Zelfvertrouwen is gewoon jezelf de juiste verhalen vertellen

Ik was me onlangs aan het voorbereiden op een intense ontmoeting en maakte me er zo zorgen over dat de angst mijn lichaam pijn deed en mijn maag pijn deed. Het activeerde ook dat negatieve stemmetje in mijn hoofd. Degene die me er graag aan herinnert dat ik een mislukkeling ben, niet aan mijn eigen extreem hoge verwachtingen voldoe, of me zorgen maakt over wat andere mensen van me denken.

Ik vertelde mijn therapeut over mijn gedachten en zorgen. Ze stelde voor dat ik positieve notities voor mezelf op plakbriefjes zou schrijven en ze op mijn computerscherm zou plakken, een uniek voordeel van vergaderingen die op Zoom zijn.

In elkaar krimpen. Ik verzette me onmiddellijk. Ik ben zelf psychiater. En zoals zoveel van mijn patiënten, ben ik nooit iemand geweest die volledig in het concept van eigenliefde is gesprongen (buiten het luisteren naar muziek zoals het nieuwe nummer van Miley Cyrus "Bloemen”, op een bijzonder slechte dag). Het voelt vaak cheesy, gek en helemaal niet zoals ik.

“De popcultuur heeft het concept van eigenliefde nogal consumentistisch en afgezaagd gemaakt. Bladmaskers, bubbelbaden en tevergeefs zeggen 'I'm awesome' in de spiegel bouwen niet duurzaam eigenwaarde,” Maia Wise, een gediplomeerd onafhankelijk klinisch maatschappelijk werker en therapeut bij Wise Therapeutic Oplossingen, vertelt

In stijl. Eigenliefde is ook abstract en hoeft niet echt specifieke acties te ondernemen. Volgens Jaime Zuckerman, PsyD en gediplomeerd klinisch psycholoog: "Het laat ons vastzitten in ons hoofd door na te denken over het proberen van onszelf te houden zonder daadwerkelijk iets te doen of te veranderen."

Nog een wegversperring? “Ik denk dat mensen op hun hoede kunnen zijn voor de term, omdat er bezorgdheid bestaat waar te veel eigenliefde aan kan grenzen narcisme.” zegt Emily Mukherji, MD, assistent-professor in de psychiatrie aan de Washington University in St. Lodewijk.

Niemand wil als een narcist worden gezien omdat hij voor zichzelf probeert te zorgen, maar dit gevoel kan in evenwicht worden gebracht als die daden meer in overeenstemming zijn met uw waarden en iets voor u betekenen. Dr. Zuckerman vraagt ​​patiënten om eerst een waardebepaling te doen en te bepalen wat voor hen persoonlijk belangrijk is, zoals vriendschap, werk en atletiek. "Als je 30 minuten op je bank zit en probeert meer van jezelf te houden door tegen jezelf te zeggen dat je meer van jezelf moet houden, zal dat waarschijnlijk geen betekenisvolle verandering teweegbrengen", zegt ze. "Echter, elke zondag 30 minuten in je tuin werken omdat je waarde hecht aan een vredig huis, creëert veel meer gevoelens van eigenliefde."

Ik wist dat ik niet wilde dat mijn plaknotities voor mijn vergadering mijn ego zouden voeden ("Je bent geweldig!") - of doen alsof mijn enige waarde hard werken was. Ik vroeg me toen af ​​of er een manier was om naar het advies van mijn therapeut te luisteren zonder meteen in eigenliefde te duiken.

Het antwoord? Zelf-medeleven. In tegenstelling tot het vagere concept van eigenliefde, Kristin Neff, PhD, universitair hoofddocent onderwijspsychologie aan de Universiteit van Texas in Austin, definieert zelfcompassie als gericht zijn op het verlichten van lijden. Liefde kan zowel positief als negatief zijn, zegt ze, maar passie komt van het Latijnse woord dat lijden betekent, dus mededogen helpt vooral bij de meer pijnlijke dingen in ons leven.

Dientengevolge is zelfcompassie allesbehalve giftige positiviteit - het gaat erom ons lijden te erkennen en onszelf er doorheen te ondersteunen. Dr. Neff legt uit: "Je doet niet alsof de dingen anders zijn dan ze zijn... je stelt jezelf in feite in staat om je naar [het negatieve] te keren en er doorheen te werken."

Ze legt uit dat hoewel zelfcompassie geen magische pil is, het altijd beschikbaar is om op dit moment te helpen, zelfs tijdens momenten van acuut lijden. Dr. Neff voegt eraan toe: “Als je in een gevecht zit, als je een bondgenoot van jezelf bent, zul je het duidelijk beter aankunnen dan als je een vijand bent, jezelf of hard zijn tegen jezelf... Je hoeft niet van jezelf te houden of je pijn te negeren, je moet het erkennen en er aardiger over zijn Het."

