij haar moeder, denk ik, en haar moeder was aan het uitchecken. En we waren bij de kauwgomballenautomaten bij de automatische deur.
Een gerecht dat je altijd wilt bestellen als je het op een menukaart ziet staan.
Ik hou echt van Thais eten. En ik ben net zo'n grote fan van verschillende larbs, gewoon een gehaktgerecht met al die heerlijke smaken. Soms eet ik er een gebakken ei op. Dus ik heb veel verschillende Thaise plaatsen geprobeerd, en dat is altijd iets dat ik zal krijgen. Wat de tafel ook bestelt, ik zal altijd hun larb proberen.
Laatste vraag: Chicago-style hotdog of deep-dish pizza? Je moet er een kiezen.
Deep-dish pizza is walgelijk. Dat is de gemakkelijkste vraag die me ooit is gesteld.
Gesproken als een echte New Yorker.
Het heeft geen enkele zin. Het is zo deegachtig. Haal het hier uit. Ik heb het niet nodig.
Foto's: Kendall Bessent, bijgestaan door Ryder. Verzorging: Melissa DeZarate. Polaroidcamera's van Jeremy Allen White. Speciale dank aan Polaroid. Creatief directeur: Jenna Brillhart. Senior hoofdredacteur: Laura Norkin. Artdirection: Amanda Lauro. Senior Visuals Editor: Kelly Chiello. Sociale leiding: Danielle Fox. Videoregisseur: Justine Manocherian. Uitvoerend producent: Bree Green. Boeking: Christopher Luu.
