To My Star Sterling K. Brown o tajemnicy trwałego małżeństwa

Sterling K. Brown wygląda śmiesznie elegancko w jasnoróżowych dżinsach i kraciastym płaszczu Gucci, nonszalancko wyładowując torbę z zakupami z zabytkowego Porsche.

W ten sposób wszystkie gwiazdy Hollywood ubierają się do prac domowych, prawda? Nie. Aktor na żądanie po prostu gra w tej sesji zdjęciowej. Zwykle jest fanem bardziej przyjaznego ojcu stroju sportowego i uważa, że ​​nosi markowe ubrania na tych stronach „ekspansywny.”

Tym słowem można by również opisać karierę 42-latka, z której 16 lat spędził na płacenie składek (jego okres „incognegro”, żartuje). Wszystko zmieniło się mniej więcej dwa lata temu, kiedy otrzymał swoją pierwszą nominację do nagrody Emmy (i wygraną) za rolę prokuratora Christophera Dardena w filmie Ryana Murphy'ego American Crime Story: Ludzie kontra Dz.U. Simpson. Następnie jego portret wrażliwego perfekcjonisty Randalla Pearsona w hitowym programie NBC To my przyniósł mu kolejne nagrody, w tym kolejną Emmy i Złoty Glob. A na początku tego roku jego krótka, ale kluczowa rola w zbiegłym hicie kinowym

Teraz na starcie trzeciego sezonu To my, Brown, który ma również dwa filmy fabularne w hopperze (Thriller o zemście pod tytułem Sekcja rytmiczna z Blakiem Livelyandem Fale, nastoletni romans z muzycznym akcentem), wraca do refleksji, by się przebić.

POWIĄZANE: Jimmy Kimmel nigdy o to nie pytał

Glynis Costin: To jest najlepiej ubrana kwestia. Jaki jest Twój typowy wygląd na co dzień?

Sterling K. Brązowy: Nazwałbym to atletycznie swobodnym. Jako tata [dla synów Andrew, 7 i Amaré, 3] chcę być gotowy do zabawy. Chcę wyglądać reprezentacyjnie na spotkaniu dyrektorów, ale wtedy pojawia się pytanie: „Tato, chcę przyjść pobawić się piłka nożna?" Mogę powiedzieć: „Tak, stary, zróbmy to”. A więc wygodna para butów do tenisa, ładne dżinsy lub szorty.

GC: Dużo uwagi poświęciło Ci pewne zdjęcie na Instagramie, które zamieściłeś w marcu 2017 r., przedstawiające Twoje super wysportowane mięśnie brzucha. Hoda Kotb nazwał je ośmiopakiem. Skąd te pochodzą?

SkB: Moją dewizą jest to, że łatwiej jest utrzymać niż zdobyć. Zostałem pobłogosławiony dorastając jako sportowiec. Grałem w piłkę nożną, koszykówkę, biegałem na bieżni. Moja ciocia Vera była w wojsku i miała tę deskę do przysiadów. Mówiła: „Dam każdemu dziecku 10 dolarów, które może zrobić 100 przysiadów bez zatrzymywania się”. Teraz chodzi tylko o konserwację.

GC: Więc jaka jest twoja największa wskazówka dotycząca fitnessu?

SkB: Niech to będzie zabawne! Moim celem jest koszykówka. Kocham grę i koleżeństwo. Możesz ćwiczyć, dopóki krowy nie wrócą do domu, ale jeśli wrzucisz śmieci do swojego ciała, nigdy nie zobaczysz wyników. Piję mnóstwo wody. Ludzie pytają mnie jako Randalla, skąd te wszystkie łzy. Cóż, wypijam tonę wody, a ona po prostu próbuje wydostać się z dowolnego otworu, jaki może!

GC: Wiem, że jesteś fanem tej książki Zdrowy w wieku 100 lat.

SkB: To był ogromny wpływ. Często myślę o tym, że długość życia afroamerykańskiego mężczyzny jest najkrótsza ze wszystkich grup [w Stanach Zjednoczonych]. Mój ojciec zmarł w wieku 45 lat, wujek w wieku 61 lat, inny wujek w wieku 56 lat, a dziadek nie dożył 65 lat. Nie chcę być statystyką. Kocham życie i chcę żyć jak najpełniej. Chcę być żywotny w moich zmierzchowych latach, a nie tylko żyć.

GC: Od 12 lat jesteś żoną swojej ukochanej z college'u [aktorka Ryan Michelle Bathe]. Jaki jest twój sekret trwałego małżeństwa?

SkB: O rany, cóż, komunikacja jest przede wszystkim. Poza tym moja żona jest jedną z najzabawniejszych osób, jakie znam. Lubimy śmiać się z siebie, ze sobą iz naszymi dziećmi. Nawet w intymności, kiedy jesteś cały gorący i seksowny, może się zdarzyć coś, co jest absolutnie zachwycające i nie ma wstydu, gdy po prostu rozbijasz się nawzajem, gdy jesteście w swoich ramionach. Jest najlepszy.

POWIĄZANE: Woody Harrelson o weganizmie, byciu tatą i paleniu garnka z Williem Nelsonem

GC: Jak bycie ojcem cię zmieniło?

SkB: Zmienia wszystko. To banalne, ale nie wiesz, czym jest miłość, dopóki nie masz dziecka. Bycie ojcem sprawia, że ​​jesteś uziemiony. Kiedy inne rzeczy na świecie nie idą tak, jak chcesz, musisz nauczyć się otrząsać się z tego dla swoich dzieci. Musisz wyjść z siebie.

