Projektantka kostiumów Harry'ego Pottera dzieli się sekretami z Seta

26 czerwca mija 20-lecie J.K. Rowling Harry Potter i Kamień Filozoficzny, a dwie dekady później fani wciąż są obsesyjne czytanie i ponowne czytanie serii. Przykładem? Pottermore po prostu uruchomił urzędnika Harry Potter Klub Książki, gdzie superfani mogą dołączyć do dyskusji o książkach od początku do końca – oczywiście zaczynając od 4 Privet Drive.

Na cześć rocznicy W stylu spotkał się z projektantką kostiumów Jany Temime, która pracowała przy ostatnich sześciu filmach kinowych. Temime, który współpracował z Prismacolor aby pokazać, jak ożywia swoje projekty, opowiedziała nam wszystko, od najłatwiejszych członków obsady do swoich ulubionych kreacji i atmosfery na tym słynnym planie. Zaczęła od Emma Watson i jej postać Hermiona, której styl prawdopodobnie najbardziej ewoluował w ośmiu filmach.

WIDEO: Jak zrobić swój ulubiony Harry Potter Leczyć

Emma jest teraz ikoną stylu. Czy współpracowała z tobą przy projektowaniu kostiumów?

Z kostiumami, nie. Emma jako młoda dziewczyna była bardziej studentką. Chciała się uczyć. A potem została nastolatką i zaczęła mieć wielu projektantów, którzy wysyłali jej sukienki. Została jedną z muz Chanel, a następnie została sfotografowana przez Karla Lagerfelda. Ale zawsze była bardzo ugruntowana, ponieważ jest tak inteligentna. Jej frustracja nie była w stanie studiować jeszcze więcej. To była naprawdę jej obsesja: pójście na uniwersytet.

Później zaczęła być bardzo zaangażowana, kiedy została odkryta również jako modelka. Pamiętam, że pomagałem jej z sukienkami na czerwony dywan każdą premierę. Pamiętam, jak poszedłem z nią na zakupy i dałem jej małą sukienkę Lanvin, beżową sukienkę Lanvin. Wybierałem się z nią i jej mamą na zakupy. Byliśmy naprawdę blisko. Ale jeśli chodzi o same kostiumy, miała do mnie dużo zaufania i naprawdę podobało jej się to, co jej dawałem. Nadal jesteśmy przyjaciółmi.

Czy kiedykolwiek miała opinie na temat tego, co miała na sobie?

Cały czas. To było zabawne, bo chłopcy nigdy nie mieli opinii. To było: „Ok, czy możemy to kontynuować?” A Emma miała mniej niż mały Weasley, Ginny [Bonnie Wright]. Jej rodzice są znanymi jubilerami. Sheila Teague, projektantka biżuterii. Więc była bardziej zainteresowana moda niż Emma. Emma, ​​chciała się uczyć. To było bardzo zabawne, ponieważ stała się tą, o którą walczył każdy couturier.

Teraz tak bardzo interesuje się zrównoważoną modą. Czy kiedykolwiek o tym mówiła, kiedy była na planie?

Zupełnie nie. Malowała. Była dobrą malarką. Mówiła o chłopcach. Mówiła o tym, o czym mówił każdy nastolatek. Chciała zrobić tak wiele rzeczy. Pamiętam, że zrobiliśmy coś razem – zrobiła mini kolekcję, kiedy robiliśmy numer pięć, małą kolekcję dla naturalnej marki. Pomogłem jej w tym. Musiała zaprojektować do tego kilka rzeczy. Ale nie na tym się skupiała.

Jaka była twoja inspiracja do stworzenia sukni balowej Hermiony?

Najpierw wymyśliłem kolor. Zawsze mam obsesję na punkcie koloru. To sztuka wizualna – to pierwsza rzecz, którą widzisz. Znalazłem szyfon ombré, który zaczynał być różowy i przechodził w fioletowy. Chciałem tego użyć, ponieważ uważałem, że jest trochę magiczny. Musiały być małymi czarownicami; o tym była ta historia. Chciałam więc, żeby coś się ruszało i coś młodego, nie sukienkę dla dorosłych, ale sukienkę dla 16 lat. [Emma] to uwielbiała. Uwielbiała to, ponieważ pomyślała: „To jest sukienka, którą Hermiona mogła wybrać”. Była świetną aktorką.

POWIĄZANE: Jak Emma Watson wpadała w kłopoty na Harry Potter Ustawić

Kto jeszcze był zaangażowany w projektowanie kostiumów swojej postaci?

Postacie, które miałem od początku, od 12 roku życia, były do ​​mnie bardziej przyzwyczajone. Zaufali mi. Ale od Balu Bożonarodzeniowego dziewczyny zaczęły bardzo chcieć mieć sukienki i modniejsze kostiumy. Ale tą, która była bardzo zaangażowana w kostium była Luna. Ponieważ Luna [Evanna Lynch] była maniakiem Potterów. Wiedziała wszystko o Harrym Potterze. Dali jej przedłużenia włosów i makijażu, a ona szła do domu i spała w swoich przedłużeniach. Nie chciała ich zdejmować. Była naprawdę Luną. Uwielbiała sukienkę na choinkę. Robiła ze mną biżuterię. Pomogła mi z głową lwa. Ona była bardzo zaangażowana.

A chłopcy byli najbardziej bezradni ze swoimi kostiumami?

