De toekomst ziet er rooskleurig uit voor Tyler Henry - en hij weet het

Wanneer iemand het woord 'medium' hoort, is hun reactie meestal overweldigend enthousiasme of een eye-roll - en meestal niets tussen de twee. Tyler Henry, die naam maakte op E!'s Hollywood-medium met Tyler Henry en verdiende een lijst met beroemde klanten waaronder zowat elke Kar-Jenner-zus, Lizzo, Eva Longoria, Megan Fox, En Selma Blair, weet dat niet iedereen hem serieus zal nemen, maar begrijpt ook dat het er gewoon bij hoort. Geesten hebben een manier om mensen partij te laten kiezen.

"Sommige mensen staan ​​wijd open en andere mensen hebben bewijs nodig", vertelt hij In stijl. "Daarmee komt een verschillende mate van geloof en ik respecteer dat echt en eer dat."

Maar het verdienen van een 2023 Daytime Emmy-nominatie in de categorie Best Lifestyle Program voor zijn Netflix-serie, Leven na de dood met Tyler Henry, leek niet alleen te legitimeren wat Henry aan het doen was (mensen verbinden met overleden geesten naast het toevoegen van een echte misdaaddraai zijn gebruikelijke operaties), bevestigde het ook, op slechts 27-jarige leeftijd, dat hij precies deed wat hij moest doen, zelfs als nee-zeggers hem borstelen uit. Naast zijn televisieseries brengt Henry zijn talenten naar de echte wereld met zijn nationale tournee,

Een avond van hoop en genezing, die momenteel het land doorkruist met 25 haltes van kust tot kust en een kans biedt voor iedereen om zijn geschenk zelf te zien (maar als je er niet bij kunt zijn, biedt Henry de kans om live te kijken lezingen met Het Tyler Henry Collectief bij Fireside).

“Als medium wordt van je verwacht dat je jezelf constant bewijst. Ik begrijp dat absoluut, aangezien dit de wereld is waarin ik werk”, legt hij uit, eraan toevoegend dat de dingen niet altijd gaan zoals hij of de proefpersoon verwacht. "Soms gaan de metingen waarvan u verwacht dat ze op een bepaalde manier gaan, niet en vice versa."

Terwijl het lezen van mensen fysiek en emotioneel zijn tol van hem kan eisen, legt Tyler uit (tot grote vreugde van de fans) dat hij niet snel zal stoppen met het delen van zijn gave. Hij deelde zelfs dat hij moet werken om die opgekropte energie een manier te geven om zijn lichaam te verlaten.

"Dingen beginnen zich op te bouwen en het kan zelfs erg ongemakkelijk worden", zegt hij over het fenomeen. "Het is wanneer ik niet doen werk dat het een probleem wordt."

Wanneer Henry niet werkt - en met een wachtlijst van meer dan 600.000 mensen in de hoop wat tijd met hem door te brengen, dat is hij werken — je kunt hem zien genieten van de archaïsche kunst van het maken van glas-in-loodramen, rondhangen met zijn geliefde krabbel, Nancy, of zelfs optreden als een geïmproviseerde "after-life alert" voor zijn partner, de grootmoeder van Clint.

'Er was een geval waarin zijn grootmoeder eigenlijk op een houten dek viel. En ik zag het gebeuren voordat het gebeurde. Ik zei: ‘Je moet naar huis bellen’”, legt hij uit. “En inderdaad, dat was net gebeurd.”

Henry's unieke geschenken zijn buitengewoon betekenisvol voor alle mensen met wie hij omgaat - en ze zijn enorm nauwkeurig. Ik had het geluk om een ​​lezing te ontvangen en in contact te komen met mijn overleden grootmoeder, die een paar berichten voor mijn familie uit het hiernamaals deelde. Dus zelfs als de communicatie van Khloé Kardashian met haar overleden vader Robert sommige mensen deed kreunen, heeft Henry een fan voor het leven niet alleen vanwege zijn vermogen om contact te maken met de andere kant, maar ook vanwege zijn opbeurende en verrukkelijke persoonlijkheid.

