Vandaag in kleine ergernissen die absoluut geen invloed hebben op mijn leven of dat van bijna iemand anders: acteurs die echte personages spelen waar ze niet identiek aan zijn. Ja, dit is de heuvel die ik heb uitgekozen om op te sterven terwijl we het weekend ingaan.
Donderdagavond werd aangekondigd dat Rooney Mara de hoofdrol zou spelen in en produceren van een biopic over Audrey Hepburn geregisseerd door Luca Guadagnino die in ontwikkeling is bij Apple. Ik zag de kop en dacht: "Geweldig, sterk bronmateriaal, veel talent, klinkt goed." De volgende ochtend werd ik op de hoogte gebracht van de ander verhaal. Mensen zijn van streek dat Lily Collins, wiens gelijkenis met Hepburn onmiskenbaar is, de rol niet heeft gewonnen.
Ten eerste hebben we niet alle informatie. Kan het zijn dat Collins de rol aangeboden heeft gekregen, maar deze niet heeft kunnen aannemen vanwege planningsconflicten? Zeker. Maar het grotere probleem hier is het idee dat fysieke gelijkenis de belangrijkste factor is bij het casten. Zoals Lady Gaga je herhaaldelijk, op verschillende en steeds theatralere manieren zal vertellen, is acteren "
geen imitatie, het is een worden."Hetzelfde argument ontstond (steeds weer) toen Nicole Kidman werd gecast als Lucille Ball De Ricardo's zijn. Mensen protesteerden onmiddellijk tegen het nieuws en voerden aan dat de gelijkaardige komiek Debra Messing de rol had moeten winnen - Messing zelf kondigde aan dat ze "beschikbaar" was voor het project. De terugslag was zo intens dat Kidman begon te twijfelen aan haar eigen vermogen om de rol te spelen. Let op: de film is geen Ik hou van Lucy opnieuw opstarten (waarvoor misschien Messing beter geschikt zou zijn geweest). De Ricardo's zijn is een drama dat zich richt op het acteurspaar in de kern van de sitcom wanneer de camera's waren niet rollend. Kidman's optreden heeft haar al 12 acteernominaties opgeleverd.
A soortgelijke verontwaardiging werd gehoord toen Lily James werd gecast als Pamela Anderson in de Hulu Original-serie Pam en Tommy. De Britse actrice, misschien wel het best bekend vanwege haar beurt als de titulaire prinses in Disney's live-action Assepoester, is niet wat fans (of wie dan ook) in gedachten hadden om de wulpse te portretteren Baywatch ster. Maar ach, de magie van acteren! En haar en make-up! Ik bedoel, echt, hebben we er niets van geleerd elk Prestaties van Jared Leto? Met een platinablond kapsel en misselijkmakend dunne wenkbrauwen uit de jaren 90, is James een dode bel voor Anderson. En als de show is aanhangwagen is te geloven, ze heeft ook Anderson's stem en maniertjes onder de knie.
Dit wil niet zeggen dat bepaalde overwegingen niet moeten worden gemaakt als het gaat om het vinden van de juiste acteur voor een baan. Vertegenwoordiging doet er nog steeds toe, maar daar gaat het niet om. Binnen het bereik van geschikte acteurs voor een rol (waaronder ras, genderidentiteit en bekwaamheid), vaardigheid zou moeten wees de nr. 1 factor. Hollywood is natuurlijk een industrie, en talent is zelden het belangrijkste - verdomme, zelfs mijn theaterafdeling op de middelbare school leek te werken met een politiek-eerst-mentaliteit.
Maar dit is de basis van wat me irriteert. Het grootste deel van de castings waarover mensen hebben gekozen om te klagen, betreft getalenteerde acteurs die hun bereik meer dan hebben aangetoond. Prijzen zijn niet altijd een teken van talent, maar voor wat het waard is, heeft Kidman een Oscar en vier nominaties. En heb je gezien Moulin Rouge!? Heb je gezien De uren?? Heb je gezien Torpedojager??? Als een mens zou kunnen overtuigend een boom spelen, zou zij het zijn. En Rooney Mara? Zijn. Jij. Grapje. Mij. Laat me een niet-overtuigend optreden van Rooney Mara zien? Dat kan niet. Haar kijk op "Klaslokaalmeisje #1" binnen Stedelijke legendes: Bloody Mary? iconisch.
Deze acteurs worden niet eens tegen type gecast. Mara doet lijken op Hepburn. Als Jennifer Coolidge werd gecast als Hepburn, misschien we zouden kunnen praten. Eigenlijk, schrap dat, ik zou graag betalen om die film te zien.
TL; DR: Tegen alle verwachtingen in, is en zou acteren eigenlijk moeten gaan over, nou ja, acteren.
