Wraz z królewskim ślubem pojawiło się ponowne zainteresowanie arystokratami, zwłaszcza zmarłą wielką księżną Dianą — humanitarystką, matką i płodną nosicielką szorty rowerowe / bluzy studenckie combo.
Ale zanim stała się ikoną stylu lat 90., którą znam dzisiaj – noszenie athleisure przed „athleisure” było słowem i sportem skandalicznym (według standardów Pałacu Kensington) LBD—nie zawsze robiła to dobrze. I była dobrze świadoma.
Jak poprzednio Targowisko próżności redaktor Tina Brown napisała w biografii księżnej, Kroniki Diany, fantazyjny, przesadny wygląd, który Diana nosiła w latach 80., nie był tylko odzwierciedleniem estetyki dekady „więcej znaczy więcej”. Według Browna Diana pracowała nad dopasowaniem się do pałacowych standardów, a jej dyskomfort związany z przepychem i okolicznościami był oczywisty. Kiedy odeszła po rozwodzie w 1996 roku, w końcu pochyliła się nad swoim prawdziwym stylem.
„W pierwszej połowie lat osiemdziesiątych, kiedy się myliła, było tak wiele, jak razy robiła to dobrze” – napisał Brown. „Sama to rozpoznała, kiedy udoskonalona, opływowa Diana z lat dziewięćdziesiątych posprzątała swoją garderobę na aukcję w Christie's w Nowym Jorku i podziwiała wszystkie błędy, które nosiła na plecach”.
Wśród tych 97 „błędów” – które zostały sprzedane, aby zebrać pieniądze na organizacje charytatywne walczące z AIDS i rakiem – jest szczególnie ostentacyjna biała suknia, którą Diana nazwała „suknią Elvisa” dzięki szalonej sytuacji z kołnierzykiem na dopasowaniu kurtka bolerko.
Źródło: Archiwum księżnej Diany/Getty Images
Źródło: Julian Parker/Getty Images
Brown wspomina, jak Diana powiedziała jej: „Wiesz, że Catherine Walker ze wszystkimi koralikami na trąbkę? Ludzie w Anglii nie noszą już takich ubrań”. Pierwotnie zamówiła suknię dla urzędnika wizyta w Hongkongu (perłowe koraliki to ukłon w stronę chińskiej kultury), a później założył je ponownie na brytyjską modę z 1989 r. Nagrody.
Kreacja Catherine Walker była jedną z wielu autorstwa brytyjskiej projektantki, którą Diana nosiła, gdy była księżniczką. W 2012 roku Walker wspominał„Za każdym razem, gdy widziałem Księżniczkę w tej sukience, nie mogłem oprzeć się wrażeniu, że nikt inny nie będzie mógł nosić tej sukienki i bolerka”.
Dodała: „Lśniła w sukience, a suknia świeciła wokół niej w lśniącej kolumnie błyszczących pereł”.
POWIĄZANE: Budżet królewskiej odzieży wzrósł podobno o 2 miliony dolarów, odkąd Meghan Markle dołączyła do rodziny
Ale nie wszyscy byli fanami – a konkretnie najstarszy syn Di. Brown pisze: „Kurator programu [Christie's], Meredith Etherington-Smith, wspomina księcia Williama, komentując: „Mamo, to zbyt okropne, by je sprzedać”, kiedy dodali jeden szczególnie przesadny numer z koralikami do drogiego ekwipunku błyszczących łachy."
Podczas aukcji, która zebrała 3 miliony funtów dla różnych organizacji charytatywnych, sukienkę kupiła The Franklin Mint, firma produkująca pamiątki po Dianie. W końcu wypuścili lalkę księżnej Diany w sukience Elvisa.
Suknia została później przekazana do Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie, gdzie jest obecnie przechowywana. I pokochaj to lub nienawidzisz, sukienka Elvisa stanie się kultowym wyglądem księżnej Diany.