Lees verder om te leren hoe Henry herstelt na een intense lezing (zelfzorg is belangrijk), wat hij zegt, is het duidelijke verschil tussen een geest en een geest, en welke lezing door beroemdheden het meest betekende hem.

Gefeliciteerd met je Emmy-nominatie!
Het was zo surrealistisch. Ik had geen idee dat het zelfs maar een mogelijkheid was. Ik had er oprecht nog niet eens over nagedacht. Het was zo bijzonder om te horen dat het een nominatie was. Met alles wat er nu gaande is in de wereld, was het echt onwerkelijk. Terwijl de Emmy's zijn uitgesteld voorlopig denk ik dat het op de lange termijn wel goed komt.

Met het succes van Hollywood-medium met Tyler Henry En Leven na de dood met Tyler Henry, hoe ga je om met sceptici en ongelovigen?
Het is een soort deel van het territorium. Ik denk dat het als medium van nature controversieel is. Ik heb veel mensen gelezen die begonnen als sceptici en door het proces van het horen van dingen die dat deden subjectief betekenisvol voor hen waren, zouden ze later erkennen dat er misschien iets aan de hand is Het.

Mijn doel is om te proberen mensen te ontmoeten waar ze zijn. En hoewel het niet per se mijn doel is om mezelf bij elke lezing te moeten bewijzen, vind ik dat elke lezing iets van waarde moet hebben. Ik wil mensen gewoon beter achterlaten dan ik ze aantref. En als ik dat kan doen en een scepticus in een gelovige kan veranderen, dan is dat een goede dag.

Je noemt een korte ervaring met een geest in de show. Is het voor jou anders wanneer je geesten tegenkomt in vergelijking met de geesten die je channelt?
Het is beslist intenser en over het algemeen ongevraagd. Als ik een lezing doe, heb ik enige mentale voorbereiding, zodat ik hopelijk een verband ga leggen. Als iets dat doet, is het niet verrassend. Maar als het gaat om bezoeken van mensen die niet in lezingen zijn, zoals we ze noemen, meer als geesten, is dat meestal volkomen ongevraagd.

Het gebeurt niet vaak. Het is veel schokkender en het kost veel meer tijd om erachter te komen wat het nut van de ervaring is, of er een boodschap in die ontmoeting zit die ik moet verzamelen, en dan misschien doorgeven. Ik geef absoluut de voorkeur aan bezoeken tijdens lezingen wanneer ik een soort mentaal kader heb gecreëerd om me voor te bereiden en ontvankelijk te zijn en dan hopelijk een punt te hebben voor de interactie.

Het is alsof je toestemming geeft voor de interactie.
Je hebt het genageld met het woord toestemming. Het is zo belangrijk, vooral bij het lezen en om ervoor te zorgen dat iedereen zich op zijn gemak voelt.

Als je weet hoe uitputtend het is om een ​​medium te zijn, kun je dit dan blijven doen? Kun je ooit een pauze nemen van de communicatie met de andere kant?
Ik merk zeker dat, zolang ik stoom afblaas bij het doen van aangewezen metingen op aangewezen tijden, ik in staat lijkt te zijn om een ​​evenwicht te bewaren tussen normaliteit en vervolgens metingen. Als ik drie weken vrij neem of op een lange vakantie ga, merk ik dat ik eigenlijk begin... En heb geduld hier, ik noem het geestelijk verstopt zijn. Dingen beginnen zich op te bouwen en het kan zelfs erg ongemakkelijk worden.

Waarom denk je dat het zo moeilijk is om uit de metingen te komen?
Veel mediums hebben historisch beschreven dat het op zich nemen van de energie, het opvangen van de indrukken van wat er ook doorkomt, vaak een persoonlijk offer met zich meebrengt. Ik schijn reacties te hebben, fysieke, die veel mediums niet echt rapporteren.

Ik denk dat het een bewijs is dat er iets heel echts aan de hand is. Dus ik kies ervoor om het vanuit die hoek te bekijken in plaats van dat het zo uitputtend is, ook al is het dat wel.

