Hetzelfde dystopische Noord-Amerika waar Katniss’ Mockingjay een opstand hielp, dient als achtergrond voor de aanstaande film van de franchise. De Hongerspelen: De ballade van zangvogels en slangen. Het verschil? Het nieuwe verhaal speelt zich 65 jaar vóór de gebeurtenissen uit de originele trilogie af, een tijdsprong die dit mogelijk maakte regisseur Francis Lawrence om een ​​retro-esthetiek voor te stellen – een gevoel uit de jaren veertig dat tot uiting komt in de mode van de film schoonheid.

“De dystopische toekomst van [de film] betekende dat ik de historische look kon creëren, maar met de ietwat waanzin van de naoorlogse periode, en deze met een beetje meer excentriciteit en een enigszins gespannen gevoel, vooral bij de Academiestudenten en het Capitoolpubliek”, zegt Nikkie Gooley, hoofd van de haarafdeling, die bestond uit een team van wel 25 man. stylisten. "We hadden het allemaal in deze film: pruiken, zwemmen met pruiken, hoofdhuidbleekmiddelen, kale hoofden, buzz-cut pruiken, snitten, kleuren!"

click fraud protection
Rachel Zegler als Lucy Gray Baird in The Hunger Games
Eer Gillies als Barb Azure, Konstantin Taffet als Clerk Carmine en Rachel Zegler als Lucy Gray Baird.

Leeuwenpoort

De metaforische ‘zangvogel’ van de film is Lucy Gray Baird (gespeeld door Rachel Zegler), een personage dat haar opvoeding visueel belichaamt. “Wat Lucy’s karakter betreft, ze maakt deel uit van een groep die de Covey heet – het is een soort groep reizende muzikanten en artiesten”, zegt kostuumontwerper Trish Sommerville, die een excentriek vernuft creëerde met gelaagde tule, gesmokte blouses en met de hand geschilderde korsetten. "Ze is een beetje vaudeville, dus ik vond het erg leuk om haar compleet anders te maken dan wat we van het Capitool zien." Samen met zachtheid en handwerk om die van het Capitool naast elkaar te plaatsen In gedisciplineerde vormen verwerkte Somerville paaseieren voor zichzelf en de fans: kijk goed naar Lucy's korset en je zult bloemen vinden die bekend zijn uit District 12, inclusief sleutelbloem en katniss.

De haar-, make-up- en kostuumteams werkten nauw samen om een ​​groot aantal vergelijkbare betekenisvolle momenten te creëren die zowel de karakterpersoonlijkheid als de omstandigheden weerspiegelden. Karakterlooks werden ontwikkeld door de kostuumafdeling - geleid door Sommerville - die verwijzingen naar haar en make-up leverde. De fijne kneepjes van elk district werden verwerkt in schoonheidslooks voor zowel utilitaire als visueel aantrekkelijke doeleinden. “Elk district staat bekend om zijn andere leverings- of productievaardigheden en verschillende financiële situaties”, legt Gooley uit. “Tribute Wovey’s District 8 staat bekend om kleding, dus we hebben linten en knopen in haar haar geweven.”

Aan de andere kant werden de mijnwerkers van district 12 geïnspireerd door de Appalachen van de jaren dertig. “Je ziet dit weerspiegeld in de make-up met periodiek gezichtshaar, vuil en roet uit de mijnen en een algeheel gevoel van de strijd en ontberingen die de mensen van District 12 hebben doorstaan”, zegt Sherri Berman Laurence, hoofd van de make-upafdeling. Laurence merkt daarentegen op dat Lucy en de rest van de Covey, die werk vinden in District, optreden Geniet, afgezien van de HOB in plaats van de mijnen, van een bohemien en natuurlijke, hoewel soms verheven, esthetiek.

Rachel Zegler als Lucy Gray Baird en Tom Blyth als Coriolanus Snow
Rachel Zegler als Lucy Gray Baird en Tom Blyth als Coriolanus Snow.

Murray Close / Lionsgate

"We moesten heel speels zijn met [de optredens]", zegt Laurence. “Een van haar HOB-looks deed denken aan een oude Hollywood-filmster met een karmozijnrode rode lip, een holografische groene en blauwvleugelige voering en prachtige highlights op haar huid." (Gooley voegt eraan toe dat Lucy’s menu met pruiken in zigeunerstijl het team creatief bezig hield tijdens de shoot.) “De HOB was ook een plek waar de mensen van District 12 ging dansen en genieten van het avondje uit, zodat de acteurs in die scènes meer opgeruimd zouden zijn, sommige met een meer etherische, carnavalachtige uitstraling”, zegt Laurence. “Omdat ik zo door armoede geteisterd was, zou er niet veel toegang tot make-up zijn geweest, dus creëerde ik achtergrondverhalen waar de make-up zou komen uit het gebruik van natuurlijke elementen zoals wilde bessen, gemalen kevers en steenkool om er maar een te noemen weinig."

Ondertussen ziet het Capitool bekende franchisepersonages als Tigris (gespeeld door Hunter Schafer) in hun jeugd, die elk visueel de waargenomen rijkdom en status uitstralen waar ze zo afhankelijk van zijn. “Omdat ze wel kleding maakt, en we weten dat ze uiteindelijk haar eigen atelier heeft, heb ik haar vrijwel het meest modieus gemaakt persoon in onze film met extreme vormen, maar ook kleding aan het dragen om te laten zien dat ze in reparatie zijn”, zegt Zomerville. “Ze probeert het imago in stand te houden en het verhaal hoog te houden dat ze nog steeds geld hebben en dat ze nog steeds een prestigieuze familie zijn.” Laurence herinnert zich de ombré-lippen en puntige gebleekte wenkbrauwen van het personage, terwijl Gooley haar luxueuze en ouderwetse Hollywood-haar als opvallend noemt moment. En wat betreft nieuwe hoofdgerechten, zoals de gemene Dr. Gaul van Viola Davis? “Ze is een beetje onze gekke gekke wetenschapper/Dr. Frankenstein-karakter, dus we hebben ervoor gezorgd dat ze veel textuur had”, legt uit Sommerville, die met Laurence en Gooley samenwerkte om haar speelse, angstaanjagende aanwezigheid te conceptualiseren, samen met haar scarificatie. ‘Haar stoffen worden waarschijnlijk vervaardigd in het Capitool waar ze woont en werkt, en ze brengt veel kleur met zich mee.’

Viola Davis als Dr. Volumnia Gallië in The Hunger Games:
Viola Davis als Dr. Volumnia Gallië.

Murray Close / Lionsgate

De schoonheids- en kostuumteams van de film zijn net zo gepassioneerd over de franchise als de fans - en dat is te zien. "Deze film omvatte het hele spectrum aan make-uplooks, kapsels en kostuums", zegt Laurence. “We hebben in zoveel werelden moeten leven, en het heen en weer schakelen tussen deze werelden was ongelooflijk lonend en uitdagend.”