Michelle Dockery in de Downton Abbey-film

LAURA BRUIN: Dus hier ben je, in Burlington, Massachusetts.

MICHELLE DOCKERY: Ik ben.

POND: Je bent aan het fotograferen Jacob verdedigen, een van de nieuwe series voor Apple TV+, met Chris Evans. Het is een thriller?

MD: Ja, en ik verdedig Jacob fysiek, mijn zoon. Deze show is gebaseerd op de roman van William Landay Jacob verdedigen. Het is voor mij een heel ander genre.

POND: Heb je een Boston-accent?

MD: Ik niet. Maar ik hoor veel Boston-accenten, wat een hard accent is. Ik ben blij dat ik er geen hoef te doen. De laatste tijd lijk ik de hele tijd Amerikanen te spelen.

VIDEO: Michelle Dockery Alles over de jaren 90

POND: Nou, je hoeft maar één Engels persoon te spelen, en dat doe je best goed.

MD: Het was grappig - ik was zo gewend om Amerikanen te spelen dat toen we filmden Downton Abbey [de aankomende film, uit op 20 september], ik denk dat [mijn personage] Lady Mary begon een beetje te chic te zijn.

POND: Kwam je binnen en zei [in Amerikaans accent]: "Hé, jongens, het is Mary"?

MD: [lacht, zeggend in Amerikaans accent] "Hé, het is Mary."

POND: Hoe is het werken met Captain America?

MD: Chris is een van mijn favoriete mensen. De inhoud van de show is erg intens. We spelen de ouders van een jongen die is beschuldigd van deze afschuwelijke moord op een jongen van zijn leeftijd op zijn school. Maar Chris lacht en we delen hetzelfde gevoel voor humor, dus het is zo geweldig om met hem samen te werken.

POND: En hij heeft een schild!

MD: En hij heeft een schild.

POND: Moest je wennen aan het spelen van Lady Mary? Hoeveel jaar was het geleden dat je de set verliet?

MD: Drie jaar, maar het voelde alsof er geen tijd was verstreken. [Ik realiseerde me] dat ik sommige dingen als vanzelfsprekend had beschouwd. Zoals naar dat huis rijden [de setting voor Downton Abbey], het was me echt de adem benemen. Maar ik denk dat de kloof van drie jaar perfect was, omdat we allemaal ons eigen ding hadden gedaan, en het was genoeg tijd om het echt, echt te missen.

POND: Hoe heb je je "Mary-spier" teruggekregen?

MD: Ik was vergeten hoe stil [de personages] zijn. Het is dat ding om weg te gaan van een personage en terug te komen naar haar. Er waren dingen waarvan je op dat moment niet wist dat je ze aan het doen was, en Mary is vrij stil, terwijl ik Letty speelde in Goed gedrag, en weet je, ze was niet stil. Ze was de hele tijd high. [lacht] Voor mijn eerste Downton passend Ik voelde me behoorlijk emotioneel toen ik die jurken weer aantrok. Sommige zijn hergebruikt, maar omdat het een film is, hebben we er ook een tandje bijgezet. We konden het ons veroorloven om iets grootser te gaan.

POND: Dus vertel me alles wat er gebeurt.

MD: Het is een heel ingewikkeld tapijt van al deze Downton personages - en [de verhaallijn] omringt deze ene hoofdgebeurtenis, de komst van koning George V en koningin Mary [circa 1927]. Elk personage heeft een rol te spelen in deze gedenkwaardige gelegenheid, en de mijne staat aan het roer ervan.

POND: Verdomme, Mary kan haar bob beter slijpen.

MD: Ja, Mary's bob is echt scherp - en ze heeft ook een scherpe pony. Ze meent zaken. 'De koning en de koningin komen op bezoek. Ik weet wat ik moet doen: ik krijg een knal.” [lacht] Die pruik is gewoon geweldig - dat haar is echt het ding dat opvalt voor 1927.

POND: Heb je ooit in Londen rondgelopen in je gewone kleren met de bob?

MD: Ik zou waarschijnlijk meer herkend worden als ik de bob aan had. Wanneer Downton op zijn hoogtepunt was, werden we de hele tijd herkend. Ik word eigenlijk meer herkend hier in de Verenigde Staten. Amerikanen hebben meer vertrouwen om langs te komen en hallo te zeggen, terwijl Britten er gewoon geen reet om geven, vooral in plaatsen als Londen.

POND: Wat is jouw typische ouverture van een fan?

MD: Als het is Downton ze herkennen me van, ze komen over als een beetje bang. Wat is het Mary-effect, nietwaar? Ik ontwapen ze door te zeggen: "Oh, hallo daar, schat!"

POND: Dan doe je een schoorsteenveegdans.

MD: Ja! De film is een voortzetting van de show en alles wat mensen er zo leuk aan vonden. Het is echt voor onze briljante, trouwe fans. Downton speelde een grote rol bij het vormen van mij als persoon.

POND: Je bent in goede vorm. [lacht]

MD: Ja, ik ben in goede vorm. [lacht] We hebben allemaal onze ups en downs door de jaren heen meegemaakt, en in sommige opzichten ondersteunde de show ons. Door elk jaar terug te gaan, bleven we met beide benen op de grond.

POND: Dus, is het gewoon een alles-in-één film?

MD: Ik bedoel, we zullen zien. Zoals Elizabeth McGovern, die mijn moeder speelt, net zei: "Alle deuren zijn opengelaten."

POND: Laten we het snel hebben over grunge. Omdat we je op grunge-manier hebben neergeschoten, waarvoor je een geheime fetisj hebt.

MD: Ik denk dat dat misschien wel mijn favoriete shoot aller tijden is. Ik was bij Dr. Martens, die ik vroeger droeg. Ik was een grunger.

POND: Hoe oud was je toen grunge nog bestond?

MD: Ik was 13, 14. Ik was helemaal geobsedeerd door Alanis Morissette. Dus als ik naar bed ging, deed ik twee vlechten in en haalde ze er 's ochtends uit, zodat mijn haar net als dat van haar zou zwaaien. Ik zou witte overhemden en spijkerbroeken dragen en gewoon haar willen zijn. Ik was ook helemaal weg van Green Day en Nirvana. Mijn eerste vriendje had lang, blond haar en leek in niets op Kurt Cobain, maar omdat hij lang, blond haar had, kwam het dichtbij genoeg. [lacht] Toen ging ik door een fase waarin ik mijn haar heel kort knipte. Ik had een oogst. En ik heb het gevoel dat dat het begin was dat ik actrice wilde worden. Ik kopieerde mensen en speelde karakters.

POND: Grunge gemaakt Lady Mary.

MD: Ik denk het. Mijn moeder maakte veel van onze kleding toen we opgroeiden, en toen ik in die grunge-fase kwam, maakte ze mijn rokken. Dat was haar manier van doen: "Ik zal ervoor zorgen dat het er mooi uitziet en niet echt verschrikkelijk, alsof je het net van Camden Market hebt gekocht en het sleept over de vloer."

POND: Misschien voor de Downton pers, je zou gewoon kunnen gaan grunge.

MD: Ga grunge of ga naar huis!

Foto's: Robbie Fimmano/Walter Schupfer Beheer; Vormgeving: Julia von Boehm; Haar: Diego Da Silva/Streeters; Make-up: Rachel Goodwin/Streeters; Manicure: Yuko Wada/Atelier Management; Decorontwerp: Todd Wiggins/The Magnet Agency; Productie: Sister Productions

Voor meer van dit soort verhalen, pak het septembernummer van In stijl, beschikbaar in kiosken, op Amazon en voor digitale download nu.