Heb je er ooit een hekel aan om dit vermogen te hebben?
Ik heb altijd gevonden dat het meer een voordeel in mijn leven is dan iets dat ooit is weggenomen. Ik heb in mijn eigen persoonlijke leven een overweldigend gevoel van bevestiging gehad dat het leven doorgaat.

Je metingen zijn overwegend positief. Heb je ooit iets negatiefs gezien en heb je ervoor gekozen om het te delen?
Ik denk dat het belangrijk is om soms negatieve dingen te beweren om iemand vooruit te helpen. Nogmaals, zoveel ervan is preventief, het idee dat we onszelf in het hier en nu kunnen versterken om beter te leven, om het beter te doen. En ik denk dat uitdagingen bij het leven horen. Ze zijn onvermijdelijk, maar het vertrouwen hebben om te weten dat we dingen niet alleen aankunnen, is erg belangrijk. Het idee dat we zoveel meer zijn dan het ergste dat ons ooit is overkomen. We zijn zoveel meer dan een kort moment in de tijd. Ze zijn zoveel meer dan hoe ze stierven. Ik probeer het in elke lezing te implementeren.

Wat is jouw relatie met de dood?
Ik voel niet voor de dood zoals veel mensen voor de dood voelen. En hoewel ik zeker beide kanten op kijk als ik de straat oversteek, moet je stoppen bij borden, zoals ik altijd zeg. Het heeft me rust en algeheel oprecht gevoel van vreugde gegeven in de wetenschap dat dit tijdelijk is, dat we herenigen, dat we zijn allemaal verbonden, dat liefde een kracht is, dat het ons echt allemaal echt verbindt en dat het niet ophoudt wanneer we dood gaan. En juist dat bewustzijn heeft ervoor gezorgd dat ik anders en met meer aandacht leef, en me echt een gevoel van geluk heb laten voelen dat ik anders nooit zou hebben gehad.

Je bent een ervaren schilder en fans weten dat je dat als creatieve uitlaatklep gebruikt, maar hoe oefen je anders voor jezelf?
Voor mij is creativiteit een heel nuttige manier om intuïtie toe te passen op een manier die niet beroepsmatig is. Ik maak glas-in-loodramen. Ik ken niemand anders die het doet, maar voor mij is het heel speciaal omdat het voelbaar is. Ik moet met mijn handen werken en het is een proces en iets daaraan is diep geaard iets hebben waar je je fysiek aan kunt vasthouden, naar kunt kijken en het gedurende een periode van kunt zien vorderen tijd. Als je in traditionele zin aan mijn werk denkt, is het heel erg mentaal. Het is heel erg niet tastbaar. Dus om iets fysieks te hebben om naar terug te gaan, heeft me echt geholpen mezelf te aarden.

Op Leven na de dood, je had moeite met het lezen van je moeder. Kunt u andere mensen in uw omgeving lezen?
Het punt is dat de vooringenomenheid een probleem wordt als ik het echt probeer of als mij echt wordt verteld dat ik me moet concentreren op dit ene specifieke gebied. Maar er zijn tijden - de hele tijd - dat ik gewoon off-the-manchet ben met mijn partner Clint, en ik zal gewoon dingen zeggen die uiteindelijk gebeuren. Hij belt naar huis en er zijn dingen gebeurd 2000 mijl verderop.

Wat vindt hij van je cadeau?
Het is fascinerend, want 95% van de tijd betekent het niets voor hem. Maar dan belt hij zijn moeder, en ik bedoel, er was een geval waarin zijn grootmoeder eigenlijk op een houten dek viel. Ik zag het gebeuren voordat het gebeurde en ik zei: "Je moet naar huis bellen."

En inderdaad, dat was net gebeurd, dus... het is net als Life Alert, maar naleven alert.

Helpt het als een persoon een lezing benadert die contact wil maken met een specifieke persoon?
Het kan helpen. Ook kan het soms hinderen. Er zijn tijden dat mensen komen om iets van hun moeder te horen en dan horen ze uiteindelijk van hun schoonmoeder. Als medium ben ik een beetje meer een postbode in die zin dat ik niet de brieven schrijf, ik bezorg alleen de boodschap. Dat betekent dat ik tactvol en opmerkzaam moet zijn, maar ik kan eigenlijk alleen geven wat ik krijg.

