Toen ik in de jaren '80 op de universiteit zat, ging het erom rond te lopen als een rudimentaire advertentie met designerlabels. Ik vond dat helemaal niet leuk. En ik had ook niet veel geld. Dus ik omarmde grunge- en tweedehandswinkels en grote, zware laarzen. Ik heb altijd van grote, zware laarzen gehouden. Ze zorgden ervoor dat ik me geaard voelde. Het was ook een manier om je te kleden als een New Yorker. En ik ben altijd een New Yorker in hart en nieren geweest.
Dat dacht ik nog in '97, toen ik mijn eerste landde In stijl Hoes. Destijds was ik verrast om op de cover van iets te staan. Ik begon net te leren hoe ik mijn hoeken kon vinden. Ik herinner me dat ik dacht: "Wauw, dit is echt goede verlichting!" Al die verhalen die je hoort waardoor Elizabeth Taylor ijdel klinkt - raad eens? Ik kreeg het daarna. [lacht]
Sally [Hershberger, die Ryan in de jaren '90 haar beroemde shag-kapsel gaf] deed ook mijn haar voor die eerste cover. Ze zei altijd: "Stukje, niet poef." Ze was oneerbiedig en leuk - maar boven alles, geweldig in wat ze deed. En ze doet nog steeds mijn haar vandaag.
GERELATEERD: Het 25-jarig jubileumnummer - beroemdheden kijken terug op hun favoriet In stijl Hoezen
Het is interessant om ergens 20 jaar op terug te kijken, toch? Omdat je kunt wedden dat er ironie in je leven is geweest. Het doet me denken aan iets dat Bob Dylan zei: “Het leven gaat niet over jezelf vinden. Het leven gaat om het creëren van jezelf." Ik heb veel tedere gevoelens over het proces van worden en creëren. Er zijn momenten waarop de pagina omslaat en je ineens niet meer getrouwd bent, of je bent dit niet meer, of je wordt dat, en dan sta je voor je kast en zeg je: "Slechts één van deze outfits werkt!" [lacht]
Tegen de tijd dat ik mijn tweede deed In stijl omslag, in 2003 was de pagina voor mij definitief omgeslagen. Ik was gescheiden [van Dennis Quaid]. Al mijn verwachtingen over alles waren opgeblazen. En dat is maar goed ook. Mensen denken dat ze dit moeten zijn tegen de tijd dat ze 20 zijn en dit tegen de tijd dat ze 30 zijn en bereikt tegen de tijd dat ze 40 zijn. Ik was begin veertig op het moment van de covershoot. En ik zei in het interview dat ik dacht dat het toekennen van leeftijd willekeurig was. Ik sta daar achter - vooral nu het allemaal draait om draaien, opnieuw creëren en meerdere carrières hebben.
Mijn film In de snede kwam ook uit in 2003. Wat ik zo leuk vond aan het maken van die film, was dat ik een vrouwelijke hoofdrolspeler mocht zijn in een verhaal dat een vrouw regisseerde [Nieuw-Zeelandse scenarioschrijver-regisseur Jane Campion]. Jane is zo'n mooi, wild wit paard. Ik bedoel, praat over iemand die niets kan schelen wat mensen denken. Ik herinner me dat ze een keer tegen me zei: "O, Amerikaanse vrouwen, je bent zo druk bezig om te behagen!" omdat mijn karakter een vrouw was die er nooit om gaf hoe ze iemand een plezier kon doen. Ooit. Zo iemand spelen gaf me een vrij gevoel.
In het interview voor mijn meest recente In stijl cover, in 2008 zei ik dat ik mezelf niet als lief kon accepteren. Dat was hard. Ik denk dat het voortkwam uit het opnieuw beginnen nadat mijn huwelijk was geëindigd. Echtscheiding is moeilijk. Ik was toen niet makkelijk voor mezelf. Ik trok me terug. Maar die zware tijd was nodig. Na dat alles ben ik een beter mens geworden. En ik ben veel opgegroeid.
GERELATEERD: Meg Ryan maakte een zeldzame verschijning met haar 15-jarige dochter
Nu denk ik dat je meer een stem kunt hebben met sociale media. Je hebt een directe relatie met je publiek als je dat wilt, maar dat is een tweesnijdend zwaard. Zoals alles als het te veel wordt, dan is het een probleem. Maar ik waardeer het om te horen van - nou ja, niet iedereen [lacht] - maar rechtstreeks van mensen te horen, omdat het meer complexiteit in het begrip van een persoon mogelijk maakt. Het is nooit zwart-wit. Geen enkel verhaal is ooit zo eenvoudig als een kop.
Nu ben ik gefocust op het produceren. Ik ben mezelf ook aan het regisseren en ik werk aan een leuk e-commerceproject met een paar van mijn vrienden. Maar bovenal, waar ik ambitieus voor ben in de 12 uur per dag dat ik wakker ben, is het geluk van mijn kinderen. Ik ben gewoon. Ik ben ofwel aan het uitzoeken hoe ik voor hen kan zorgen, uitzoeken hoe ik het goed kan zeggen, al die moederdingen uitzoeken. Ik wil dat ze gelukkig zijn. En vandaag ben ik ook blij. Ja, ik ga ooit trouwen. [Ryan is vorig jaar verloofd met muzikant John Mellencamp]. Maar voor nu is deze verloving een staat van genade.
Hoe ik mezelf zou omschrijven:
In 1997: ik. Was. Verrast
Vandaag: Wijzer en minder zeker
Gefotografeerd door Paul McLean op 7 juni in New York City. Stijl: Laurel Pantin. Haar: Sally Hershberger voor Sally Hershberger Salons. Make-up: Christopher Ardoff voor Art Department. Locatie: The Odeon, New York.