De geschiedenis van Schiaparelli en de triomfantelijke terugkeer van het merk

In de afgelopen vier jaar leek elk belangrijk modemoment op de rode loper één ding gemeen te hebben: Schiaparelli. Van Beyonce's off-the-shoulder mini-jurk bij de Grammy's van 2021 tot Lady Gaga's felroze en zwarte jurk bij de presidentiële inauguratie (tot van InStyle bekroond Best Dressed-nummeromslag met Zendaya, gekleed in wat je maar kunt raden), heeft het merk een heel nieuw leven gekregen sinds Daniel Roseberry in 2019 creatief directeur werd.

Maar voordat popsterren en beroemdheden een heropleving van merkherkenning hielpen, was het iconische modehuis had veel geschiedenis - bijna een eeuw geleden begonnen - en het begon met een excentrieke kunstenaar genaamd Elsa Schiaparelli.

Wie was Elsa Schiaparelli?

Elsa Schiaparelli werd in 1890 in Rome geboren uit een aristocratische moeder en een academische vader. Als twintiger ging Elsa naar de Universiteit van Rome, waar ze een sensueel poëzieboek schreef genaamd

Arethusa die het traject van de rest van haar leven zou bepalen. Toen haar ouders achter de gedichten kwamen, stuurden ze haar naar een klooster in Zwitserland, waar ze in hongerstaking ging om te kunnen vertrekken. Nadat ze haar hadden vrijgelaten, verhuisde ze naar Londen en werd ze oppas voordat ze graaf William de Wendt de Kerlor ontmoette.

Volgens de Schiaparelli merk website, die haar leven beschrijft, het paar trouwde en verhuisde naar New York City en kreeg een dochter, Yvonne, ook wel bekend als Gogo. Gogo liep poliomyelitis op en Elsa's huwelijk met de graaf ging niet goed. Ze vroeg een scheiding aan en verhuisde met haar dochter naar Parijs. Daar hing ze rond in scene-y restaurants waar ze creatievelingen ontmoette zoals Paul Poiret, een beroemde couturier. Kort daarna begon ze haar eigen ontwerpen te maken, putte uit haar excentriciteiten en was niet bang om nieuwe dingen te proberen.

In 1925 maakte ze de trui die de katalysator zou worden voor haar modefaam, een zwart-witte top met een trompe-l'œil-motief.

Hoe is The House of Schiaparelli ontstaan?

In 1927 creëerde Elsa "Schiaparelli - Pour le Sport", een collectie breigoed en badkleding. Het was een schot in de roos vanwege de vernieuwende mix van luxe en sportkleding. Daarna ging ze door met het maken van mode die schokte door ongehoorde elementen zoals zichtbare ritsen en diepe halslijnen op te nemen. Ze werkte met nieuw textiel zoals geplette rayon-crêpe en werkte samen met iconische kunstenaars uit die tijd.

Tegen de jaren dertig was haar merk zo groot geworden dat ze bijna 700 werknemers had en de eerste vrouwelijke ontwerper op de cover van een Amerikaans tijdschrift was. Ze was een tijdgenoot van kunstenaars als Salvator Dali, wiens dadaïstische kunststijl terug te vinden was in veel van haar ontwerpen.

Eind jaren '30 ontwikkelde ze de kleur "schokkend roze." Volgens de archiefbeschrijving van een schokkend roze pak in The Met, vertegenwoordigde de kleur "haar verlangen om de mensen om haar heen te choqueren met haar unieke en soms avant-gardistische ontwerpen."

In de jaren veertig, tijdens de Tweede Wereldoorlog, verhuisde Elsa voor een paar jaar terug naar New York City, waar ze de teugels van het bedrijf overdroeg aan een man die met haar in Parijs werkte. Toen ze in 1945 terugkeerde naar Parijs, bouwde ze haar nalatenschap verder op door een "Constellation-garderobe" te creëren - een concept dat nu algemeen bekend staat als een capsule-garderobe.

Sluiting van couture en de dood van Elsa Schiaparelli

In de jaren vijftig besloot Elsa haar couturehuis te sluiten terwijl ze aan kostuums werkte voor films als Moulin Rouge in 1952 en schreef haar autobiografie, Schokkend leven. In het boek beschrijft ze haar leven, van opgroeien in Rome tot het worden van een beroemde ontwerper in Parijs. Ze stierf twee decennia later in 1973. Na het overlijden van de ontwerper sluimerde het merk 50 jaar lang nieuw leven ingeblazen in 2013. De herlancering volgde op een tentoonstelling in 2012 in het Costume Institute van het Metropolitan Museum of Art, die het merk belichtte, en viel ook samen met de oprichting van Schiaparelli gekocht door Diego Della Valle, de CEO van Tod's.

Een frisse start met Marco Zanini en Bertrand Guyon

2013 betekende een nieuwe start voor Schiaparelli. Christian Lacroix produceerde een couturecollectie die een eerbetoon was aan de meest iconische creaties van de ontwerper, die uiteindelijk diende als een kunstinstallatie in Les Arts Décoratifs in Parijs. Toen, in 2014, Marco Zanini, die eerder bij Rochas werkte, werd de nieuwe creatief directeur van Schiaparelli. Hij produceerde twee collecties maar vertrokken na slechts een jaar. Zanini werd opgevolgd door Bertrand Guyon, die al een robuust cv had met onder andere Givenchy en Christian Lacroix, en werkte eerder bij Valentino naast Maria Grazia Chiuri en Pierpaolo Piccioli.

Daniel Roseberry en een nieuw tijdperk

In 2019 stelde het merk Daniel Roseberry aan als creatief directeur — en Schiaparelli werd al snel een van de coolste merken op de rode loper. In elke collectie en op maat gemaakt stuk is hij trouw gebleven aan Elsa's surrealistische en innovatieve ontwerpfilosofie. In veel van zijn ontwerpen gebruikt hij gestructureerde kunst, zoals een bustier met gouden borstplaat gezien op Kendall Jenner of een jumpsuit met 3D-bloemen die uit de halslijn bloeien, op Cate Blanchett droeg op het Filmfestival van Venetië in 2022.

In 2022 toonde het merk zijn haute couture-collectie, die alles bevatte, van een metalen gouden kooijurk tot een zijden kegelvormige borstjurk.