ik loop achter Elle Fanning in L.A.'s Chateau Marmont - niet op een enge manier - en het eerste wat me opvalt is hoe perfect, nou ja, Elle Fanning ze is. Ze draagt ​​een schattig geruit mini-jurkje in pastelkleuren en dikke Gucci-slippers, en haar haar zit in een knot. Dit alles wordt gepolijst door een paar swingende vintage madeliefjesoorbellen. Ze is ook 10 minuten te vroeg. Wat zo winnend is aan Fanning - afgezien van madeliefjes en stiptheid - is de openheid die ze uitstraalt, waar ze ook gaat. Een oncynisch verlangen om dingen te proberen, te presteren, zichzelf de wereld in te werpen. En natuurlijk is haar uitbundige omarming van mode de reden waarom ze op de cover van dit Best Dressed-nummer staat. Fanning heeft prinsessenjurken gedragen (waar ze ook in zal sporten) Malafide Meesteres van het Kwaad, deze maand uit), sprankelende Rodarte, kunstzinnig meisje Miu Miu, en de kroon op het werk die een nieuw leven ingeblazen Dior New Look was op het filmfestival van Cannes in mei.

Op Fanning is echter elke look nieuw.

click fraud protection

LAURA BRUIN: Alles wat je doet, Elle, omarm je. Ik weet nog dat je naar de kwam In stijl Awards [in 2017] in een volledige Versace-jurk en giechelend alsof je zes was.

ELLE FANNING: [Lachend] Oh mijn god, ik haatte de neppony die ik die avond droeg zo erg. Maar goed, het was een kostuum. Het was een print van Warhol met Marilyn Monroe, en ik hou van haar, dus ik droeg die jurk natuurlijk.

EF: Ja, ik was altijd nieuwsgierig en ondeugend. Zoals toen ik keek Vrienden, Ik hield van Phoebe. Ik vond het geweldig dat ze slordig was. Ik had een hele lastige fase. Ik ben in een jaar tijd 12 cm gegroeid. Ik wilde niet zijn zoals iedereen op school. Er was een zeker vertrouwen dat ik had, dat ik dacht: "Ik wil dat je me voor de gek houdt, want dat geeft me een cool gevoel."

POND: Ah, het oude "Onhandig en onhandig, nu ben ik een godin."

EF: Precies! Dat heeft iets sprookjesachtigs, dus dat zat altijd een beetje in mij. En ik was al bezig met films en zo.

EF: Ik ging naar Campbell Hall, in de [San Fernando] Valley. Maar ik kreeg thuisonderwijs tot de derde klas. En toen realiseerde mijn moeder zich: "Oké, je moet in de buurt van andere kinderen zijn." [lacht] Ik zat in de vierde klas, en ik was daar tot het laatste jaar. Ik ging naar al mijn proms.

EF: Het eerste schoolbal was in de negende klas. Ik droeg een witte Ralph Lauren-jurk die we in het winkelcentrum vonden. Het was lang en vloeiend met een tank met V-hals. Voor het tweede schoolbal ging ik naar de Paper Bag Princess [in L.A.] en kreeg een vintage vooringenomen roze John Galliano-jurk.

EF: O ja! Ik heb het sindsdien niet meer gedragen. Ik zou het op een rode loper moeten dragen. Weet je, ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in mode. Ik hou ervan om me te verkleden en personages te spelen. Opgroeien, mijn zus, Dakota, en ik zou scènes doen, maar alleen voor elkaar. Er was veel Miranda Priestly van De duivel draagt ​​Prada en veel bureauwerk.

EF: Ik hield van Samantha van betoverd. Ik zou om de een of andere reden een Brownie-uniform aantrekken en thee zetten. Dat was ik die Samantha speelde. Ik hield ook van Alexa Chung en haar tomboy-stijl uit de jaren 60. Mijn moeder nam me altijd mee naar de openingsceremonie van [de kledingwinkel]. Dat was een groot probleem.

EF: Ja, dat was voor het eerst malafide. Dat was een heel belangrijk moment, want het ging om een ​​enorme perstour. Toen leerde ik mezelf uit te drukken door middel van kleding.

