De Hill House Nap-jurk hielp me om me comfortabel te voelen nadat ik mijn eieren had ingevroren

Toen ik begon mijn reis om eieren te bevriezen eerder deze zomer was het het hoogtepunt van vele jaren van zorgvuldige overweging en planning. De waarheid is dat ik begon na te denken over de stap naar behoud mijn vruchtbaarheid en verlengde mijn biologische klok eerder dan de meesten, terwijl ik nog op de universiteit zat, en het grootste deel van een decennium had doorgebracht met het invriezen van eieren in mijn achterhoofd. Dus toen ik uiteindelijk besloot de trekker over te halen, dacht ik dat ik precies wist waar ik aan begon.

Ik was voorbereid op de twee weken van nachtelijke hormooninjecties en goed thuis in de emotionele achtbaan die daar vaak mee gepaard ging. Ik wist van de veranderingen in levensstijl en het volgen van afspraken die de meeste van mijn ochtenden tijdens het proces zouden in beslag nemen. Maar het enige dat me verraste, was de fysieke impact die het invriezen van eieren op mijn lichaam zou hebben, en de enorme onzekerheid die het me zou geven.

Natuurlijk wist ik het

een opgeblazen gevoel was te verwachten - mijn eierstokken waren tenslotte aan het uitbreiden tot in feite 10 keer hun normale grootte - maar om welke reden dan ook, ik ging ervan uit dat ik geen tastbaar verschil zou zien tot mijn tweede week van injecties, in de dagen vlak voor mijn ei ophalen. Jongen, had ik het mis. Vanaf het moment dat ik 's ochtends wakker werd na mijn eerste injecties, voelde ik me meer opgeblazen, gezwollen en zwaarder dan ooit in mijn leven. Welke schijn van buikspieren er de dag ervoor ook was, was volledig verdwenen, en hoeveel ik ook probeerde in te zuigen, er zat een onontkoombare ronding boven op mijn onderbuik.

Naarmate de dagen verstreken en mijn lichaam zo zwol dat ik nooit voor mogelijk had gehouden, merkte ik dat ik elke ochtend bang was om me aan te kleden. Ik wilde niets liever dan loszittende sweats en een vergevingsgezind sweatshirt aantrekken, maar het weer van 90 graden had andere plannen in gedachten. En hoezeer de gedachte aan een elastische legging en een groot T-shirt ook aansloeg, ik wist dat ik er nog steeds representatief uit moest zien om de vele evenementen en vergaderingen bij te wonen die nog steeds op mijn agenda stonden. Dus kamde ik door mijn kast, duwde langs de strakke, nauwsluitende jurken die typisch mijn zomers vulden, totdat ik uiteindelijk een lang verwaarloosde jurk tegenkwam collectie Hill House jurken dat leek perfect voor de gelegenheid.

Ik ontdekte voor het eerst dat het merk nu beroemd is Ellie Nap-jurk begin 2020 verliefd worden op zijn comfortabele maar toch gepolijste look en gebruiksgemak. Toen de pandemie een paar maanden later toesloeg, merkte ik al snel dat ik meer naar het modieus functionele kledingstuk reikte dan naar iets anders in mijn garderobe - dus verdubbelde ik en bestelde er nog twee. In het jaar of zo dat volgde, realiseerde de rest van het land zich de kracht van de slaapjurk en Hill House steeds meer stijlen introduceerde, groeide mijn Ellie-verzameling tot de dubbele cijfers. Maar toen het leven weer normaal werd en mijn behoeften veranderden, begon ik te neigen naar de andere, meer getailleerde silhouetten van het merk, zoals de Sabrina En Juliana jurken, mijn Ellies grotendeels achterlatend om stof te verzamelen, behalve voor een paar losse boodschappen en uitstapjes naar het hondenpark.

Toen ik een paar dagen na mijn eierbevriezingsbehandeling echter de gesmokte A-lijnjurken tegenkwam, had ik niet gelukkiger kunnen zijn. Ik trok er een aan over mijn rekbare veter Hanky ​​Panky string, gelukkig om mijn beha in het proces te dumpen, en het voelde echt als een warme, liefdevolle knuffel voor mijn veranderende lichaam. Het boterzachte katoen voelde licht en comfortabel aan tegen mijn blauwe plekken op de injectieplaats en bood een zeer noodzakelijke ademend vermogen in de intense zomerhitte, terwijl de elastische borst me in staat stelde de pijn van een beha op mijn lichaam steeds meer te vermijden gevoelige borsten. De ware schoonheid van de Ellie was echter hoe vergevingsgezind het losse silhouet en luchtige smokwerk was, zich uitstrekkend met mijn groeiende buik zonder eraan vast te klampen.

Mijn Ellie jurken zorgde ook voor een bepaald niveau van efficiëntie tijdens het invriezen van eieren. Met dagelijkse echo-afspraken van de eierstokken waarvoor ik naakt vanaf mijn middel naar beneden moest gaan, was dat gemakkelijk trek mijn ondergoed uit en trek mijn jurk omhoog tot aan mijn borst zonder hem uit te hoeven doen of zelfs maar open te ritsen of los te knopen Het. Ik waardeerde ook dit bewegingsgemak toen ik merkte dat ik elke vijf minuten plaste (een resultaat van niet alleen de zware druk die mijn ontstoken eierstokken op mijn blaas uitoefenden, maar ook de toename van mijn waterconsumptie om enige gezondheid te vermijden risico's). En natuurlijk, aangezien de snelle lichamelijke en hormonale veranderingen me constant uitgeput lieten voelen, waardeerde ik wat misschien wel de meest ware functie van de jurken is: dutjes doen.

Gedurende mijn twee weken van injecties - en de ongeveer 10 dagen die het duurde voordat mijn lichaam terugkeerde naar een meer normale toestand na mijn terugkeer - mijn Hill House Ellie-jurken werden de gemakkelijk te dragen kleding I verlangde. Maar meer dan dat, ze hielpen me om me op mijn gemak te voelen in mijn vel in een tijd dat ik me het meest ongemakkelijk voelde, toen ik in de spiegel keek en de wereld in ging, voelde ik me volkomen losgekoppeld van mijn lichaam en mezelf. En toen ik klaar was met mijn eiervriesreis, zijn fysieke tol in de achteruitkijkspiegel, werd ik eraan herinnerd waarom ik verliefd werd op de Hill House Ellie Nap-jurk om mee te beginnen en wist dat het opnieuw een plaats verdiende in mijn normale kleermakersroutine.

Als je een vergelijkbare situatie doormaakt - of gewoon op zoek bent naar een comfortabele jurk waarin je je goed voelt in de huid waarin je je bevindt - winkel dan vergelijkbaar Hill House-silhouetten, onderstaand.