GC: Ostatnio kręciłeś dużo filmów. Jak wychodzisz z czegoś takiego Drapieżnik do Fale?

SkB: W tym biznesie chcesz mieć pewność, że nie będziesz się powtarzał. Jestem facetem od dramatu, ale byłem szczęśliwy, że to zrobiłem Brooklyn Dziewięć-Dziewięć i gospodarz Sobotnia noc na żywo. Z Czarna pantera Otrzymałem wiele komentarzy w mediach społecznościowych, takich jak „Co robi Randall, zdradzając Wakandę?” [Śmiech] Rozbija mnie to. Ale to niesamowite, kiedy możesz zaskoczyć ludzi.

GC: O czym to jest To my to współbrzmi z ludźmi?

SkB: Łączy ludzi. Niezależnie od tego, czy pochodzisz z czerwonego czy niebieskiego stanu, bez względu na to, czy jesteś gejem, czy hetero, bez względu na narodowość lub pochodzenie etniczne, każdy ma takie same relacje ze swoją rodziną.

GC: Mówiłeś o tym, jak granie w Randalla, który jest „celowo czarny”, jak to ująłeś, różni się od grania postacią, która jest wynikiem daltonizmu.

SkB: W trakcie mojej kariery bardzo skorzystałem z bycia czarnym facetem. Często postacie są domyślnie pisane jako białe, a następnie producenci lub ktokolwiek powie: „OK, no cóż, którą postać moglibyśmy zamienić na etniczną z?" Następnie zostajesz podłączony do roli – co jest dobrą rolą, ale niekoniecznie została napisana z tym, co wnosisz do stołu umysł. Więc kiedy znajdziesz rolę stworzoną z intencją — dla mnie byłby to Randall, a także Darden, jako ci części zostały napisane dla Afroamerykanów — masz szansę pokazać im, kim jesteś postacie. Ślepota barw ma swoje miejsce i otwiera wiele drzwi. Ale bycie rozpoznawanym i docenianym za swoją różnicę, to jest to, do czego wszyscy dążymy.

ZWIĄZANE Z: Czarna pantera Już pozostawił swój ślad w modzie

GC: Czy nauczyłeś się czegoś osobiście, grając w Randalla?

SkB: To, czego się od niego nauczyłem, to to, jak cudownie porywająca jest dobroć. Rzadko jesteś w obecności kogoś, kto zawsze stara się być najlepszą wersją samego siebie. Czasami to go paraliżuje i musi nauczyć się wybaczać. Poza tym kilka razy moja żona widziała mnie, jak jestem kanapowcem, oglądam koszykówkę, podczas gdy dzieci muszą się ubrać lub coś w tym stylu, a ona biega. Powiem: „Muszę zobaczyć tę grę”, a ona odpowie: „Muszę, żebyś pomyślał, co Randall zrobiłby teraz i to zrobił”. I zaraz wyłączę telewizor, wstanę i zabiorę się do tego. To jak: „Och, pstryk! Naprawdę mnie dostała!”

GC: Zdobywasz duże uznanie. Jak to jest wyjść na scenę i odebrać nagrodę po tylu latach w biznesie?

SkB: To cholernie szalone. Nie wierzysz, że to się dzieje, dopóki nie zejdziesz ze sceny. Ale to trochę jak powitanie w klubie, potwierdzenie. Postrzeganie tego, kim jesteś w branży, zmienia się dramatycznie. Odchodzisz od miejsca, w którym musisz stale udowadniać, że jesteś godny, aby inni ludzie szukają gdy lubisz: „Co możemy Ci dać, aby zrobić coś godnego Twojego talentu?” I ta zmiana jest taka ogromny. To zdejmuje całą presję. Ludzie chcą mi teraz zaimponować, a ja mówię: „Boże, to szaleństwo”. Trzy lata temu szukałem miejsca dla gości. Więc to była największa i najbardziej pożądana rzecz. Poziom możliwości, który jest teraz obecny, jest niezwykły.

GC: Co dalej dla Ciebie?

SkB: Cóż, mam aspiracje do reżyserii lub produkcji. Chciałbym pomóc ożywić historie innych ludzi — różnorodne historie z ludźmi kolorowymi na czele, a nie z peryferii. Reprezentacja jest wszystkim. Kiedy żyjesz przez długi czas, nie widząc siebie na ekranie, możesz zacząć myśleć, że nie istniejesz. Możliwość odwrócenia sytuacji jest bardzo ekscytująca.

GC: Pomysł ten łączy się z twoją przemową inauguracyjną na macierzystej uczelni, Stanford, że „wszyscy mamy błyszczeć”.

SkB: Tak! To cytat z [autora] Marianne Williamson. Jeśli wszyscy wspólnie uznamy, że z natury mamy coś do dzielenia, to jest to najlepsze miejsce. Tak jest. Świeć światłem.

Zdjęcia: Robbie Fimmano. Stylizacja: Sean Knight. Scenografia: Ali Gallagher. Pielęgnacja: Kathy Santiago. Produkcja: Kelsey Stevens Productions.

Więcej takich historii znajdziesz w listopadowym wydaniu W stylu, dostępne w kioskach, na Amazon i dla pobieranie cyfrowe Październik 12