Ella Hunt Red Carpet Ondergoed Moment

Met een hoofdrol op Dickinson, Ella Hunt is geen onbekende in het krijgen van helemaal opgemaakt. De Britse actrice speelt Sue Gilbert, de beste vriendin die minnaar werd van Emily Dickinson in de Apple TV+-serie uit de 19e eeuw. En haar meer dan levensgrote kostuums zijn het toonbeeld van elegantie - petticoats, korsetten en alles.

Off-camera kiest Hunt voor looks van Dior en Saint Laurent (als ze geen zweet draagt ​​voor Zoom-oproepen, dat wil zeggen). Maar gezien haar loopbaantraject tot nu toe, is het geen verrassing dat ze bij het zoeken naar stijlinspiratie naar een legendarische actrice kijkt - en mede-Brit! - die het altijd doodt op de rode loper en haar eigen deel van fabelachtig over-the-top kostuums op het scherm heeft gedragen.

We praten over Helen Mirren, natuurlijk. Dus voor onze maart Style Crush-chat hebben we Hunt in contact gebracht met Mirren, zodat ze het icoon haar meest brandende modevragen kon stellen. En op haar kenmerkende openhartige manier hield de Dame niets achter, alles opscheppend, van rode loper-ongelukken en corset-ellende tot de tijd dat Meryl Streep haar hechtte in de badkamer van de Golden Globes (ja, Echt).

Lees hieronder een uitgebreide versie van hun chat. En voor meer van dit soort verhalen kunt u de uitgave van maart 2021 van In stijl, beschikbaar in kiosken, op Amazon en voor digitale download nu.

Ella Hunt: Helen, ik weet niet of je je dit herinnert, maar we hebben elkaar een keer ontmoet op een Oscars-feestje. Ik was 16, en mijn beste vriend, Daisy Edgar-Jones, en ik had de fantasie dat ik op een dag de Dame Helen Mirren en Dame Judi Dench van onze generatie zou zijn. We gingen naar je toe, en je was zo lief. Ik vind grote evenementen stressvol, maar je hebt mijn avond goed gemaakt.

Helen Mirren: Oh goed! Je leert van die gebeurtenissen te houden. Ik zit graag in een hoekje en kijk naar de geweldige parade van persoonlijkheden en kleding. Het maakt me niet uit of er iemand langskomt om met me te praten. [lacht]

EH: Ik heb zo'n bewondering voor hoe brutaal, vrij en speels je bent op rode lopers. Heb je je altijd zo op je gemak gevoeld bij de pers?

HM: Ik ben eigenlijk nooit bang geweest voor de pers. Ik heb af en toe een beetje heet water gekregen door verkeerd begrepen te worden of iets heel stoms te zeggen. Maar het is belangrijk om jezelf niet te serieus te nemen of je te kapot te voelen als zoiets gebeurt. Je moet gewoon onthouden dat het geheugen van mensen erg kort is. Het internet houdt dingen helaas veel langer rond dan vroeger, maar tegelijkertijd is het op grotere schaal echt relatief klein. Het zal je niet maken of breken.

EH: Heeft de manier waarop je je kleedt invloed op hoe je je voelt?

HM: Vast en zeker. Ik klink zo fuddy-duddy als ik dit zeg, maar ik heb geleerd dat comfort zo belangrijk is. Op die manier kun je ademen, zitten en je armen bewegen zonder te denken dat je borsten eruit gaan vallen. Je kunt mooi en sexy zijn of wat dan ook, maar als je je op je gemak voelt, kun je jezelf vermaken.

EH: Voor mijn eerste grote première droeg ik een fantastische jurk die net iets te lang was. Toen ik het oppakte, liet ik de camera's eigenlijk mijn ondergoed zien, en die foto liep overal. Denk je alleen aan hoe je je voelt in een outfit, of denk je ook aan hoe dit zich zal vertalen in een foto?

HM: Je kunt beide doen. Maar maak je geen zorgen over die momenten - we zijn er allemaal geweest. Een modehuis maakte ooit in minder dan een week een prachtige jurk van mij voor de Golden Globes. Het overleefde de rode loper, maar toen ik ging zitten, begon het ding volledig uit elkaar te vallen. Ik had het geluk om aan een tafel te zitten met Meryl Streep, de liefste persoon, en ze zei: "Kom op, laten we ga je jurk afhandelen.' We gingen naar het damestoilet en daar was Meryl Streep, mijn jurk weer aan het naaien mij.

EH: Als er iemand in de wereld is die je je jurk zou willen laten repareren bij de Golden Globes, denk ik dat het Meryl Streep moet zijn.

HM: Precies!

EH: Voor de Dickinson seizoen één première, ik droeg een prachtige Oscar De La Renta jurk. Ik had echter zo'n geweldige tijd om me klaar te maken met mijn haar- en make-upteam, dat ik niet besefte dat de tijd voorbij vloog. Ik trok de jurk aan, stapte in de auto en we kwamen vast te zitten in het verkeer op de Brooklyn Bridge. Ik was de laatste persoon die op de rode loper kwam, en ik realiseerde me meteen dat er iets tussen mijn billen aan de hand was. Ik wist niet wat, maar ik wist dat het ongemakkelijk was. Ik kon er echter niets aan doen in het bijzijn van de fans en fotografen.

HM: Oh nee. Als je eenmaal uit de auto bent, ben je te zien.

EH: Rechts! Zo snel als ik kon, ging ik naar de badkamer en ontdekte dat de binnenste korsetrits van de jurk in mijn billen was vastgelopen. Nu weet ik dat je altijd moet kijken hoe je je voelt in je jurk voordat je stapt uit de auto.

