De dialoog rond onvruchtbaarheid is gevuld met aannames met betrekking tot privileges. Mediabeelden van moeite om zwanger te worden of te blijven geef prioriteit aan WASPy-paren uit de hogere middenklasse, of de werkelijke één procent. Of we nu echte verhalen volgen van beroemdheden zoals Courteney Cox of Brooke Shields, of gefictionaliseerde verhalen, zoals Kate Pearson op Dit zijn wij, zien we hetzelfde type toekomstige moeder: blank, rijk - zo ziet het eruit om te worstelen om zwanger te worden. Zelfs een google-afbeelding zoeken naar het woord 'onvruchtbaarheid' levert bijna uitsluitend blanke vrouwen op, of blanke heterokoppels, die droevige gezichten trekken bij geënsceneerde doktersafspraken.
Er zijn weinig ruimtes voor gemarginaliseerde personen om hun vruchtbaarheidservaringen te bespreken, en dit kan van invloed zijn op hun succes om zwanger te worden.
A recent onderzoek eerder deze maand gepresenteerd op de Conferentie van de American Society for Reproductive Medicine in Denver ontdekte dat zwarte vrouwen lagere slagingspercentages voor IVF hebben dan blanke vrouwen - en onderzoekers weten niet precies waarom.
Onderzoekers keken naar 36.217 patiënten die de afgelopen 14 jaar een IVF-behandeling hadden ondergaan in een praktijk in het D.C.-gebied en die zichzelf identificeerden als blank (29.547) of Afro-Amerikaans (6.670). Volgens hun bevindingen was het aantal klinische zwangerschappen 9 procent lager, klinisch zwangerschapsverlies was 24 procent hoger, en levend geboren was 14 procent lager voor zwarte vrouwen in vergelijking met vergelijkbare blanke vrouwen vrouwen.
"Afro-Amerikanen hadden een lager zwangerschapspercentage en hadden meer kans op een zwangerschapsverlies", zegt Kate Devine, M.D, een board-gecertificeerde reproductieve endocrinoloog en mededirecteur van onderzoek bij Shady Grove Fertility waar de studie werd uitgevoerd. "Nog zorgwekkender was hun hogere percentage vroeggeboorte."
Dr. Devine en het team waren verrast toen ze ontdekten dat zwarte vrouwen goed reageerden op ovariële stimulatiemedicatie en een gelijke, zo niet meer eicellen opgehaald en embryo's gemaakt, wat statistisch gezien had moeten betekenen dat ze beter geschikt waren voor IVF succes. Maar iets had invloed op hun vermogen om baby's voldragen te krijgen. Eerder onderzoek heeft dit ook aangetoond; de het vroeggeboortecijfer van zwarte vrouwen is 49% hoger dan andere vrouwen in de Verenigde Staten. In het verleden gingen velen ervan uit dat dit het gevolg was van een lagere toegang tot hoogwaardige prenatale zorg en medische hulpmiddelen.
“Sommige grotere onderzoeken hebben slechte resultaten aangetoond bij Afro-Amerikanen, maar deze onderzoeken hebben gegevens van IVF gebruikt klinieken door het hele land. Daarom groepeer je patiënten die verschillende embryologie-laboratoria gebruikten, elk met hun eigen slagingspercentages, 'legde ze uit. Zij en haar team wilden zien of er verschillen bleven bestaan tussen vrouwen uit een enkele vruchtbaarheidspraktijk met identieke laboratoriumtechnieken. En dat deden ze.
"Door te bepalen of en wat voor soort verschillen er zijn, kunnen we onze patiënten beter adviseren over verwachtingen en succes bij het ondergaan van een vruchtbaarheidsbehandeling", zegt Dr. Devine. "We kunnen toekomstige onderzoeksstudies veronderstellen en ontwerpen om te bepalen wat de reden zou kunnen zijn voor de waargenomen verschillen. Belangrijk is dat we onze behandelingen kunnen afstemmen op de oorzaken van slechtere resultaten bij vrouwen van een bepaald ras."
Ondanks dat alle patiënten in het onderzoek - zowel zwart als wit - toegang hadden tot adequate prenatale zorg, bleven de vroeggeboortecijfers onder zwarte vrouwen hoog. Dr. Devine en haar team zagen dat als een indicator dat er iets diepers dan "toegangsproblemen" in het spel was.
Hoewel de onderzoekers niet zeker weten wat dat ding is, een groeiende hoeveelheid literatuur suggereert dat het racisme is. Voortdurende blootstelling aan racisme heeft een dramatische invloed op hoe zwarte vrouwen de wereld ervaren en draagt bij aan een breed scala aan raciale gezondheidsverschillen. In combinatie met aandoeningen zoals vleesbomen, endometriose en andere baarmoederafwijkingen, hebben zwarte vrouwen veel te doorstaan terwijl ze op het kantoor van hun Ob / Gyn zijn.
De resultaten van de studie bevestigden hoe belangrijk het is om de impact van ras als een geïsoleerde factor te onderzoeken.
Historische verhalen En inkomensverschillen laat zwarte vrouwen bijzonder gemarginaliseerd achter in het gesprek over reproductieve keuze. Als gevolg hiervan worden zwarte vrouwen gedwongen omgaan met onvruchtbaarheid in isolatie.
Volgens ds. Dr. Stacey Edwards-Dunn, oprichter en voorzitter van Vruchtbaarheid voor gekleurde meisjes, culturele mythen en afbeeldingen in de media bepalen in belangrijke mate de ervaringen van zwarte vrouwen met onvruchtbaarheid. “Fokkenmythes en culturele verwachtingen hebben de stereotypen en vooroordelen die velen hebben gevormd al lang in stand gehouden de overtuigingen van mensen dat zwarte vrouwen (en mannen) machines zijn om baby's te maken of hypervruchtbaar zijn," Dr. Edwards-Dunn legt uit. Een andere is dat zwarte vrouwen ernstig ondervertegenwoordigd zijn in medisch onderzoek.
“Het is van cruciaal belang dat meer onderzoek rekening houdt met de unieke omstandigheden van zwarte vrouwen, zoals culturele, fysiologische, sociologische, rassendiscriminatie, geslacht en wantrouwen van medische instellingen/artsen, en meer,” zij ging door.
En Dr. Devine is het daarmee eens en zegt dat het van vitaal belang is dat zwarte vrouwen, vooral degenen die worstelen met onvruchtbaarheid, zich bewust zijn van de unieke factoren waarmee ze vóór, tijdens en na de zwangerschap worden geconfronteerd. Organisaties als Fertility for Coloured Girls spelen een essentiële rol bij het verspreiden van dit soort informatie.
"Vrouwen moeten zich bewust zijn van deze ongelijkheden en hopelijk leidt dat ertoe dat ze een behandeling voor onvruchtbaarheid zoeken en overleg eerder in hun reis naar een gezonde baby, om de kans op succes te maximaliseren, "Dr. Devine zegt. Ze hoopt dat haar team op een dag de oorzaak van de ongelijkheid op het gebied van reproductieve gezondheid zal doorgronden – en dat het dan alleen nog moet worden opgelost.
