Madeline Brewer en Natasha Lyonne praten over mode, stijl en iconische roodharigen

Sinds ze de jonge Hollywood-scene binnenstormde met films als Sloppenwijken van Beverly Hills, Maar ik ben een cheerleader, en Amerikaanse taart eind jaren '90, Natasha Lyonne heeft de aandacht getrokken met haar gedurfde stijl. Getuige zijn van haar vele modefasen in de afgelopen drie decennia (een hoofdstuk over 'goth detective raver' en een door Janis Joplin geïnspireerde hippie-podium onder hen) was ronduit een sensatie. Maar de laatste jaren is de Russische pop ster — die ook regisseerde, meeschreef en uitvoerend produceerde Sarah Cooper: Alles is in orde op Netflix — heeft zichzelf voortgestuwd in een ultrachique nieuwe stijltijdperk boordevol kleurrijke Gucci-jurken en avant-garde creaties van Jean Paul Gaultier. En Het verhaal van de dienstmaagd actrice Madeline Brewer, bijvoorbeeld, heeft dit opgemerkt.

Ze is op zoek naar Lyonne voor inspiratie sinds de twee samen verschenen in seizoen één van Oranje is het nieuwe zwart in 2013. Nu, met hun Litchfield Penitentiary dagen lang achter hen, heeft het paar opnieuw contact gemaakt voor

Madeline Brouwer: Natasha, toen ik nadacht over wie ik qua stijl mooi vind, dacht ik meteen aan jou in die blik van Jean Paul Gaultier op het Met Gala. Het was gewoon slecht. Je weet de weg rond een gestructureerde schouder, en dat zien we graag. Je bent een verdomde legende. Ik ben zo blij dat je ervoor hebt gekozen om dit met mij te doen.

Natasja Lyonne: Ik ben zo gevleid. Ik zie mezelf altijd als een soort ouder wordende Lou Reed-figuur die door New York slentert in dezelfde zwarte outfit in de hoop uit de problemen te blijven. Maar als je het zo stelt, denk ik dat als ik het huis verlaat, ik het huis ook echt verlaat. [lacht]

MB: Ik weet dat je de laatste tijd veel Gucci hebt gedragen, en die looks zijn me ook bijgebleven. Ik heb ook altijd van Gucci gehouden.

NL: Ja, Gucci heeft in mijn eentje mijn leven veranderd. Ik begreep niet hoe ik kleur in mijn garderobe moest opnemen totdat deze hele Gucci-bonanza toesloeg. Omdat het meer om een ​​levensstijl gaat, begrijp ik de manier waarop ze kleuren en patronen maken. Over patronen gesproken, wat was je een schatje in dat kleine Proenza [Schouler] tijgernummer! En dit rode haar op jou is gewoon om voor te sterven. Ik heb een geweldige foto van mij, Karen Elson en Bette Midler, en we hebben allemaal dezelfde rode haarkleur - ik wou dat je op die foto stond.

MB: Dat is gestoord. Ik heb mezelf bijna een pony gegeven door jou. Ik dacht: "Natasha heeft rood haar met een gekrulde pony, ik kan het!" Dat deed ik echter niet. Maar ik ben het eens met Gucci - de manier waarop ze kleur opnemen is naadloos. Hoe is je stijl in de loop van de tijd veranderd?

NL: Nou, mijn vrienden lachen me uit. Chloë [Sevigny] zegt dat ik mijn stijl niet heb veranderd sinds ze me 25 jaar geleden ontmoette. Ze zegt: "Jij bent de enige persoon die ik ken die nog precies hetzelfde draagt." Ik vond het echt leuk om me als Janis Joplin te kleden en een hippie te zijn in babyblauwe corduroy broekjes toen ik dat deed Sloppenwijken van Beverly Hills [in 1998]. En er was duidelijk een tijd dat ik een wild ding was en betrokken was bij de ravecultuur. Vier jaar lang droeg ik overal monsterlijke plateaulaarzen met visnetten, een leren minirok en een lange, zwarte trenchcoat. Ik was als een gothic detective raver; dat was mijn sfeer. Het is geëvolueerd naar iets zachter. Maar ik herinner me dat ik op een dag, toen ik 13 was, zei: "Ik draag nu alleen maar zwarte kleren."