POND: Daarnaast, wanneer heb je voor het eerst berekend dat je leven extern groter werd?

EF: Ik zag dingen gebeuren met mijn zus, dus het was me niet helemaal vreemd. Mensen zouden me de hele tijd met haar verwarren. Het was een opluchting toen mensen mij als mezelf zagen. Super 8 [geschreven en geregisseerd door J.J. Abrams, 2011] was een grote film, en we gingen naar een paar prijsuitreikingen, en het was extreem nieuw om dat allemaal mee te maken. Ik vind het ook leuk om beroemdheden te zien. Daar word ik helemaal niet moe van.

EF: ik ontmoette Beyonce op het Met Ball het eerste jaar dat ik daar was [in 2011, toen ze 13 was]. Daar schrok ik helemaal van. Leonardo Di Caprio, Ik werd ook helemaal gek van hem.

EF: Je moet er gewoon niet aan denken. Ik heb nooit geprobeerd mezelf te scheiden of wilde mezelf scheiden. Ik heb ook zin om een ​​goede actrice te zijn, je moet jezelf onderdompelen en ervaringen opdoen in de wereld.

EF: Het is absoluut instinctief, en er zijn natuurlijk nog andere factoren, zoals: ik wil heel graag met deze regisseur of deze acteur werken. Zoals, met Leo? [lacht] Geweldig! Maar ik ben niet zo'n berekenend persoon. Daarom ben ik slecht in interviews. Ik ben natuurlijk niet zo oud, maar ik begin te beseffen dat ik wat meer betrokken kan raken [bij het ontwikkelen van projecten]. Als ik een idee voor een verhaal heb of als ik een boek lees waar ik echt van hou, dan kan ik dat gaan cultiveren. Ik kan het heft in eigen handen nemen. Ik produceer een televisieshow in Londen [De grote] voor Hulu over Catharina de Grote die ik voor zes maanden ga doen. En het is met de co-schrijver van De Favoriet, Tony McNamara. We besloten allemaal dat we er een show van moesten maken in plaats van een film, dus gingen we rond en gooiden het. Ik heb dat maar een paar keer gedaan. Het is heel raar en verontrustend.

EF: Oh, audities, ik kan ze niet [doen] - ik bedoel, natuurlijk, zeker, ik kan het, maar ze maken me zo nerveus. Ik ben een keer flauwgevallen tijdens een auditie. Het was met Jessica Chastain. Ik heb de rol niet gekregen.

EF: Ik was jong, maar ja, ik viel voor de ogen van mensen. Het was heel vreemd. Er waren felle lichten en ik had het zo warm. Ik viel flauw in Cannes ook dit jaar. Flauwvallen is iets wat ik doe. Ik was in mijn menstruatie. Het was zo'n gek gevoel. Het gebeurde eerlijk gezegd op het beste moment omdat ik niet op de rode loper stond. Kunt u zich voorstellen? Dat zou echter een beetje episch zijn geweest.

POND: Ze is zo best gekleed dat ze viel. Afgezien daarvan, hoe was het om in de grand jury in Cannes te zitten? Je doodde het op de rode loper.

EF: Ik was daar de hele tijd, twee weken. Het was intens. Je moet ook de films kijken en serieus zijn. Cannes is de grootste rode loper ter wereld en is het moment waarop je een beetje alles uit de kast kunt halen met de kleding. Mijn styliste [Samantha McMillen] en ik hadden niet zoveel tijd om te plannen, waarschijnlijk een maand. We gingen naar verschillende ontwerpers, en ik had het idee over de Dior, compleet met de hoed.

EF: Oh! Dat was te gek! Ik was zo nerveus. Het was niet gepland. Ik was toch aanwezig, en toen was Mrs. Prada had dat idee. Haar team zei: "Je begint de show, dus je moet heel serieus zijn." Het hele thema was rockabilly-grunge. Ik probeerde mijn gezicht strak te houden, maar dat is niet mijn doel. Ik was aan het kraken.

