Welkom bij Nu weet je het, Eric Wilson’s-column die je zal helpen een alleskunner in de mode te worden in één gemakkelijk te lezen. Elke week zal hij kijken naar een vertederende mode-invloed en waarom het op dit moment relevant is. Genieten van!
Afgebeeld, van boven naar beneden: Hermès-logo; Brian Lichtenbergs oranje 'Homies'-sweatshirt met bladgoud ($ 98; shopbrianlichtenberg.com)
Knockoffs zijn een lastig iets in de mode. Sommige van je favoriete ontwerpers zijn waarschijnlijk ooit het slachtoffer geweest van copycats en regelrechte ontwerpdieven, aanleiding gevend tot een hernieuwde inspanning - tot dusver vruchteloos in de Verenigde Staten - om de auteursrechtelijke bescherming van hun werk de afgelopen tijd veilig te stellen decennium. Tegelijkertijd, hoewel ze voor de hand liggende uitdagingen voor ontwerpers vormen, spelen knock-offs ook een belangrijke rol in de algemene verspreiding en levenscyclus van trends, waardoor de vraag naar steeds meer wordt gevoed mode.
GERELATEERD: Nu weet je het: het achtergrondverhaal op Black Friday
En kijkend naar de geschiedenis van de kledingindustrie, is het interessant om op te merken dat namaakproducten altijd in de mode zijn geweest. De misschien onvermijdelijke volharding van het kopiëren is misschien wel de meest verhelderende les van “Nep maken: originelen, kopieën en vervalsingen”, een nieuwe tentoonstelling die dinsdag opende in het Museum van het Fashion Institute of Technology in New York.
Ja, ontwerpers worden gekopieerd, we leren, maar ontwerpers kopiëren elkaar ook, en ze kopiëren ook geweldige artiesten, maar dat noemen ze 'inspiratie'. Lopend door de kleine show, kijkend naar een jurk van De beroemde Mondriaan-collectie van Yves Saint Laurent (evenals kopieën ervan), en Jeremy Scott's Moschino-collectie met McDonald's-thema, dacht ik, wie kan zeggen wat echt origineel is? Vervalsingen zijn één ding, zoals blijkt uit schokkend authentiek ogende kopieën van Vuitton- en Chanel-tassen die een aantoonbaar negatief effect hebben op de originelen. Maar er zijn ook grijze gebieden, zoals die slimme Door Brian Lichtenberg ontworpen oranje "Homies" sweatshirts die parodie op de Hermes logo.
Zoals een citaat van Coco Chanel bij de ingang van de tentoonstelling zegt: “Als de mijne worden gekopieerd, des te beter. Ideeën zijn gemaakt om te communiceren.”
FOTO'S: 100 beroemdheden die Chanel dragen
In Coco's dagen waren ontwerpers natuurlijk nog meer zuinig op hun collecties dan die van nu. Chanel verbood zelf illustratoren om haar ontwerpen te schetsen, en Balenciaga en Givenchy verbood de pers soms helemaal van hun shows. En vóór het tijdperk van onmiddellijke, online berichtgeving, hadden ze niet eens te maken met het concept van 'fast fashion' in welke grote retailers in staat zijn om geloofwaardige kopieën van catwalkmode te produceren en verkopen, vaak sneller dan de ontwerpers? zich. Een paspop gekleed in een Zara ensemble dat bijna het spiegelbeeld is van een look van a Celine collectie wordt als bewijsstuk in de tentoonstelling geplaatst.
Misschien moeten we teruggaan naar hoe het was in de jaren zestig, toen een soort wapenstilstand gebruikelijk was tussen ontwerpers en warenhuizen. Amerikaanse retailers betaalden een licentievergoeding aan Franse couture-ontwerpers om regel-voor-regel-kopieën te maken, soms met dezelfde stoffen, maar met een minder geavanceerde constructie, en adverteerde ze als: zo een.
Krediet: Hoffelijkheid
Een fascinerend voorbeeld dat in de show te zien is, is een wollen tweedpak dat in 1966 in het warenhuis van Ohrbach werd verkocht, naast het origineel van Chanel (afgebeeld, hierboven). De knock-off-versie had een paar zakken te kort en misschien werkten de knopen op de mouwen niet, maar wie klaagt als je de look kunt hebben en een paar dollar kunt besparen?
FOTO'S: 50 stuks chique vakantie-sieraden onder $ 50