Op 20 augustus nam Madonna de 2018 MTV VMA's podium om te geven eerbetoon aan Aretha Franklin, geliefde soulzangeres die een oogverblindende carrière van meer dan 60 jaar had voordat ze op 16 augustus stierf aan kanker. Er was genoeg van Aretha's leven om over te praten tijdens het eerbetoon, maar Madonna had het vooral over zichzelf.

Voor sommige mensen betekende de dood van Aretha Franklin het verlies van een muzikaal icoon. Voor zwarte vrouwen zoals ik voelde ze zich een familielid dat naar elke gezinsfunctie kwam. Ze maakte liedjes die van generatie op generatie werden doorgegeven, speelde ze tijdens de schoonmaak op zaterdagochtend en gaf voorlichting over liefde, vrouwelijkheid en respect. In een tijd waarin zwarte vrouwen hun eigen bevrijding begonnen te eisen, bevestigde Aretha ons: niet alleen aan de familie of de buitenwereld, maar aan onszelf. Toen ze passeerde, voelden we het.

GERELATEERD: Wat Aretha Franklin me leerde over respect.

In de vier dagen tussen de dood van Franklin en de MTV VMA's deed elk mainstream mediakanaal verslag van het verlies, inclusief MTV. Er waren gesprekken over begrafenisstoeten en mogelijke eerbetoon op de VMA's, en mijn vrienden en ik waren opgewonden. Ze gaven er genoeg om om uitgebreid over de dood van 'tante Retha' te praten - ze zouden haar zeker eren met iets geweldigs.

click fraud protection

Laat in de show was het dan eindelijk zover. Het eerbetoon begon met een clip van Aretha, die 'Say a Little Prayer For You' zong. Toen sneed de camera naar Madonna, gekleed in een outfit die leek... om aan te geven dat ze een culturele markt had bezocht en elk ambachtelijk stuk had opgehaald dat ze zag - een grote, zware ketting, een hoofddeksel en een dramatische gewaad. Met een foto van Aretha achter haar, begon ze haar eerbetoon. Ze had het erover om op 18-jarige leeftijd uit Detroit te verhuizen en haar dromen na te jagen. Ze vertelde dat ze werd afgewezen voor audities, gitaarlessen kreeg en auditie deed voor Franse entertainers. Ze noemde Aretha kort - blijkbaar zong Madonna een Aretha-lied voor de auditie waardoor ze werd ontdekt. Ze bedankte Aretha daarvoor en praatte verder over zichzelf.

Het was een eerbetoon aan Madonna, door Madonna.

Mijn telefoon begon te ontploffen - iedereen sms'te me hetzelfde. Wat was er in godsnaam aan de hand en waarom had Madonna het over zichzelf? Waar was het eerbetoon? We wisten dat er geen Fantasia of Kelly Price zou komen om de klanken van 'A Natural Woman' of 'Rock Steady' te horen, maar het eerbetoon zou zeker meer zijn dan dit, toch?

Hoe meer ik naar Madonna luisterde, hoe meer ik een verhaal hoorde over het succes van een zwarte vrouw, gebruikt als een pijler van blanke prestaties. Madonna sprak over Aretha's muziek, de muziek waar ik als kind naar luisterde, als een verlengstuk van haar eigen mythologie. In plaats van de bijdragen en invloed te eren die de 'Queen of Soul' aan een heel muziekgenre gaf, kromp ze Aretha terug tot simpelweg een zwarte vrouw die hielp haar een begin maken.

Tijdens het kijken kon ik niet anders dan terugdenken aan een soortgelijk moment tijdens de Golden Globe Awards 2018 die eerder dit jaar plaatsvonden, toen vrouwelijke acteurs zwarte jurken droegen als knipoog naar #MeToo. Veel blanke acteurs brachten gekleurde vrouwen, velen van hen activisten, mee als hun dates. Michelle Williams bracht bijvoorbeeld #MeToo-oprichter Tarana Burke mee. Emma Watson bracht Marai Larasi, directeur van Imkaan, een Britse organisatie die zich inzet voor de aanpak van geweld tegen zwarte vrouwen en meisjes. Het sentiment op deze rode loper was puur, maar op de een of andere manier hadden de aanwezige vrouwen van kleur het gevoel dat ze rekwisieten waren. Terwijl blanke vrouwen werden geprezen voor het 'gebruiken van hun stem', fungeerden de gekleurde vrouwen (zelfs Tarana Burke, die de beweging begon) gewoon als ondersteuning voor die boodschap.

Wat er gebeurde op de rode loper van de Golden Globes is niet zo schokkend als Madonna's eerbetoon aan Aretha op de MTV VMA's, maar de boodschap is vergelijkbaar: voor blanke vrouwen is het werk van zwarte vrouwen is iets dat ze gebruiken op hun reis naar zelfverwezenlijking en bewustzijn, maar zelden stappen ze van hun eigen platform af en geven dat werk de eer verdient.

Even nadat Madonna's toespraak was afgelopen, werd de laatste prijs van de avond uitgereikt. Toen de aftiteling begon te rollen, hoorde ik Aretha's "Respect" door de luidsprekers in het auditorium spelen terwijl mensen opstonden van hun stoelen om naar buiten te gaan.

"R-E-S-P-E-C-T," zong Aretha. Op de een of andere manier voelde het echter precies het tegenovergestelde.