Paryski Tydzień Mody Wiosna 2019 Recenzja

Nie często Paryż Moda Tydzień kończy się trendem tak jednoznacznym, że zasługuje na analizę, ale wygląda na to, że projektanci tutaj, tak jak ja, naprawdę potrzebują wakacji.

W niezwykłym splocie podobnie myślących inspiracji, Karl Lagerfeld, Joseph Altuzarra i Thom Browne zdecydowali, że nadszedł czas na wakacje na plaży. Wyróżnienie w tej kategorii zdobyła Nadège Vanhee-Cybulski z Hermès, której pas startowy był pokryty drobnym piaskiem.

Zamiast nudzić Cię, drogi Czytelniku, nadmiernie symboliczną interpretacją wiosennych kolekcji, które zakończyły się dużymi pokazami kanał oraz Louis Vuitton we wtorek ja też zdecydowałam, że czas odpocząć od takiej intelektualnej grypy i zrelaksować się, gdy wciąż świeci słońce. Myślę, że warto zauważyć, że głównym przesłaniem w tym sezonie była postawa laissez-faire, bardziej niż wygłaszanie dużego, kierunkowego oświadczenia. W szczególności pokaz Chanel, rozgrywający się na wydmach na północnoeuropejskiej plaży, był bardziej przyjazny dla użytkownika niż to, co od wieków oferował Lagerfeld. i to dobry wskaźnik, że projektanci stają się coraz bardziej świadomi swojego obowiązku dostarczania konsumentom radości, a nie politycznego działania wojenne. Pomyśl o tym, Chanel on the Beach brzmi jak świetna nazwa koktajlu.

Ogólnie rzecz biorąc, był to dobry sezon dla trendów jazdy, ręcznie robionych makramowych sukienek, brzydkich sandałów i odważnych żółtych strojów na szczycie listy, które stanowią wyzwanie dla konsumentów. Ale paryskie kolekcje oferowały również odświeżające spojrzenie na wiosnę z wieloma indywidualistycznymi prezentacjami, które były ekscytujące do oglądania. Chanel i Vuitton były oczywiście spektaklami, ale także mniejszymi pokazami, takimi jak Stella McCartney oraz Valentino. Każda z nich miała swój urok, więc wbrew naszemu normalnemu formatowi recenzji, wolałabym zaproponować Ci moje wybory najlepszych Paryski Tydzień Mody:

Trzy to trend, jak mówią w branży informacyjnej. Thom Browne otworzył swój program z ratownikami na planie inspirowanym promenadą, ale jego plaża wyglądała, jakby została zaprojektowana na weekendowy wypad Opowieść podręcznej, zamieszkana przez kobiety, które były związane i zakneblowane podczas chodzenia w niepewnych butach. Być może myślał, że komentuje nasze czasy, ale zamiast tego pozostawił wielu na widowni w zdumieniu. Za wcześnie, Ofthom. Altuzarra nie pojawił się dosłownie na piaszczystym wybiegu, ale z nostalgią myślał o letnim romansie z jego plażową separacją i zasłonami, które wyglądały na niezwykle niezdarne jak na Paryż. Ale niesamowicie szczegółowa scena plażowa Lagerfelda, wraz z maszyną do wytwarzania fal i Bradem Kroenigiem na służbie ratownika, była fenomenalna. Modelki przeszły boso całą długość plaży, a potem włożyły przezroczyste plastikowe sandały, by wrócić po promenadzie. A ubrania były takie zabawne i praktyczne, w tym świetne dżinsy, pływanie (oczywiście) i finał czarnych sukienek dla lalek. który przyniósł wieczór nad brzeg, że trzeba było sobie wyobrazić, że Lagerfeld podczas projektowania musiał czuć się jak na wakacjach im.

Clare Waight Keller stworzyła lustrzaną relację między mężczyznami i kobietami oraz sposób ubierania się, co stanowi ważną część procesu myślowego, który trafia do jej kolekcji jako dyrektora artystycznego Givenchy, a na wiosnę skupiła się na tym. To nie było tak płynne, jak, powiedzmy, to, co zrobił John Galliano w Margiela z facetami w sukniach, ale wciąż wymaga dużego wysiłku, aby binarny facet nosił liliowy garnitur i nadal wyglądał trochę jak macho. W niektórych przypadkach panie nosiły spodnie wojskowe lub sukienki w przepięknych, matowych niebieskich i butelkowej zieleni, które były nieco konwencjonalne w ich rolach płciowych, ale mimo to miały świetną postawę.

Akcja science-fiction o godz Balenciaga i Vuitton mieli publiczność szalejącą w mediach społecznościowych, ale tylko Vuitton kazał im mówić o ubraniach z równym entuzjazmem. Nicolas Ghesquière oferował sportowe sukienki i płaszcze, dziwnie wciągające rękawy w kształcie jajka, a także fajne spodnie garnitury na modelach, których płeć wyglądała na celowo wykastrowaną, jakby była wynikiem ewolucji lub humanoidalnego podboju. Kwiatowe nadruki, w tym nieziemskie niebieskie i fioletowe róże, dawały nadzieję, że życie roślinne może jeszcze istnieć w przyszłości.

W okresie grypy McCartney zdobywa najwyższe wyróżnienia dzięki swoim kolorom łazienkowym i postawie na radę.

Po dwóch latach kariery z prawdziwymi nogami sudański model był gwiazdą sezonu, zamykając kilka ważnych pokazów. Jej czarna suknia w Valentino był najbardziej znaczącym wyglądem w tym, co już było główną kolekcją, deprecjonując prawie wszystkich (w tym pojawienie się OG Kristen McMenamy).

W dzisiejszych czasach wszyscy lubią makramę, patrząc na siatkowe nakładki i ręcznie robionych doo-tatusiów zwisających z sukienek jak połów rybaka. Ale Jonathan Anderson, ze swoimi odniesieniami do sztuki współczesnej, sprawił, że faktura wyglądała na bardziej przystępną. Bardziej niż ktokolwiek inny jest odpowiedzialny za wyznaczanie trendów w projektach, które często wyglądają na ręcznie składane, z naturalnych tkanin i chusteczki do obszycia. Na wiosnę ubrania były nieco spokojniejsze, z wsuwanymi sukienkami i prostymi krojami, ale były też świetne big bagi szydełkowe torby, idealne do noszenia drutów.