Wat kunnen we leren over verdriet van iemand die is overleden?
Ik denk dat een van de mooiste dingen die ik over verdriet heb geleerd, is dat het belangrijk is om te eren, ongeacht wat we weten dat waar is. Het is een menselijke ervaring om iemand te missen. En zelfs als je een spiritueel bewustzijn hebt, hoeft dat die natuurlijke gevoelens van de wens om de telefoon op te nemen, om te willen dat iemand je omhelst, niet teniet te doen. Ik denk in ieder geval dat de dood geen afscheid is. Het is een 'tot ziens'.

Neem die liefde die je met die persoon hebt gedeeld en geef wat liefde aan iemand hier die het hard nodig heeft. Neem wat je van die persoon hebt geleerd en leer iemand die hier misschien is en die van die les kan profiteren. Dat soort geeft ze een tweede kans op het leven door onze acties.

Je leest beroemdheden op E! show, Hollywood-medium met Tyler Henry. Bij welke klanten voelde je je starstruck?
La Toya Jackson was een grote. Die was zenuwslopend, omdat ik precies wist van wie ze zou willen horen, en dat voegde nog een extra element toe van starstruck zijn in het geval dat hij door zou komen. Ik was nerveus om haar te ontmoeten en toen was ik nerveus om bij haar te zitten, omdat ik dacht: "Wat als Michael Jackson opduikt?"

Maar een van de mooie dingen daarvan was dat ik, ondanks hoe overweldigd ik was, nog steeds informatie kon verbinden die alleen bekend was aan de familie, aan zijn kinderen, en kon dat aan haar doorgeven op een manier waarop ik daadwerkelijk in contact kon komen met zijn dochter sinds.

Het is echt iets moois geweest. Dat was een heel intense en betekenisvolle ervaring. Ik denk meer dan het beroemdheidsaspect, het liet gewoon de mens achter de artiest zien en dat was heel bijzonder.

Wie was je favoriete beroemdheid om te lezen?
Ik zou zeggen dat mijn lezen met RuPaul een van mijn favorieten was, gewoon omdat dat iemand was die veel voor me betekende toen ik opgroeide en anders was in een heel klein stadje. En om hem dan te kunnen ontmoeten en hem echt te helpen bij het oplossen van enkele problemen die hij had met zijn vader, die was overleden, en een verontschuldiging te kunnen aanbieden die hij nooit in zijn leven heeft ontvangen, was zo genezend. Als ik erover nadenk, was het eigenlijk gewoon het belang van het accepteren van de excuses die we nooit zullen ontvangen. In zijn geval ontving hij de verontschuldiging van zijn vader, maar hij had nooit gedacht dat hij dat zou doen. Hij had het werk door middel van therapie gedaan om zijn vader te accepteren voordat hij die verontschuldiging kreeg. Dat was slechts een bewijs van zijn kracht en zijn veerkracht. Dat zijn vader langskwam en bevestigde dat dat echt de kers op de taart was.

Hij betekende zoveel voor me en toen kon ik hem gelukkig iets van betekenis geven.

Heb je het gevoel dat je het verhaal hebt bereikt waarmee je wilde vertellen Leven na de dood?
Het is heel kwetsbaar, heel intens. ik denk dat Leven na de dood was echt een momentopname. We kwamen uit de pandemie, ik was het familiemysterie aan het verkennen en ik kon het zuiden en de hele Verenigde Staten doorkruisen en mensen echt helpen met lezingen, die het echt nodig hadden. Ik was zelfs voor één seizoen heel blij dat het was wat het was. Ik denk dat als het zou doorgaan, dat een beetje zou zijn weggenomen. Als medium probeer ik dat echt te doen, om als kanaal te fungeren voor het vertellen van verhalen. Omdat mijn moeder zo'n intens verhaal had, was ik erg trots dat ik dat kon delen en hopelijk mensen kon helpen die zich ermee kunnen identificeren.