Janelle Monáe en Marsai Martin zijn de meest stijlvolle neven die er zijn

Ondanks hun leeftijdsverschil van 18 jaar, Janelle Monáe en Marsai Martin hebben veel gemeen. Ze doden het allebei op hun respectieve ambachten (Martin is een favoriet bij fans op Zwartachtig; Monáe toert en is klaar om het tweede seizoen van Amazon's te headlinen Thuiskomst), als een gek nieuwe projecten produceren en het doden op elke rode loper waar ze op stappen. Dus toen we erachter kwamen dat - verrassing! - ze zijn verwant, het was eigenlijk niet zo schokkend.

Het blijkt dat de twee sterren "neven van neven en nichten zijn", zoals Monáe het uitdrukt, en hoewel ze elkaar net ontmoetten voor de een paar jaar geleden voor het eerst, nu halen ze de verloren tijd in en leren ze elkaar kennen wanneer hun drukke schema's toestaan. Onlangs belde Martin haar oudere neef om over mode te praten In stijl’s septembernummer.

"Ik bewonder zoveel dingen over Janelle", vertelt Martin In stijl. "Mijn familieleden vertelden me altijd hoe we verwant waren, dus ik was opgewonden toen we elkaar eindelijk ontmoetten en persoonlijk hallo zeggen.” Qua stijl zegt Martin dat ze vaak een voorbeeld neemt van Monáe's avant-garde esthetiek. “Ze is zo trouw aan zichzelf met alles wat ze aantrekt. En ze kan ook dingen voor elkaar krijgen die niemand anders kan, zoals haar meest recente Met Gala-look. Ze is zeker een grote inspiratie voor mij.”

Lees verder om naar hun volledige chat te luisteren, waar ze rode loperrisico's, krachtige outfits en het plezier om in een meme veranderd te worden, bespreken. Voor meer van dit soort verhalen, pak het septembernummer van In stijl, beschikbaar in kiosken, op Amazon en voor digitale download nu.

MARSAI MARTIJN: Janelle, weet je nog toen we elkaar voor het eerst ontmoetten? Het was op die Golden Globes afterparty een tijdje terug. Ik wilde zo graag hallo zeggen, want het blijkt dat we familie zijn.

JANELLE MONIE: Ja schatje! We zijn neven en nichten op neven en nichten. Je was bij je moeder, en ze noemde leden van mijn familie, en ik dacht: "Oh mijn god!" Ik ontmoet niet veel mensen die op de hoogte zijn van mijn kleine gemeenschap in Kansas City, Kan. Het was het beste nieuws, want ik ben zo'n fan van jou en je rol op Zwartachtig.

MM: Nou, ik bewonder zoveel van je. Ik vind het geweldig dat je altijd authentiek blijft met je stijl. Op de rode loper zit je altijd in iets dat totaal anders is dan alle anderen.

J.M.: Ik ben vereerd. Toen ik begon, had ik niet veel ontwerpers die me wilden kleden. En ik kon het me niet veroorloven om alle dingen te kopen die ik in tijdschriften zag. Mijn gevoel voor mode is ontstaan ​​door van niets iets te maken. Ik heb me altijd verdiept in wat mij uniek maakt. Soms werd ik ervoor gepest. Ik kijk terug naar de tijd dat ik elke dag zwart-witte smokings droeg en mensen zeiden dat ik me als een man kleedde en dat ik er vrouwelijker uit moest zien als ik vooruit wilde komen. Maar uiteindelijk koos ik ervoor om mezelf uit te drukken in wat me het meest op mijn gemak stelde.

MM: Dat is geweldig. Ik heb geluk dat ik via mijn mentoren over de rode loper heb geleerd op Zwartachtig. Tracee [Ellis Ross] heeft een stijl die zo trouw is aan zichzelf, dus die heb ik ook altijd bij me gehouden. Als ik op evenementen ben, vind ik het leuk om de fotografen en verslaggevers te leren kennen en iedereen die de rest van mijn carrière met me mee zal rijden.

J.M.: Dat is geweldig. Ik hield altijd afstand van fotografen, want als je op de rode loper gaat, zijn er veel mensen die je naam schreeuwen. Vroeger maakte ik me gek, maar het is het beste om aardig te zijn, je te bedanken en ze te leren kennen. Het hoeft niet zo te zijn "artiest vs. fotograaf” ding. Herinneringen maak je samen.

MM: Ik heb het gevoel dat dat ook geldt voor stylisten en ontwerpers. Mijn stylist, Jason Rembert, is de beste. Ik ben ook naar een paar modeshows geweest en ik merk dat ik het meest geïnspireerd ben door kleding die echt een statement maakt. Mijn favoriete outfit van jou was de Christian Siriano-look die je dit jaar naar het Met Gala droeg [hieronder]. Ik had zoiets van: "Yo, die oogknipoog!" Zo gaaf.

J.M.: Ik wilde dat die look heel surrealistisch was. Ik ben een vrouw die veel hoeden draagt, dus ik wilde dat dat vertegenwoordigd werd. En toen wilde ik natuurlijk dat mijn borst knipoogde. Christian bleef uren op om dat voor elkaar te krijgen. Mijn favoriete look van jou was je [Georges Hobeika Couture]-jurk bij de NAACP Image Awards [hieronder]. Je zag er prachtig uit.