GERELATEERD: Natasha Lyonne over waarom ze uitkijkt naar 50

MB:Ik ben ook meestal van top tot teen in het zwart gekleed. Het voelt als de gemakkelijkste optie. In mijn eerste jaar van de middelbare school besloot ik dat kleding te moeilijk was. Ik voelde me belast door de behoefte om erachter te komen wat ik elke dag zou dragen. Dus ik begon gewoon dezelfde zwarte laarzen te dragen met een spijkerbroek, een zwart shirt en een zwarte jas. Soms is het te veel om over na te denken - zelfs als ik een rode loper aan het doen ben, moet ik een hele identiteit vestigen rond wat ik draag om te voorkomen dat ik zwaai. Omdat ik dat heb gedaan, en het ziet er niet geweldig uit op een foto. Kom je in een bepaalde gemoedstoestand? Of ga je gewoon naar buiten en ben je Natasha?

NL: Het hangt ervan af. Voor fotoshoots vind ik het meer ontspannend om naar iemand anders te verwijzen. Ik zie het als een Mae West-shoot, een David Bowie-shoot, een Poison Ivy-shoot. Dan is het zoiets van: "Ik ben nu Poison Ivy; ik ben ik niet."

MB: Een personage spelen helpt. Waar trek je de laatste tijd naar toe?

NL: Ik ga echt voor een uniform nu ik een achter-de-schermen business bitch ben. Ik voel me op mijn gemak in het mannelijk-vrouwelijke huwelijk van een zijden blouse en een sterke blazer. Het is erg moeilijk voor een stylist om me te overtuigen om iets te dragen waar ik niet zeker van ben. Ik wil kunnen nadenken en plezier hebben, niet de hele nacht aan mijn Spanx trekken. Het is ook moeilijk voor mij om huid te willen laten zien. Mijn borsten zijn voor mijn vriendje, en ik kan niet in de geest komen om alles naar buiten te gooien. Bovendien hou ik van een outfit voor alle weersomstandigheden, zodat ik rond kan lopen en de metro kan nemen. Ik eindig meestal op hakken omdat ik zo klein ben, maar ik ben ouder dan 40 en ik wil niet omvallen terwijl ik een taxi aanhoud zoals ik deed toen ik in de twintig was. Dat is niet schattig. Ik zou wel willen dat ik nog vijf centimeter bij me had.

MB: Als klein mens snap ik het. Ik denk dat mijn favoriete ding dat ik ooit heb gedragen deze Reem Acra-jurk was voor de 2018 SAG Awards. Het was mijn eerste keer dat ik ging, en het was gewoon zo'n surrealistische ervaring.

GERELATEERD: Ontmoet Max Minghella, The Handmaid's Tale Acteur Je haat jezelf omdat je liefhebt

NL: Je zag er zo prachtig uit die avond, het was schokkend. Gewoon een porseleinen roodharige droom.

MB: Hoewel ik er nogal sierlijk en popachtig uitzag, voelde ik me er echt krachtig in. Wat is je favoriete ding dat je hebt gedragen?

NL: Ik voelde me iets tussen een superheld en een rockster in dat Gaultier-nummer. Dat was een echte [styliste] Christina Ehrlich special. Ik werd op het laatste moment uitgenodigd en deed een fitting, en dat was het gekste wat er was. Het werkte voor het kampthema, want als het thema onderjurken was geweest, zou ik verwend zijn geweest. Ik kan geen onderjurk doen.

MB: Maar het was perfect. Je hebt de hele look zo volledig belichaamd.

NL: Het was zo extreem. En het was ook echt bevredigend. Ik wist niet dat ik weg kon komen met zoveel make-up en een Jetsons-kapsel.

MB: En een doorzichtige zak gevuld met sigaretten. [lacht]

GERELATEERD: Hoe Madeline Brewer Hollywood's Go-To "Bad Girl" werd

NL: Ja. Ik voelde me daar eigenlijk een beetje slecht over. Hoewel ik de dagen mis dat mode een gevoel voor humor had, heb ik echt een hekel aan roken. Het is een walgelijke en vreselijke gewoonte, en dat is niets om te vieren. Het zou een op schaamte gebaseerde activiteit moeten zijn die je alleen in een kast doet. Maar ik dacht: "Wat heb ik nodig om een ​​nacht door te komen, omringd door dronken modellen?" [lacht] Het was vooral praktisch.

Brouwer schittert in Het verhaal van de dienstmaagd op Hulu. Lyonne geregisseerd, co-schreef en uitvoerend geproduceerd Sarah Cooper: Alles is in orde op Netflix.

Voor meer van dit soort verhalen kunt u het juni 2021-nummer van In stijl, beschikbaar in kiosken, op Amazon en voor digitale download 21 meit.