Eric Wilson Vetements, Lanvin, Rick Owens Wiosna 2016 Recenzja PFW

Porozmawiajmy dzisiaj przez chwilę o percepcji. To wszystko w modzie. Które marki są fajne, którzy projektanci najchętniej wylądują kolejny duży post w dużym domu, kto siedzi gdzie na wybiegu show, kto jest zaproszony, wszystko sprowadza się do panującej wśród elity mody, ale coraz częściej także wśród światowych duży.

Świetnym tego przykładem jest to, jak projektant taki jak Demna Gvasalia, przywódca kolektywu Vetements, stał się toastem Paryża. Jego występ w czwartkowy wieczór, tuż po Lanvin, przyciągnął imponujący tłum do dużej chińskiej restauracji w nieciekawej okolicy, gdzie modelki w znacznie przerośniętych koszule, bluzy z logo i sukienki preriowe podzieliły plecy, biegły po wybiegu w energicznym występie, który naprawdę wydawał się czymś do zobaczenia (na zdjęciu, u góry). Nieważne, że już to wszystko widzieliśmy. Kolekcja wiosenna nie różniła się aż tak bardzo od kolekcji jesiennej, czy wcześniejszej kolekcji wiosennej, ale tak było po prostu tak fajnie, że, być może nic dziwnego, kilka osób wspomniało tego wieczoru o Gvasalii jako kandydacie do przejęcia Balenciagi, gdzie

ZWIĄZANE Z: W styluPrzewodnik po Paryżu, dyrektor ds. mody Melissy Rubini

Uwielbiam energię ubrań Vetements zatwierdzonych przez Kanye Westa, ale wiele pomysłów to te same, które Miguel Adrover miał ponad dekadę temu, aż do zawłaszczenie logotypów firmowych w pracy (wiosenna kolekcja obejmowała bluzę z wyhaftowanym na niej napisem POLO i logo Champion oraz T-shirt noszący etykietę DHL) i spójrz, co stało się z Adroverem (który sprowokował gniew Burberry i Ralpha Laurena), błyskawiczny sukces, po którym nastąpił fenomenalny rozbić się.

Czy historia się powtórzy?

WIDEO: Obejrzyj nasze 42-sekundowe podsumowanie wiosennego pokazu Maison Margiela 2016 na #PFW

Moda potrzebuje swoich dzikich kart, więc będzie to ciekawe studium przypadku, aby zobaczyć, co się z tym dzieje, szczególnie w erze Instagrama, co sprawia, że możliwość bezpośredniego i natychmiastowego kontaktu projektantów z szerszą publicznością, która faktycznie może kupić ubrania online, a także utrzymać tę dynamikę Lampa błyskowa. Tak wiele można było się dowiedzieć o tym pokazie, od niezwykłego obsady rosyjskiego projektanta streetwearowego do stylistka, która szła w pokazie, że mądry projektant może naprawdę wykorzystać rozmach i zrobić coś to.

Olivier Rousteing z Balmain jest tego przykładem. Przełożył dość wąską koncepcję niezwykle ozdobnego luksusu w ruch modowy (wraz z „Armia Balmaina”, jak opisuje swoje legiony fanów), głównie za pośrednictwem mediów społecznościowych i sprytnych powiązań z Instagwiazdy, jak Jenners, Hadids, Kardashians itp.. Nie tak dawno temu naturalne byłoby powąchanie idei modowego fanatyka, ale postrzeganie się zmienia, a Rousteing jest zamiast tego postrzegany jako lider mody. Poczekaj tylko, aż jego współpraca z H&M trafi do sklepów w przyszłym miesiącu. I na szczęście publiczność wybrała kogoś, kto jest pozytywnym wzorem do naśladowania, jeśli chodzi o akceptację różnorodności, przynajmniej w odlewach modeli, jeśli nie zawsze w jego kolekcjach. (Na wiosnę masz do wyboru długie obcisłe sukienki z siatki z koralików lub krótkie obcisłe sukienki z siatki z koralików.)

