Maak kennis met Christopher John Rogers, de volgende grote naam van de mode

Het is drie weken eerder New York Fashion Week en Christopher John Rogers heeft nog steeds een fulltime baan bij Diane von Furstenberg als associate designer, naast de laatste hand aan zijn gelijknamige prêt-à-porter collectie.

"Ik heb niet de luxe om dingen te maken en te weten dat er altijd geld naar me toe zal komen", vertelt de 24-jarige me tijdens een kopje koffie in New York City. “Dingen moeten een bedoeling hebben.”

GERELATEERD: Hier is hoe het is om te werken in een branche die je haat

Ondanks dat de lijn nog niet zijn belangrijkste bron van inkomsten is, zijn de stukken van Rogers al gezien bij enkele van de populairste vrouwelijke beroemdheden, waaronder Cardi B en SZA. De mix van jaren '80, glam-meets-punk straatkleding, felgekleurde broekpakken die geschikt zijn voor werk, en (mijn persoonlijke favoriet) een rok en top met jaguar-regenboogprint, de bedoeling lijkt vrij duidelijk: creëren blijheid.

Rogers, klaar om de doorbraakontwerper van dit seizoen te worden, heeft samengewerkt met onder meer

GERELATEERD: Hier is precies hoeveel NYFW-ontwerpers kleding maken voor de gemiddelde Amerikaanse vrouw

Geboren en getogen in Baton Rouge, Louisiana, in een uniek divers gebied in het zuiden, had Rogers het geluk ouders te hebben die zijn interesses vierden. Ze schreven hem in voor kunstprogramma's, steunden hem bij het organiseren van lokale modeshows en moedigden zijn liefde voor tekenen aan. "Maar mijn vader zei altijd:" Wil je basketballers of dieren tekenen?"

Hij deed het niet. Hij was meer geïnteresseerd in het bedenken van fantastische outfits voor verzonnen stripfiguren.

"Ik haalde letterlijk gewoon stof uit een winkel, wikkelde het om een ​​vorm en probeerde erachter te komen hoe ik patronen kon maken zonder ooit te weten hoe een patroon eruit zag", zegt hij. “Ik zou vuilniszakken pakken en ze op het formulier plakken. Ik probeerde gewoon een manier te vinden om het voor elkaar te krijgen." Tot op de dag van vandaag is het ontwerpproces van Rogerss, net als hijzelf, in ontwikkeling en niet noodzakelijk het meest formele. "Normaal gesproken maak ik gewoon een soort van shit, ik vind het echt heel leuk", zegt hij. Dit seizoen is het de eerste keer dat hij zijn collectie aan retailers toont en op de markt brengt, maar dat betekent niet dat hij zijn ontwerp M.O.

"Ik vond modeontwerp een van de meest complete manieren voor mij om mezelf visueel uit te drukken, terwijl ik me verhoudt tot de gezelligheid en persoonlijkheid van andere mensen", zegt hij over zijn beslissing op zo'n jonge leeftijd om een ​​carrière in mode. "Experimenteren met kleurverhoudingen op de menselijke vorm, mensen aanmoedigen om ruimte in te nemen en beseffen dat deze vormen die we creëren zijn kinetische vormen die altijd in interactie zijn met het lichaam en blijven me hierin geïnteresseerd houden medium."

De inspiratie voor dit seizoen komt uit een aantal bronnen in plaats van uit één enkel thema. "Ik laat mijn gedachten graag de vrije loop", zegt hij. Voor deze collectie putte hij uit uiteenlopende zaken, zoals Franse couture uit de jaren dertig en West-Afrikaanse fotografie uit de jaren zeventig; vroege meubelen van Isaac Mizrahi en Eames.

"Ik denk dat mijn klant iemand is die het gewoon heel leuk vindt om het idee van kleding als een voertuig voor expressie te onderzoeken en zich geen zorgen te maken over wat andere mensen denken - hoe cliché dat ook lijkt. Het is altijd een persoon, of ze zich nu identificeren als man of vrouw of wat dan ook, een persoon die zich echt aangetrokken voelt tot opzichtige uitingen van vrouwelijkheid die hun intellect of hun gevoel voor humor of hun assertiviteit van de wereld."

GERELATEERD: Hoe draag je de trends van dit seizoen zonder je stijl te veranderen?

De ontwerper is zich altijd bewust geweest van het feit dat andere mensen niet dezelfde kansen hadden als hij om zich te uiten toen hij opgroeide. Hij kende andere artistieke zwarte mannen. Hij kende andere homoseksuele zwarte mannen. "Ik realiseerde me de ongelijkheid tussen rassen niet eens totdat ik veel ouder was", vertelt hij me. "Nu zie ik het verschil in raciale en grootte, de manier waarop mensen kunnen presteren of geslacht kunnen uitdrukken om te identificeren en hoe dat een uitdaging kan zijn. Voor mij is het nooit echt een probleem geweest om ze in mijn werk op te nemen.”

Dit gevoel van aangeboren inclusiviteit is misschien geen groot probleem voor Rogers, maar het maakt deel uit van wat me zo zeker maakt dat hij een groot probleem zal zijn voordat deze modeweek eindigt. Mijn gok? Die dagbaan zal hij niet lang meer hebben.