Sofia Bush verscheen op Stitcher Studios Pod verpletterd met gastheer Penn Badgley deze week en de Een boomheuvel aluin opende over de manier waarop fans haar behandelden als ze haar in het wild zouden zien, haar leven leidend zoals iedereen. Tijdens haar chat merkte ze op dat fans het "recht" voelden om alles en nog wat over haar persoonlijke leven te weten - ze was en blijft notoir privé over alles niets te maken had met haar activisme en haar werk - en dat ze constant dachten dat ze, omdat ze een artiest was, graag voor hen zou optreden in een mum van tijd hoed.
"Ze behandelen je als een object of handelswaar. Ze denken dat ze recht hebben op details over je leven. Ze vinden dat ze recht hebben op details over hoe je je gezin opbouwt. Ze vinden dat ze het recht hebben om kritiek te uiten op hoe je je gezin opbouwt', zei ze tegen Badgley. "Ze vinden dat ze het recht hebben om kritiek te uiten met wie je bent uitgegaan en wanneer je bent uitgegaan en wat je ooit hebt gezegd en of je ooit dronken een bar hebt verlaten."
Ze deelde een specifiek verhaal en zei dat een man een foto van haar wilde maken en dat hij iets te dichtbij kwam voor troost. Ze zei verder dat ze gewoon behandeld wilde worden als "een persoon" en gerespecteerd wilde worden, net als iedereen.
"Er zat een man aan tafel naast me en al mijn vrienden die recht op me af liepen en zijn camera in mijn gezicht staken om een foto te maken. [Hij] sloeg me bijna in het gezicht met zijn telefoon", zei ze. "Ik had zoiets van: 'Alsjeblieft, doe dat niet. Hallo, ik ben een persoon. Doe dat alsjeblieft niet.'"
"Hij ging terug naar zijn tafel en bleef maar filmen en foto's maken", vervolgde Bush. "Na een half uur dacht ik: 'Kerel, kom op. Stop alsjeblieft.' We hangen gewoon rond. We zijn mensen. Ik ben geen dierentuindier. Ik zie je, ik hoor je, is mijn denkproces. Hij gaat door en hij wordt luidruchtig. Ik hoor hem vloeken."
Ze deelde dat ze de man confronteerde en dat hij haar met gebrek aan respect bleef bestoken.
"Hallo, ik ben een persoon. Ik wil je graag de hand schudden. Mijn naam is Sophia. Je maakt me echt ongemakkelijk, man. Ik heb je gevraagd om te stoppen. Ik ben een meisje in een bar. Je bent een man die ik niet ken. Ik wil niet gefilmd worden op je telefoon en mijn vrienden ook niet. Kun je alsjeblieft stoppen?"
"Hij had zoiets van: 'Ik hoef niet te stoppen. Je bent in het openbaar.' En ik zei: 'OK, maar is er geen wereld waarin je kunt begrijpen dat je me het gevoel geeft dat ik een stuk vlees ben, alsof ik geen mens ben?'", herinnert ze zich. "En hij zegt: 'Ik kijk naar je show, dus ik betaal je verdomde salaris. Je bent een stuk vlees voor me.' En ik ging gewoon, 'Wat?'"
Bush eindigde met een verbluffende uitspraak: "Hij zegt: 'Je bent maar een tv-prostituee. Dit hoort bij wat het is als vrouw. Ik had zoiets van 'Oké. Ik ga naar huis.'"
Ze vervolgde met te zeggen dat de wereld van beroemdheden "zeer giftig" is en dat alle glans en glamour van de entertainmentindustrie eigenlijk alleen maar rook en spiegels zijn.
"Maar het is zo gek... opeenhopende hoop stront die we op mensen gooien", voegde Bush eraan toe. "We doen het omdat we ook in een branche werken die dit valse idee van rijkdom, privileges, schoonheid en toegang presenteert. Dat is gewoon niet wat de meeste mensen ervaren. Ik denk dat het zeer giftig is."