Krediet: Getty Images/InStyle.com
Er kwam een moment in 2007 toen Ryan Gosling, Rachel McAdams en ik besloten dat we klaar waren. Ryan en Rachel gingen uit elkaar, en ik scheidde van de universiteit - een relatie die me net zo ingrijpend beïnvloedde als elke romantische. Deze scheidingen zullen altijd intrinsiek met elkaar verbonden zijn, niet alleen omdat beide mijn 20-jarige ik een heel specifiek soort trauma hebben bezorgd, maar omdat ze vonden tegelijkertijd plaats en belichaamden de bijbehorende levensles: alleen omdat iets goed lijkt te passen, betekent dit niet noodzakelijkerwijs is.
Ryan en Rachel waren de Brad en Jen van hun tijd; de Bogey en Bacall van de millenniumgeneratie. Ondanks dat we slechts twee korte jaren van 2005 tot 2007 officieel waren, waren we diep geïnvesteerd in de relatie van de acteurs en noemden we ze als #doelen voordat een dergelijk spraakgebruik bestond. Hij had de geloofwaardigheid van de indieboy en zij was onze favoriete Mean Girl. In interviews leken ze charmant en nuchter, waarbij ze speels persoonlijke vragen van zich afschudden; verstoken van acteur-on-the-rise pretentie. tijdens een
interview in 2014 met VH1 markeren De notitieboekjes tienjarig jubileum onthulde de loslippige regisseur Nick Cassavetes dat hun dynamiek op de set als creatief omstreden begon. "[Ryan zei over Rachel] 'Ik kan het niet met haar doen. Ik heb hier gewoon niets aan'. Later gingen we een kamer binnen met een producer; ze begonnen tegen elkaar te schreeuwen en te schreeuwen en daarna ging het beter", merkte Cassavetes op. Een grappige voetnoot in hun verhaal waarvan ik me graag voorstel dat het zich afspeelt als de plot van een oude screwball-komedie, waarin haat steevast verandert in liefde voor de hoofdpersonages.R&R heeft ons zoveel iconische herinneringen geschonken: de 2005 MTV Movie Awards straddle-kiss dat voortleeft in 'shipper schande' (herinner je dat Ryan zei: "het was mijn" genoegen," na hun knuffel op het podium? Ik denk de hele tijd aan die verbuiging.) De maanden waarin Rachel experimenteerde met punky roze highlights, maakten ze de belichaming van koel stel esthetiek. Ook hun handtekening rode loper houding was alles.
Toch kwamen er onder het oppervlak wielen los. In het voorjaar van '07 bij de Breuk première, Ryan werd gevraagd door Mensen als hij nog bij Rach was. "Geen idee. Geen commentaar,' merkte hij opgewekt op. Is dat niet net een Schorpioen?, dacht ik bij het lezen van deze soundbite. Gosling, McAdams en ik zijn allemaal Schorpioenen - een drietal november-baby's waarvan wordt beweerd dat ze gepassioneerd en loyaal zijn met een ontwapenend stil gif. Stingers klaar voor wanneer we onszelf onrecht aangedaan vinden, zoals Ryan leek te geloven. Ik vroeg me af of de neiging van ons bord om zich te fixeren op worstcasescenario's een self-fulfilling prophecy voor McGosling had gecreëerd, resulterend in een splitsing die zowel fans als toevallige waarnemers van beroemdheden verraste. Ik kan me serieus in dit scenario vinden.
Ik had nooit geloofd dat ik 'goed genoeg' was voor de universiteit, en misschien was deze mentaliteit er deels de oorzaak van dat het niet werkte. Maar het college ding was gewoon wat je deed. Als er een kans zou zijn om je geest te verruimen en de reeks levenslange vrienden te cultiveren die zogenaamd in de ervaring zijn ingebouwd, zou je die dan niet grijpen? In werkelijkheid ging ik door de rompslomp van het eerste jaar als een eenzame transplantatie in een klein stadje te midden van een waas van verdriet na de dood van mijn vader 18 maanden eerder. Dit was doorspekt met gevoelens van intellectuele en sociale ontoereikendheid. Een eventueel lichtpuntje was de toevallige band met een klasgenoot tijdens een naoorlogs toneelstuk. Ze stelde me toen voor aan de filmische zwijm van Het notitieboekje en zijn betoverende sterren. Maar naarmate mijn tweede jaar vorderde, realiseerde ik me dat ik mijn opleiding niet kon voortzetten op basis van het vinden van een vriend die vergelijkbaar is met de popcultuur.
GERELATEERD: Rachel McAdams onthult waarom ze "lang" wachtte om een gezin te stichten
Ondertussen zweeg Rachel over de gemelde breuk met Ryan. Hij daarentegen beschuldigde showbizz. Mijn vergelijkbaar generieke PR-fopspeen voor de reden waarom ik besloot te stoppen, was dat mijn programma - American & English Lit - niet zoiets was als de universiteitscatalogus die het adverteerde. Het was een verhaal dat ik jaren later in stand hield, als een manier om mensen af te leiden van mij als een mislukkeling te zien.
Wanneer Ryan en Rachel kort hun romance nieuw leven ingeblazen in 2008 flirtte ook ik met het idee om terug te keren naar een oud partnerschap. Een met een hogere opleiding. Maar hoezeer ik mezelf ook geloofde dat ik een jaar na zo'n enorme overgang op een andere plaats was, soms heb je de eerste keer gelijk. Soms is de fantasie ervan beter. Ik vermoedde dat mijn Canadese collega's tot dezelfde conclusie kwamen. Ryan eens vertelde GQ dat hij en Rachel "zwaaiend naar beneden waren gegaan en het een gelijkspel noemden." Dit doet me geloven dat er een strijd - maar is dat niet altijd hoe het voelt als substantiële hoofdstukken in het leven eindigen op een manier waarop we dat niet waren? ervan uitgaand? Natuurlijk zou het leuk zijn om een diploma te hebben, maar eerlijk gezegd ben ik tevreden met waar ik ben zonder. Ik kan dankbaar zijn voor de tijd die de universiteit en ik samen doorbrachten en realiseer me dat besluiten om ermee te stoppen altijd beter is dan deel uit te maken van iets dat niet goed was. Ik weet zeker dat ons geliefde voormalige stel het daarmee eens zou zijn.
Breakups die ons hebben gebroken is een wekelijkse column over de mislukte relaties met beroemdheden die ons ervan overtuigden dat liefde dood is.