Historia nerki

Do tej pory nie jest tajemnicą, że saszetka, najbardziej pogardzany członek rodziny torebek, przeżywa masowe odrodzenie w tym roku. Obecna wersja tego zestawu głośnomówiącego zauważona podczas Tygodnia Mody zarówno u modelek, jak i widzów akcesorium jest znacznie bardziej eleganckie i szykowne niż jego retro kuzyn (plus nie zawsze jest noszone w talii). Ale to, o czym myślimy jako o oryginalnej saszetce nerkowej – lub „bumbag”, jak nazywa się ją poza Stanami (w języku brytyjskim angielski, fannies to zupełnie inne części ciała) – ma historię równie mroczną, jak jej miejsce w modzie społeczeństwo.

Powszechnie przypisuje się, że Australijka Melba Stone wynalazła nerkę w 1962 roku (podobno inspirowała się kangurami). Ale kiedy zacząłem przeszukiwać archiwa Time Inc. w poszukiwaniu wczesnej wzmianki o torbie, natknąłem się na kawałek w Sport ilustrowany sięga jeszcze dalej, do 22 listopada 1954 r. Artykuł zatytułowany „Christmas by Mail Order” zasugerował 50 pomysłów na prezenty, które można zamówić pocztą z Nowej Anglii. Wśród ofiar były autentyczne austriackie spodnie lederhosen za 22,50 USD, solidny mosiężny „dzwonek wejdź i weź to” za 5,50 USD oraz „lekki skórzany „nerka”” za 10 USD [poniżej], „przeznaczona do przechowywania wosku i lunchu narciarza biegowego”. („Jest to również przydatne dla rowerzystów, turystów pieszych, jeźdźców jeździeckich”, dodała redakcja). W następnym miesiącu magazyn polecił saszetkę jako alternatywę dla plecaka dla narciarzy. „Zdobądź to w Davos” — radził pisarz w „Wskazówkach dla narciarzy Parsenna”.

Rzeczywiście, saszetka była popularna wśród europejskich narciarzy od lat, zanim została przyjęta jako torba na pieniądze dla turystów w latach 80. i pojemnik na narkotyki dla rave’ów w latach 90. Zastępca szefa ds. kopiowania w InStyle, Anne Egli, która pochodzi ze Szwajcarii, mówi, że jako dziecko nosiła saszetkę na alpejskich stokach w połowie lat 70., ale nazywali ją „bauchtasche” lub „torba na żołądek”. (W końcu, ile osób faktycznie nosi saszetki z tyłu?) „To była duża aktualizacja w porównaniu ze znoszonym skórzanym plecakiem, który mój tata nosił podczas naszych wyjazdów na narty” przypomina. „Zawsze przynosiliśmy na lunch własne kanapki i owoce, a kanapki przybrały zakrzywiony kształt saszetki. Czasami przez zamek błyskawiczny wpadał śnieg.

Pomimo tej wady konstrukcyjnej, bauchtasche byłaby ulepszeniem w stosunku do starszych, zapinanych na zamek toreb z paskiem, śledzonych w średniowiecznej grafice [poniżej]. Były używane głównie dlatego, że odzież w tamtych czasach nie miała dołączonych kieszeni. Przymocowywane do paska za pomocą sznurka, były to zazwyczaj skórzane woreczki z otworem z klapką lub materiałowe z marszczonym otworem. Niektóre odmiany, takie jak szkocki sporran, noszony na przodzie kiltu, były nie tylko użytkowe, ale także symbolem bogactwa i statusu.

Podobnie cenna może być torebka kasztelana, popularna wśród kobiet w czasach wiktoriańskich i edwardiańskich, a wywodząca się od kasztelanek średniowiecza. Według Instytutu Mody Projektowania i Merchandisingu w Los Angeles najdroższe miały srebrną ramkę i zamknięcie. Sama torebka była często jedwabna lub aksamitna, czasem wzbogacona aplikacjami, haftami lub koronką.

Jednak najwcześniejsze wzmianki o nerce, jakie znalazłem, były, co nie jest zaskakujące, opisane jako mające zastosowanie do celów praktycznych. Czas Magazyn z 26 października 1992 r., artykuł z okładki „Iceman”, donosi o odkryciu zamrożonego ciała człowieka w wieku 5300 lat, ubranego w futrzaną szatę bez podszewki pod plecioną peleryną z trawy. Wśród jego wyposażenia była „skórzana sakiewka przypominająca małą wersję „nerki” noszonej dziś przez turystów. W środku nosił zaostrzony kawałek kości, prawdopodobnie używany do szycia otworów w skórze, oraz wiertło i ostrze z krzemienia.

Więc niezależnie od tego, czy oryginalna saszetka została wynaleziona w epoce kamienia do przechowywania narzędzi, czy w latach 60 przechowuj mrożone obiady narciarskie, to trwały trend, który na dobre lub na złe nie wygląda na to, że ma się odbywać z dala.