Senator stanu Illinois Tammy Duckworth wyrobiła sobie nawyk odnoszenia sukcesów w pozornie niemożliwym. Kiedy granat o napędzie rakietowym zestrzelił helikopter, którym pilotowała podczas wojny w Iraku, co spowodowało utratę obu nóg i częściowe użycie prawej ręki, Duckworth ruszyła do przodu. Po powrocie z walki i przystosowaniu się do nowego życia, została pierwszą niepełnosprawną kobietą wybraną do Kongresu i pierwszą Azjatycką Amerykanką wybraną do Kongresu w Illinois. „Ponownie nauczyłam się chodzić, jeść, kąpać się i robić wszystko inne, upadając, czołgając się i podciągając się z powrotem” – mówi W stylu. „Zdałem sobie sprawę, że muszę pozwolić sobie na porażkę i że konieczność ponownego nauczenia się mycia zębów nie uczyniła mnie mniej osobą”.
Duckworth niedawno trafiła na nagłówki gazet, ponieważ była pierwszym senatorem USA, który urodził dziecko podczas służby w biurze, co jest dużym krokiem naprzód dla pracujących matek. Senacka Demokratka zrobiła sobie również przerwę od urlopu macierzyńskiego, aby wrócić do stolicy i głosować w Senacie, podczas gdy nosiła swoją nowonarodzoną córkę. „Byłem w stanie zrobić więcej, niż kiedykolwiek myślałem, że jestem w stanie, nie dlatego, że byłem mądrzejszy, silniejszy, lub szybciej niż ktokolwiek inny — to sposób, w jaki zareagowałem na trudności i porażkę, mnie zdefiniował” mówi.
Pokonywanie przeszkód: Duckworth zawsze przekształcał trudne sytuacje w doświadczenia edukacyjne, nawet przed Irakiem. Kiedy była nastolatką, jej ojciec stracił pracę, a jej rodzina prawie stała się bezdomna. Ale mówi, że wiele się wtedy nauczyła o wytrwaniu w trudnych czasach. Przypisuje to doświadczenie, które pomogło jej skupić się na powrocie do zdrowia po urazach. „Obiecałem sobie, że aby uhonorować moich kumpli, którzy mnie uratowali, zrobię więcej, niż mogłem, zanim zostanę ranny. Dali mi drugą szansę na życie, a ja każdego dnia staram się udowodnić, że jestem warta ich poświęceń”. Od tego czasu Duckworth ukończył cztery maratony w Chicago na rowerze z ręczną korbą.
POWIĄZANE: Ta Badass Woman używa mikrofal do walki z cyberatakami
Najdumniejsze osiągnięcie: Dodając do swoich wielu nowości, Duckworth stała się jedną z pierwszych kobiet pilotów helikopterów dla sił rezerwowych, nadzorowała utworzenie jednej z pierwszych w Ameryce infolinii kryzysowych dla weteranów 24/7 i uchwalenie przepisów, które pomogą zatrudniać weteranów i zmniejszyć liczbę weteranów samobójstwo. Ale, jak mówi, budowanie rodziny było dla niej największą radością. „Jestem z tego dumna, ale najbardziej dumna jestem z tego, że zostałam mamą i wreszcie miałam rodzinę, której zawsze pragnęłam z obiema naszymi dziewczynami”.
Bilans praca/mama: Znalezienie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym nie było łatwe, gdy walczyła o urząd publiczny, wychowywała młodą córkę i przechodziła zapłodnienie in vitro, aby mieć drugie dziecko. „Kiedy prowadziłam kampanię w Senacie, bardzo trudno było mi rozstać się z mężem i córką podczas cyklu in vitro” – mówi Duckworth. „Ale absolutnie kocham swoją pracę. A moje doświadczenia jako matki uczyniły mnie znacznie lepszym prawodawcą”. Jeśli chodzi o znalezienie tego trudnego Równowaga między czasem spędzonym w domu a czasem sprzyjającym zmianom, Duckworth mówi, że pogodzenie się z niedoskonałością jest musi. „Musisz pozwolić sobie na walkę, frustrację i zmęczenie. W porządku jest czuć się nieodpowiednim, ponieważ nikt nie jest doskonały”.
Źródło: Tom Williams/CQ Roll Call
Bycie złym: Dla Duckworth twardzielstwo polega na znalezieniu sensownych sposobów służenia swojemu krajowi, najpierw w walce, a teraz w polityce. „Bycie badassem to bycie proaktywnym i oddawanie się naszym lokalnym społecznościom, pracując na rzecz rozwoju Amerykanina ideały równości i integracji oraz wstawania się za sobą i dla tych wokół ciebie, aby upewnić się, że każdy głos jest usłyszał."
Doradztwo zawodowe: Chociaż przekraczanie oczekiwań stało się znakiem rozpoznawczym Duckworth, nie zawsze było to łatwe. Stawia czoła opozycji we wszystkim, od jej pochodzenia etnicznego po płeć i nie tylko. Jako żołnierz pamięta, że czuła się niedoceniana przez ludzi z innych narodów, podczas gdy często służyła jako jedyna kobieta w jednostkach wyłącznie męskich. „Ludzie podnosili brwi z niedowierzaniem, kiedy dowiadywali się, że to ja jestem osobą zarządzającą” – mówi. „Nie pozwoliłem jednak, żeby mnie to powstrzymało, a ci, którzy mnie nie docenili, bardzo szybko zrozumieli swój błąd”.
— Raport Leigh Belz Ray
Więcej takich historii znajdziesz w sierpniowym wydaniu W stylu, dostępne w kioskach, na Amazon i dla pobieranie cyfrowe 6 lipca