De blijvende erfenis van Serena Williams, in de woorden van de zwarte vrouwen die ze inspireerde

Eerder deze maand kwam Serena Williams haar pensioenbelofte na – of in haar woorden: "evolutie weg van tennis" - het verlaten van de US Open in ronde drie, voor een verwoeste menigte toegewijde fans in het Arthur Ashe Stadium. Op ware Serena-manier ging ze uit records breken - haar laatste wedstrijd schreef geschiedenis voor ESPN en trok een recordpiek van bijna zeven miljoen kijkers.

Op het eerste gezicht is het verhaal van Serena er een van eenvoud. Een enorm getalenteerde speelster klom naar de top van haar sport en brak daarbij verschillende records. haar positie als de grootste aller tijden versterken en uiteindelijk het podium verlaten voor unanieme aanbidding. Maar bij nader inzien is de legende van Serena er een van onwaarschijnlijke nevenschikkingen, onverbiddelijk baanbrekend en ijzersterke veerkracht.

Serena is altijd zoveel meer geweest dan alleen een tennisser. Door haar stratosferische sterrenkracht heeft ze de sportwereld overstegen en zichzelf verheven tot de positie van multi-hyphenate popcultuuricoon. In haar talrijke rollen als speler, moeder, ondernemer en uitvoerend producent om er maar een paar te noemen, betekent Serena iets anders dan iedereen, wat haar een bijna universele toegankelijkheid geeft - maar het des te moeilijker maakt om te zeggen tot ziens.

In mijn eigen leven is Serena's voorbeeld een leidraad geweest bij enorm verschillende persoonlijke mijlpalen. Als een van de weinige zwarte studenten aan de Britse elite-universiteit van Cambridge, dacht ik aan Serena's vastberadenheid en vastberadenheid op een overwegend wit Wimbledon, waarvan de verzorgde gazons opvallend veel leken op die van een Cambridge middelbare school. Toen ik pas afgestudeerd was in Brussel, zocht ik troost bij Serena's onberispelijke behandeling van racistisch gemotiveerd misbruik bij het tennistoernooi van Indian Wells terwijl ik zag hoe de lokale bevolking de straat op ging in Blackface als onderdeel van National viering. Haar impact op mijn leven is onmogelijk te overschatten, haar blauwdruk wijst de weg bij elke bocht.

We kunnen allemaal persoonlijke lessen trekken uit verschillende delen van Serena's reis. Van haar bescheiden afkomst, oefenend op de banen van Compton tot het sieren van de eerste rij van 's werelds meest high-end catwalks, de hare is een traject dat de uitersten van klasse, rijkdom en sportieve uitmuntendheid overspant, resulterend in zowel herkenbaarheid als diepgaande inspiratie. In combinatie met haar navigatie door soms vijandige ruimtes als zwarte vrouw, betekenen Serena's reeks prestaties er is bijna geen situatie waarin de mantra "Wat zou Serena doen?" is niet van waarde, waardoor het haar nalatenschap wordt onmisbaar.

Om het einde van haar historische tenniscarrière te markeren, In stijl sprak met vrouwen uit alle lagen van de bevolking, inclusief degenen die met haar hebben gewerkt en tegen haar hebben gespeeld, over Serena's blijvende invloed op ons leven.

Moederschap en carrière manoeuvreren

Er wordt gezegd dat "aan alle goede dingen een einde moet komen", maar voor sommigen voelt dit vertrek abrupt en voorbarig aan, misschien omdat Serena, 41 nu om een ​​historische 24e Grand Slam-titel te veroveren - iets waar ze de afgelopen jaren meedogenloos naar heeft gestreefd en waarvan velen dachten dat ze er nog steeds toe in staat was.

En Serena heeft toegegeven dat haar "evolutie weg van tennis" niet helemaal aan haar ligt. Zoals ze beschrijft in haar essay voor Mode de aankondiging van haar pensionering en tijdens haar recente verschijning op haar vriend De podcast van Meghan Markle Archetypen, een grote factor in haar beslissing om weg te gaan, was de erkenning van de grenzen van haar lichaam als zowel moeder als atleet.

Aangespoord door een verlangen om haar gezin uit te breiden, moest Serena een keuze maken - een keuze waarvan ze zich terdege bewust is dat die niet eens is. een overweging voor haar mannelijke tegenhangers die, zonder de fysieke eisen van de bevalling, veel langer kunnen spelen.

Zelfs tijdens haar sterkste momenten als tennisser zijn de beperkingen van het moederschap nooit ver weg geweest. Serena's overwinning op de Australian Open in 2017 was een prestatie die des te indrukwekkender werd door de wetenschap dat ze het toernooi won terwijl ze zwanger was, nadat ze pas weken eerder hoorde over haar zwangerschap.