POND: Je bent jong en zichtbaar, dus hoe ga je om als mensen je vragen om publiekelijk politiek geëngageerd te zijn?

EF: Soms heb ik het gevoel dat ik niet alle informatie ken. Ben ik gekwalificeerd om hierover te spreken? Maar ik denk ook dat het oké is als mensen zeggen dat ze het niet weten of het nog niet zeker weten. Angelina Jolie] zei dat tegen mij na een recent interview dat we deden voor Malafide 2. Ze zei: "Weet je wat? Het is oké om dingen niet te beantwoorden." Ik bedoel, ik ben nog aan het leren.

EF: Ik denk dat het een martini was bij Craig's [in L.A.]. Ik vond het heerlijk, behalve dat ze me mijn olijven niet gaven. Ik ben dol op olijven. We hebben daar gegeten. Daarna gingen we naar karaoke in Koreatown, en we dronken veel.

EF: Oh, man, ik ben ambitieus voor veel dingen. Ik hou van spelshows en wil er een maken. Het enige wat ik kijk is Game Show Network. ik hou van Amerika zegt, idioot, Kettingreactie, Familievete. Ik weet niet precies wat mijn show zou zijn, maar ik wil dat echt doen. Ik wil iets regisseren, misschien een countryalbum zingen. Ik hou van Johnny Cash, dus ik zou mogelijk een coveralbum kunnen maken. En een kledinglijn.

EF: Mijn moeder, mijn zus, mijn grootmoeder en ik, we wonen allemaal samen. Er is dus een sterk gevoel van vrouwelijke empowerment dat ik altijd in mijn leven heb gehad. Het is belangrijk om te weten dat er zoveel verschillende soorten vrouwen zijn. Ik haat het dat om sterk te zijn je er zo uit moet zien of om zacht te zijn er zo uit moet zien. Die stereotypen zijn gewoon niet waar. Mijn waarde is te weten dat ik alles kan zijn. In malafide Ik speel een prinses [Aurora] die sterk is in volledig vrouwelijk zijn en niet bang is voor dat gevoel. Het is een kwaliteit die ik ook heb. En natuurlijk is deze versie anders dan de eerste. Ik vecht niet met een zwaard alleen maar om sterker te zijn.

EF: Dat kwam van iemand die Ancestry.com [zoekopdracht] deed naar mij en mijn zus, maar nee. [lacht] Ik heb ze nog nooit ontmoet. Ze weet waarschijnlijk niet eens wie ik ben.

EF: Ik ben veel in Londen, dus ik heb het gevoel dat ik op de hoogte ben, en ik lees de Dagelijkse mail. [lacht]

EF: Toen ik hoorde dat Michelle in de film zou spelen, realiseerde ik me dat de tweede film over macht zou gaan. Het gaat over drie generaties vrouwen aan de macht en hoe zij die op verschillende manieren vertegenwoordigen. En met Angelina was ik zo jong toen ik de eerste film met haar maakte. Ik was toen erg zenuwachtig. Mijn moeder was bij mij. Nu ik volwassen ben, ziet ze me op een andere manier. We spraken over verschillende dingen. We gingen paintballen.

EF: Oh, ze is agressief. [lacht] We deden uitstapjes omdat haar kinderen daar waren, dus probeerde ze activiteiten in het weekend te plannen. Ik was nog nooit gaan paintballen. We waren in volle wapenrusting. We waren de enige mensen in de plaats, met al haar kinderen. Zij en ik zaten niet in hetzelfde team. Ik was zo slecht. Ik sloeg hun bewaker in de nek, en hij zat in mijn team! [lacht] Angelina is echt goed.

Gefotografeerd door Pamela Hanson. Stijl: Samantha McMillen. Haar: Jenda Alcorn. Make-up: Erin Ayanian Monroe voor Cloutier Remix. Manicure: Mel Shengaris voor Forward Artists. Propstyling: Daniel Horowitz voor Jones Mgmt. Productie: Kelsey Stevens Productions.

Voor meer van dit soort verhalen, pak het novembernummer van In stijl, beschikbaar in kiosken, op Amazon en voor digitale download okt. 18.