Chłopcy byli łatwi. Ron [Rupert Grint] zawsze wyglądał jak katastrofa, ponieważ musiał wyglądać jak katastrofa. Nie przeszkadzało mu to. Śmiałam się. Powiedziałem: „Ron, pewnego dnia obiecuję ci, że zaprojektuję coś dla ciebie i będziesz naprawdę dobrze wyglądać”. A on powiedział: „Okej”. I miał wyczucie mody. Miał wyczucie mody bardziej niż Harry [Daniel Radcliffe]. Ale żeby wyjaśnić coś na temat Rona, pewnego dnia przybył na jedną z premier – myślę, że był to numer piąty – i miał na koszuli koszulkę z Danielem Radcliffem jako Harrym Potterem. On był wspaniały. Miał świetne pomysły. Danielu, nie. Nigdy nie lubił ubrań. Zawsze był w porządku z tym, co mu dawałam. Bliźniacy Weasley [James i Oliver Phelps] byli bardzo zaangażowani w to, co mieli na sobie. Podobało im się.

Jakie było twoje podejście do ich ubierania?

Zrobiłbym to nie to samo, ale bezpłatne. Więc kiedy jeden był w paski, drugi był w kwadraty o tych samych kolorach. Albo kiedy jeden miał pionowe paski, drugi miał poziome paski, ponieważ uważałem, że fajniej jest zrobić coś komplementarnego niż dokładnie to samo.

POWIĄZANE: To Harry Potter Gwiazda wygląda dokładnie jak Kylie Jenner

Czy miałeś do zaprojektowania ulubioną scenę?

Nie, bo to trwało 10 lat. Ale oczywiście, kiedy przeczytałem czwarty scenariusz, byłem bardzo podekscytowany. To było wielkie wyzwanie, wiesz? To były wielkie kostiumy. Miałem Beauxbatons. To było cudowne, Beauxbatons, bo miałam francuską aktorkę. [Od redakcji: Temime jest francuski]. Były rzeczy, które były bardziej ekscytujące niż inne, ale razem w każdym filmie było coś.

Dla kogo projektowałeś ulubioną postać?

Bellatrix bardzo mi się podobała. Helena Bonham Carter bardzo się angażuje. Dałem jej gorset, bo urodziła się w gorsecie. Całe życie zajmuje się dramatem historycznym. Więc dałem jej gorset, ponieważ w chwili, gdy ją udusisz, czuje się dobrze. A także chciałem czegoś średniowiecznego, ponieważ jej rodzina jest jedną z najstarszych rodzin czarodziejów, więc chciałem pokazać to tło, to poczucie historii. Z nią to zawsze była przyjemność. Nic nie wystarczało. Z nią może zajść tak daleko. A ona zawsze wracała i mówiła: „A co jeśli…”, a ja odpowiadałem: „Heleno, w porządku”. Mogła być bardzo ekstremalna.

Kiedy przyjechałeś na trzeci film, kazałeś dzieciom przestać nosić szaty Hogwartu w szkole. Jaki był za tym pomysł?

Pomyślałem, że powinny wyglądać normalnie, że powinny wyglądać jak normalne dzieciaki. Chciałem naprawdę poczuć. chciałem zrobić Harry Potter nie mała historia, którą czytasz w łóżku, ale coś prawdziwego. Bo w końcu to nastolatkowie z dysfunkcyjnych rodzin, wszyscy razem, a potem mieszkający razem w internacie i wszystkie te dzieciaki mają specjalne prezenty. Czasami sobie z tym poradzą. Czasami nie mogą poradzić sobie z tymi prezentami. Chciałem, żeby to było jak najbardziej realne. Byłem tego całkiem pewien, bo widziałem, że aktorzy w tych ciuchach czuli się z tym komfortowo, bo fajnie wyglądali. Byli szczęśliwi.

Czy kiedykolwiek dałeś wskazówkę, co ma wyniknąć z projektowania mody?

Nie, nie wiedzieliśmy, bo książki dostawaliśmy jedna po drugiej. W księdze piątej JK Rowling powiedział, że Dumbledore jest gejem. Powiedziałem: „Mogłeś powiedzieć wcześniej!”. Nie wiedziałem, wiesz. Zaprojektowałbym to inaczej. Czasami pytaliśmy ją: „Czy myślisz, że ta umrze? Bo wtedy może…’ Nie wiedziała! Ona też pisała bez przerwy. Ale czasami mówiła, co jej się podoba, a co nie. Tak jak w Quidditchu, dałem Harry'emu numer siedem, ponieważ David Beckham, a ona to lubiła.

Jaka była atmosfera na planie?

Szczerze mówiąc fantastycznie. Nigdy czegoś takiego nie widziałem. To było 10 lat mojego życia. Dzieciaki były świetne. Obsada była niesamowita. I było uczucie, że robimy coś wyjątkowego. Ostatni dzień zdjęć był bardzo emocjonalny. Ostatnie ujęcie – mam jego zdjęcie. Pamiętam, że Daniel nadepnął na drewniane pudło i wygłosił przemówienie i na wpół płakał. Wszyscy płakaliśmy. To było takie emocjonalne. Opróżniałem swoje biuro. To było jak koniec świata.

Zbliżamy się do 20-lecia Harry Potter i Kamień Filozoficzny. Jak myślisz, dlaczego te książki i filmy są tak powszechnie kochane?
Ponieważ są doskonałe. Mają w sobie mieszankę czegoś magicznego, ale także bardzo ugruntowanego. To naprawdę metafora dla uzdolnionych dzieciaków z czymś wyjątkowym, czyli historią każdego nastolatka. A filmy były bardzo dobrze wykonane, z dużą dbałością o szczegóły. Myślę, że wydarzyło się coś magicznego i nie wiem, czy to się kiedykolwiek powtórzy.

Ten wywiad został zredagowany i skondensowany dla jasności.