Op Archetypen, onthulde Serena dat ze voor een wedstrijd op de French Open 2018 slechts 30 minuten had geslapen na een reis naar het ziekenhuis met haar gewonde dochter de avond ervoor. “Ik had de volgende dag een wedstrijd en die avond viel [Olympia] uit haar kinderstoel en brak haar pols. En ze was op mijn wacht. En ik was eigenlijk gewoon kapot. Ik kon letterlijk niet denken. Ik voelde me zo schuldig, 'herinnerde Williams zich, verwijzend naar haar schuldgevoelens als werkende moeder - iets dat overal bij ouders resoneert.

Jeanette Kwakye, 39, Olympisch sprintster en sportomroepster, stelt dat Serena, door gewoon als werkende moeder te bestaan, het spel voor atleten en moeders heeft veranderd. “Het gaf ons toestemming, het hoefde niet vocaal te zijn, het moest gewoon zichtbaar zijn. Ik ga ervan uit dat er zoveel verschillende kanten zijn aan deze fenomenale vrouw en haar lange levensduur na de kinderen is iets om te aanschouwen. We hebben ongelooflijk veel geluk dat we getuige zijn van dat niveau van grootsheid”, zegt ze.

Serena is ook van plan om praktische manieren te vinden om ook werkende moeders te helpen. In 2020 werd ze onthuld als strategisch adviseur van de in Chicago gevestigde start-up The Mom Project, een platform dat tot doel heeft vooroordelen tegen het aannemen van moeders op de arbeidsmarkt uit te bannen.

Vertegenwoordiging opnieuw bedenken

Als jonge zwarte meisjes uit Compton was de opkomst van Venus en Serena naar de hogere regionen van de vergulde tenniswereld verbazingwekkend. Voor hen waren er slechts een handvol zwarte spelers met Grand Slam-titels en de meesten van hen werden slecht behandeld en werden het slachtoffer van gewelddadig racisme.

Althea Gibson was de eerste zwarte speler die in 1957 het prestigieuze Wimbledon-toernooi won. Maar in plaats van terug te keren naar het welkom van een held in de VS, werd ze onderworpen aan fervente discriminatie en werd een kamer geweigerd in elk hotel dat ze probeerde in het liberale Chicago - het decor van haar volgende toernooi.

De boodschap was luid en duidelijk: zwarte vrouwen zouden nooit welkom zijn in de elitewereld van tennis, ondanks hun atletische bekwaamheid. Nauwelijks het decor voor Serena om slechts zes decennia later een van de meest herkenbare ambassadeurs van de sport te worden, maar toch dat is precies wat ze heeft bereikt en een hele generatie zwarte en biraciale vrouwelijke atleten over de hele wereld heeft geïnspireerd.

Een van die atleten is voormalig profvoetballer, Engeland, Chelsea en Juventus aanvaller Eniola Aluko, 35, die werd onlangs de eerste sportief directeur van de vrouwenvoetbalfranchise mede-eigendom van Serena Williams, Angel City Voetbalclub.

Tijdens een illustere carrière van 21 jaar bereikte ze het allerhoogste niveau in haar sport en ze dankt Serena voor het nodige geloof in haar. "Serena Williams was de vrouw die me op 10-jarige leeftijd toestemming gaf om mezelf te zien. Met kralen in haar haar als een prominente zwarte vrouwelijke atleet op tv in de jaren '90, was haar zichtbaarheid precies wat ik nodig had als jonge zwarte vrouwelijke atleet. Een tijdje heb ik het voetbal opgegeven om te tennissen vanwege Serena, 'herinnerde Aluko zich hartstochtelijk InStijle.

Vechten voor erkenning in het licht van racistisch gemotiveerd ontslag is een benarde situatie die zwarte vrouwen in alle disciplines kennen. De Britse politica en parlementslid Dawn Butler is er in haar tijd aan gewend geraakt. Slechts twee jaar geleden werd ze gedwongen haar kantoorgebouw definitief te sluiten nadat bij een racistische aanval stenen door het raam waren gesmeten. Ook zij put troost uit Serena's superieure methode om racisme te overwinnen.

Butler vertelt In stijl, "Wat ik zo leuk vind aan Venus en vooral aan Serena, is haar vastberadenheid om niemand haar licht te laten dimmen - en bij bijna elk interview iemand probeert.” Butler zegt dat ze Serena's onverstoorbare vertrouwen als inspiratiebron gebruikt terwijl ze door de overwegend witte gangen van Westminster loopt. stroom. "Ik gebruik Serena's glimlach en oogrol als een booster voor het dagelijkse microracisme", voegde ze eraan toe.

Ondanks het gebrek aan tastbare voorbeelden voor haar, verlaat Serena de tenniswereld veel meer geschikte plek voor vrouwen van kleur dan toen ze erbij kwam, ongetwijfeld dankzij haar onbevreesd baanbrekend. Coco Gauff, Sloane Stephens en Madison Keys zijn allemaal voorbeelden van de steeds diverser wordende volgende generatie tennis, die allemaal opgroeiden met het kijken naar het succes van Serena.