HM: Ja. Op die manier heb je tijd om alles wat in de kontwangen zit eruit te halen. Een andere belangrijke les die ik heb geleerd, is dat je je outfit minstens 20 minuten moet passen voordat je je klaar moet maken. Een winkel in New York stuurde me ooit een blik voor een groot evenement, en de rits zat vast. Ik was te laat en raakte in paniek. Ik haalde een rode kokerjurk uit mijn kast die nog steeds de kaartjes had - ik had hem in een outletwinkel gekocht voor $ 39,99. Mensen op het tapijt vroegen van wie mijn jurk was, en ik zei: "Jacques Sepenier." Niemand had van hem gehoord. Ik zei: "Het is J.C. Penney!" Ik maakte nog steeds de best geklede lijstjes. Het is allemaal rook en spiegels, echt waar.

EH: Elke outfit is een leercurve. Trouwens, ik zal nooit vergeten wanneer je naar Cannes kwam met roze haar.

HM: Oh ja, dat was een snelle in-en-uit klus! Het was mijn natuurlijke kleur om 5 uur 's avonds, roze om 8 uur en die avond om 11 uur weer mijn kleur.

EH: Wauw. Ik heb onlangs mijn haar afgeknipt. Ik heb nu een buzzcut!

HM: Ik ben de andere kant op gegaan - ik heb COVID-haar dat steeds langer en langer is geworden. Maar voor de verandering vind ik het eigenlijk best leuk. Ik kan niet wachten om in de kranten te kijken en een foto van jou te zien met je kort haar, Hoewel. Wat een bevrijding!

EH: Het is! Ik neig naar sexiness op een meer androgyne manier dan ik me ooit zelfverzekerd voelde met lang haar. Is je stijl in de loop van de tijd veranderd?

HM: Ik denk niet dat ik een stijlevolutie heb gehad. Ik hou van kleur, maar het is ook geweldig om terug te gaan naar zwart-wit. Het hele ding is heel willekeurig - er is niets op afstand berekend of doordacht over wat ik draag. Ik ken mijn lichaam nu, dus ik ben snel. Ik kan in minder dan vijf minuten door rekken met kleding gaan en zeggen: "Dat is het."

EH: Van welke rode loper-look hield je het meest?

HM: Mijn jurk voor de Academy Awards [2007] was een ongelooflijk persoonlijk moment. Het is voor mij ontworpen door Christian Lacroix, een van de grote en fantasierijke Franse couturehuizen die niet meer bestaat, dus het is nog belangrijker voor mij geworden.

EH: Je hebt ook zoveel kostuums voor je laten maken - ik weet zeker dat je aan veel stukken in een korset hebt gewerkt. Ik werk aan een show waar ik elke ochtend zo intens word vastgebonden dat ik vreemde vlekken krijg op mijn lichaam waar het korsetbot zit.

HM: Oh, je moet een operacorset hebben! Het heeft elastische panelen erin zodat je kunt ademen. Eis het, schat. Vraag ook aan de timmerlieden om een ​​leunplank voor je te maken. Het is een bord waar je letterlijk tegenaan leunt om je achterste te laten rusten als je in een zwaar kostuum bent.

EH: Ik schrijf dit op. Heb je ooit een favoriet kledingstuk uit een set bewaard?

HM: Dat is een goede vraag. Ik niet, echt niet. Als het moderne kleding is, en ik weet dat ze een paar exemplaren hebben van iets dat ik echt leuk vind, zal ik de producten vragen of het mogelijk is om er een paar te houden. Maar deze prachtig gemaakte, historische kostuums zijn uniek in hun soort.

EH: Ze zijn bedoeld voor musea. Ze zijn niet bedoeld voor onze kast.

HM: Nee dat zijn ze niet. Ze zijn absoluut spectaculair en prachtig gemaakt, en het zijn geweldige dingen om te dragen. Ik ben helemaal weg van kostuum - vooral kostuum uit die tijd.

EH: Heb je een favoriet kostuum aller tijden dat je ooit hebt gedragen?

HM: Ik deed een serie genaamd Neef Bette [in 1971] en droeg een prachtig gecompliceerde jurk in Victoriaanse stijl die ik nooit ben vergeten. Ik werkte ook met Jean Paul Gaultier voor de film [1989] De kok, de dief, zijn vrouw en haar minnaar, en hij maakte een jurk voor mij die zijn tijd zo ver vooruit was. Ik vond het geweldig.

EH: Hij is gewoon buitengewoon. Wie zijn nu je favoriete ontwerpers?

HM: Dolce & Gabbana combineert plezier met verfijning en sexyheid op een manier die alleen Italiaanse ontwerpers kunnen, en ik denk dat zij dat het beste doen. Ik probeer ook lokale opkomende ontwerpers te vinden als ik ergens in Frankrijk, Berlijn of Londen ben voor een evenement. Het is altijd spannend voor mij om te zien wat de volgende golf is, vooral in Groot-Brittannië.

EH: Ik sta nog aan het begin van mijn modereis en ik sta elke keer weer versteld als ik een modehuis als Dior, Chanel of Yves Saint Laurent mag dragen. Maar mijn volgende persseizoen staat allemaal op Zoom, dus onderaan doe ik zeker mee Uggs en pyjama's. [lacht]

HM: Is het niet bizar? Vergeet niet dat verlichting ongelooflijk belangrijk is. Koop een ringlamp voor jezelf!

Dit gesprek is voor de duidelijkheid bewerkt en ingekort.