POWIĄZANE: Kendall Jenner dominuje na wybiegu Balmain Spring 2016

W rzeczywistości może to być przykład Balmain, który postawił tak wielu innych projektantów w poszukiwaniu odzieży przyjaznej dla mediów społecznościowych. Szerokie wykorzystanie logotypów i nazw etykiet pojawiających się na odzieży pojawiło się zarówno w kolekcjach Lanvin autorstwa Albera Elbaza, jak i Loewe by Jonathan Anderson, obaj podeszli do wyzwania brandingu we współczesnym wieku z elegancją, jeśli nie powściągliwość.

Kolekcja Lanvin była piękna, chociaż wiele projektów wyglądało na pospiesznie naszkicowane i ukończone, prawie jak kreskówkowe wersje Lanvina. Pojawiła się marynarka z cekinami, prawie wytarta na brzegach, jakby ozdoby się zużyły, z satynowymi kokardkami i kryształowymi wykończeniami przymocowanymi prawie przypadkowo (na zdjęciu poniżej). Inne suknie wydawały się składać z drapowanych tkanin przymocowanych do schludnych podszewek fastryg krawieckich. I wielu przychodziło z nazwiskiem i adresem Lanvina nabazgranymi na nich, elbazską wersją ulicznego graffiti.

W Loewe Anderson przymocował do swojego składu duże lustrzane broszki w kształcie gęsi, które obejmowały również sukienkę pokrytą popękane kawałki lustra, torby pomalowane w wiewiórki (lub koty, trudno powiedzieć) i mnóstwo spojrzeń z powtórzeniami Loewe Nazwa. Bardziej konwencjonalną elegancję można było znaleźć w spodniach z krokodyla i zamszowych elementach, które same w sobie przyciągały uwagę.

Dziś rano otrzymałem maila od Toma Forda, który zawierał link do obejrzenia jego wiosennej kolekcji, prezentowanej w tym sezonie w krótki film z Lady Gaga zamiast pokazu na wybiegu. Był promowany w poprzednich tygodniach za pomocą zwiastunów online. Ford jest oczywiście projektantem, który kiedyś słynął zorganizował pokaz na wybiegu z zakazem korzystania z mediów społecznościowych i Instacoverage, więc podjęcie przez projektanta 180-stopniowego zwrotu w tym temacie było co najmniej warte opublikowania. W swoim e-mailu napisał: „Prowadzenie pokazu na wybiegu stało się tak bardzo ważne w tworzeniu obrazów dla mediów internetowych i społecznościowych oraz oglądaniu nakręcony pokaz mody może być jak oglądanie nakręconego spektaklu (co nigdy nie jest zbyt satysfakcjonujące).” Więc spróbował czegoś nowego i zadziałało bardzo dobrze.

POWIĄZANE: Breaking the Street Style Frenzy na Fashion Week

Wideo, teraz na tomford.com, gdzie Gaga śpiewa cover „I Want Your Love” i modelki tańczące w jego wiosennych stylizacjach, z super metaliczne blezery, zalotne sukienki z falbanami i trochę niegrzecznej bielizny, a także elastyczna podstawa LBD (na zdjęciu poniżej). Myślę, że był tak samo skuteczny jak pokaz na wybiegu, przynajmniej jeśli głównym celem jest zachęcenie ludzi do rozmowy o tobie.

Ale pod tym względem Rick Owens po raz kolejny był zwycięzcą. Jego pokaz obejmował kilka modeli z zewnątrz, które dosłownie nosiły inne modele, prawie jako akcesoria, ale nasycone znacznie większym znaczeniem. Kobiety, przychodzące parami, były przywiązywane do siebie uprzężami tak, że plecy, fronty, nogi, szyje i tułowie zamieniały się w tajemnicze stworzenia (na zdjęciu poniżej). Chociaż Owens w notatkach prasowych powiedział, że miało to sugerować kobietom wspieranie innych kobiet, było tak wiele więcej do przeczytania (i nie mówię o sztuczce na lajki) o ciałach, percepcji i wszystkim moda. W pewnym sensie wszyscy nosimy niewiarygodne brzemię w naszym codziennym życiu, po prostu próbując wszystko zrozumieć. Te kobiety zrobiły to w hipnotyzującym stylu.

Eric Wilson jest InStyle dyrektor ds. nowości modowych. Aby uzyskać więcej informacji z Paryża w czasie rzeczywistym, śledź go dalej Świergot oraz Instagram.