Viervoudig Grand Slam-kampioene Naomi Osaka is misschien wel het stralende licht van deze nieuwe generatie. De Japans-Haïtiaans-Amerikaanse ster, wiens opvallende servicesnelheid en krachtige winnaars vaak worden vergeleken met Serena, heeft Williams zelfs drie keer verslagen, waarvan twee tijdens Grand Slams. Ondanks hun rivaliteit op het veld, heeft Naomi het belang van Serena's invloed op haar en haar blijvende nalatenschap erkend. Tennis wereldtijdschrift in oktober 2021: "Door haar ben ik begonnen met spelen."

Over haar opgroeien met het observeren van haar heldendaden, zegt Osaka: "Ik denk dat het ongelooflijk voor mij is geweest, want ik heb haar gadegeslagen sinds ik was een kind, en gewoon om haar reis te zien en beïnvloed te zijn door alle coole dingen die ze op en naast het veld heeft gedaan, het is echt koel. En ze heeft zoveel deuren geopend.”

In haar oprechte en diep persoonlijke essay voor Mode Serena plaagde haar pensionering en zei dat ze hoopt dat haar bepalende nalatenschap de weg vrijmaakt voor vrouwelijke atleten. "Ik zou graag willen denken dat dankzij de kansen die mij worden geboden, vrouwelijke atleten het gevoel hebben dat ze zichzelf kunnen zijn op het veld", schreef ze. “Ze kunnen met agressie spelen en met hun vuisten pompen. Ze kunnen sterk en toch mooi zijn.”

Modellering van succes buiten het veld

Er is een reden waarom Serena deze volgende stap in haar leven omschrijft als een "evolutie weg van tennis" in plaats van als een pensionering. Het is omdat haar carrière altijd over zoveel meer ging dan tennis. In veel opzichten markeert een stap weg van tennis nog maar het begin van Serena's enorm diverse carrière. Tennisgrootheid Billy Jean-King pikte dit op in haar eerbetoon aan Serena na een klinkende overwinning in de eerste ronde van de US Open. “Bedankt voor het delen van je reis met ieder van ons. En raad eens? Je bent nog maar net begonnen,’ verklaarde ze onder daverend applaus.

Na de lancering van haar eerste zakelijke onderneming, de titelloze S by Serena-kledinglijn, in 2018, bleef Williams bijdragen aan haar groeiende imperium, terwijl ze dominant bleef op het veld. Vandaag, haar kledinglijn, de realisatie van een levenslange liefde voor mode begon door haar ontwerptijd aan het Art Institute of Fort Lauderdale, is een volwaardig merk, uit te breiden met een kinder- en zomercollectie verzameling. Serena Williams Jewelry, haar eerste uitstapje in de wereld van accessoires, gelanceerd in 2019.

Buiten de mode haalde Serena's durfkapitaalbedrijf, Serena Ventures - een van de weinige VC-bedrijven die eigendom zijn van zwarte vrouwen - eerder dit jaar $ 111 miljoen op. In de afgelopen tien jaar heeft het bedrijf gestaag geld gestoken in tientallen succesvolle bedrijven, waaronder Impossible Foods, Daily Harvest, en MasterClass, en, niet verwonderlijk, 78% van haar portfolio bestaat uit bedrijven die zijn opgericht door vrouwen en mensen van kleur.

Voor voetballer Aluko hadden Serena's prestaties buiten het veld een directe impact op haar eigen carrière na haar pensionering. "Serena was een belangrijke reden waarom ik bij Angel City FC ben gaan werken als de eerste sportief directeur die haar en Alexis Ohanian's band met de club heeft gegeven. Serena gaf me de vergunning en inspiratie om ja te zeggen en ervoor te gaan”, herinnert ze zich. Nu effent het voorbeeld van Serena de weg voor de volgende fase in haar carrière.

"Serena Ventures is voor mij de nieuwste inspiratie om eigenaar te worden van de sport", vertelde Aluko In stijl.

"Gewoon Serena"

In antwoord op die onverstandige vraag na de wedstrijd van Mary Joe Fernandez met de vraag of Serena had verrast zichzelf met haar eigen vorm op de US Open van dit jaar, antwoordde de 23-voudig Grand Slam-kampioen eenvoudig: "Nee, ik ben gewoon Serena."

Doordat ze al meer dan 20 jaar 'gewoon Serena' is, heeft ze een generatie geïnspireerd, het gezicht van de professionele sport veranderd en ons lessen gegeven die een leven lang meegaan. Hoewel een atlete als Serena eens in de generatie voorbij komt, is de schoonheid van haar veelzijdige bestaan is dat ze ons zal blijven bedienen met "wow" -momenten, of het nu in de wereld van mode, zaken of sport. Alleen de tijd zal leren wat er daarna komt, maar Serena kennende, is het voorbestemd om geweldig te worden.