MM: Aha, bedankt! Ik vond de Romona Keveza-jurk die ik droeg ook naar de BET Awards [hieronder] leuk. Het was allemaal goud en ik dacht: "Dit is een trofee-outfit."

J.M.: Ja, en gefeliciteerd met je prijs! Dat meme van je gezicht toen ze aankondigden dat je naam zo geweldig was.

MM: Ha! Het is zo grappig dat ik in een meme ben veranderd. [lacht] Wat ontwerpers betreft, met wie werk je het liefst samen?

J.M.: Ik moet een shout-out geven aan Christian Siriano. Hij is zo aardig. Ik heb ontwerpers ontmoet die geweldige kleding hebben, maar de mensen achter het merk zijn homofoob, racistisch of niet zo aardig. Bij Christian is het geweldig om te weten dat je werk draagt ​​dat eenheid en inclusie ondersteunt.

MM: Ben je altijd al bezig geweest met mode? Hoe kleed je je op je 14e?

J.M.: Ik droeg Jordans altijd met een Jaguars Starter-jack. Ik werkte bij Blockbuster en als serveerster. Ik was zelfs dienstmeisje. Ik had het geld niet, dus ik moest creatief worden op de middelbare school. Ik stond op het punt om mijn identiteit te vinden toen ik 14 was. Ik wou dat ik het meer had omarmd en eerder had ontdekt dat vondsten in kringloopwinkels cool waren, weet je? Maar Marsai, je hebt het, meid. Je bent te cool voor school.

MM: Ha! Je bent te aardig. Wanneer besefte je dat je van mode hield?

J.M.: Ik ben altijd al benieuwd geweest naar mode. Ik hield ervan om naar meer dan levensgrote persoonlijkheden te kijken, zoals Grace Jones, Prince, Madonna, David Bowie en Janet Jackson. Ik zei: "Telkens wanneer ik een entertainer word, wil ik mensen het gevoel geven dat die artiesten mij hebben laten voelen." En ik hield ook van Greta Garbo. Ik herinner me dat ik met mijn grootmoeder naar oude films keek en haar gevoel voor stijl en haar androgynie zag.

MM: Je kenmerkende look is altijd al een maatpak geweest. Hoe was het om de laatste tijd meer jurken te dragen?

J.M.: Het was een proces. Ik begon de zwart-witte smokings te rocken toen ik in Atlanta was en optrad voor zo'n 100 mensen. Toen ik begon te touren, zeiden stylisten dat ik me vrouwelijker moest kleden. En dat is de reden waarom ik zo lang in mijn smoking bleef - uit rebellie. Ik wilde bewijzen dat ik het kon maken door mijn authentieke zelf te zijn. Het ging erom te bewijzen dat we als vrouwen smokings kunnen dragen, jurken kunnen dragen, huid kunnen tonen, of geen huid kunnen tonen. Maar daar moeten we grip op hebben. Ik hou echter van experimenteren. Soms wil ik een minimalist zijn. Soms wil ik extra flamboyant zijn en veel kleuren dragen. Ik wil ooit een modellijn hebben voor meisjes en jongens die mijn looks kunnen rocken en het gevoel hebben dat ze deel uitmaken van iets groters dan alleen kleding.

MM: Ik zou zeker je lijn dragen. Ik zal er ook voor modelleren - sla me op!

J.M.: Ik zal je eraan houden. Ik kan niet wachten om met je aan iets te werken.

MM: Dezelfde. Wat is jouw poweroutfit? Ik hou van een jumpsuit of een broekpak.

J.M.: Ik ga graag naar vergaderingen verkleed als een astronaut. Als ik de kamer binnenloop, worden de ogen van mensen zo groot. Ik sluit veel deals in mijn astronautenpak met een conducteurshoed. [lacht]

MM:Wauw! Ik hou van je hoeden. Hoeveel heb je?

J.M.: Ik weet het niet. Mijn favoriet is mijn vintage zwarte fedora. Ik draag hem graag schuin op mijn achterhoofd. Het blijft aan en mensen zeggen: "Is dat een goocheltruc?" Ik voel me net Peter Pan.

MM: Jij verzamelt hoeden en ik verzamel brillen. Ik heb net zes paar gekregen van Warby Parker. Ik heb mijn roze zo vaak gedragen dat ze wit werden.

J.M.: Je zou naar buiten moeten komen met een brillijn! Je ziet er zo mooi uit met die kuiltjes. Hoe voelde je je comfortabel bij het dragen van je bril en maakte je ze onderdeel van je look?

MM: Eerst wilde ik ze niet dragen. Maar dan doen contacten pijn, weet je? Dus ik begon een koelere bril te krijgen en ik dacht: "Dit is dope!" Mensen komen de hele tijd naar me toe en zeggen: "Mijn dochter zou haar bril pas dragen als ze je binnen zag" Klein of op Zwartachtig.” Nu heb ik mijn eigen productiebedrijf, en mijn logo heeft letterlijk mijn bril erop, want dat is wie ik ben.

J.M.: Marsai, jij bent de coolste. Ik ben eigenlijk toe aan een oogcontrole. En weet je wat? Je hebt me net geïnspireerd om een ​​bril te gaan schommelen.