Met andere woorden, in plaats van het op te zuigen en negatieve emoties te negeren of onszelf de schuld te geven, moeten we eerst proberen onszelf voor te houden dat dit momenteel moeilijk is. Het kan nuttig zijn om onze gedachten en emoties op te merken en te benoemen. Dr. Zuckerman zegt dat dit ons in staat kan stellen onze gedachten van feiten te scheiden. Ze raadt aan om onze kritische gedachten simpelweg te beschouwen als 'gewoon woorden doorgeven en niet geloven in hun betekenis'.

Als we het gevoel hebben dat we iets verkeerd hebben gedaan of een slecht mens zijn, moeten we proberen die overtuiging te weerleggen, zegt dr. Mukherji. In deze situaties is het belangrijk om te putten uit de relaties waarin we van nature zorgzamer zijn dan voor onszelf.

De relaties kunnen zijn met onze vrienden, een kind of zelfs een huisdier, voegt Dr. Neff toe. Ze raadt mensen aan om te denken: 'Wat zou ik zeggen of doen tegen deze andere persoon om wie ik geef? En dat is een soort sjabloon voor wat je voor jezelf zou kunnen zeggen of doen.”

Natuurlijk zul je je gedachten misschien niet elke keer opvangen en veranderen, maar het helpt om ze op te merken. Dr. Neff wijst op opzettelijk zelfcompassie breekt als een manier om dit te doen, met de nadruk op de drie componenten van zelfcompassie: “Dat je je bewust bent van je lijden, je bent vriendelijk en ondersteunend voor jezelf, en je voelt je verbonden met anderen. Als het moeilijk voelt om te beginnen met je gedachten of gevoelens, fysieke aanraking kan ook helpen. Dr. Neff noemt het een "sterk signaal van mededogen" en wijst erop onderzoek dat laat zien dat het onze vecht-of-vluchtreactie vermindert. Het enige wat je hoeft te doen is je handen op je hart of gezicht te leggen en te ademen. Dr. Neff zegt dat dit een gebaar is om "je lichaam te laten weten dat je er voor je bent."

Als dit allemaal nog steeds een beetje woo-woo voor je voelt, weet dan dat zelfcompassie aanzienlijke gezondheidsvoordelen heeft. Dr. Neff wijst op meer dan 5.000 onderzoeksartikelen die zijn geschreven over alles, van de voordelen tot stress, angst en depressie, naast relaties en lichamelijke gezondheid (veel geschreven door haar en haar onderzoeksgroep). Het beoefenen van zelfcompassie kan ons ook helpen om ons minder alleen te voelen. Studies laten zien dat dit waar is tijdens de pandemie, toen velen van ons zich geïsoleerd voelden. "Bovendien kan het het leven aangenamer maken als je jezelf niet constant bekritiseert of twijfelt", voegt Dr. Mukherji toe.

Toch, en misschien niet verrassend, vinden we manieren om onszelf te beoordelen over ons zelfcompassie. Pooja Lakshmin, MD, een psychiater gespecialiseerd in de geestelijke gezondheid van vrouwen en oprichter en CEO van Gemma en de auteur van Echte zelfzorg, zegt: “Je moet medelevend zijn met je zelfcompassie. Dat wil zeggen, verwacht van de wagen te vallen en dagen te hebben waarop je vergeet aardig en vrijgevig voor jezelf te zijn. Zelfs met de beoefening van zelfcompassie streven we niet naar perfectie.” Het kost ook tijd, zoals jaar, om er goed in te zijn.

Uiteindelijk stelde ik mijn vertrouwen in mijn therapeut en schreef woorden op een paar verschillende plakbriefjes om mijn negatieve gedachten op dit moment te erkennen en uit te dagen. Ik was niet overdreven positief, ik was realistisch. "Je bent misschien gestrest of angstig, maar je kunt het aan", schreef ik. "Dit is klote, maar je hebt dit."

Ik hield op dit moment misschien niet van mezelf, maar ik haatte mezelf ook niet. Tot mijn verbazing hielp het. Ik hoop dat het jou ook helpt.

Je hoeft niet in te gaan op de delen van eigenliefde die je met je ogen laten rollen of lachen, maar je kunt het herkennen voor wat het wel en niet kan. Richt je op momenten van lijden in plaats daarvan tot zelfcompassie. Zoals Wise opmerkt: "Je kunt jezelf trakteren op bubbelbaden, date-avonden en vakanties, maar het gaat erom hoe je tegen jezelf praat op momenten van nood, verdriet of zorgen." Ik ben het daar helemaal mee eens.