„Podjazdy” to najlepszy film, jaki widziałem przez cały rok

pierwszy raz zobaczyłem Podjazdy w kinie Village East w Nowym Jorku podczas Tribeca Film Festival 2019. Jak wiele części miasta, których opisy oscylują między „śmieciami rodzącymi niepokój” a „inspirującymi epicentrum kultury ”, teatr jest niespodziewanie piękny, w komplecie ze złotym sufitem w kształcie kopuły i pełnym balkon. To rodzaj teatru, który kojarzy się z początkami filmu — aksamitne siedzenia obwieszone etolami z norek, powietrze pachnące Radość – Jean Patou …

Na ekranie w tym ozdobnym teatrze rozgrywała się historia miłosna, ale nie taka, jaką uczono nas rozpoznawać. Del (nieżyjący już Brian Dennehy) jest owdowiałym seniorem, który spędza popołudnia grając w bingo w lokalnym Centrum Weteranów. Cody (Lucas Jaye) jest powściągliwym 8-letnim chłopcem, tymczasowo mieszkającym w sąsiedztwie Del, podczas gdy jego mama Kathy (Hong Chau) sprząta zagracony dom swojej zmarłej siostry. To, co zaczyna się jako nieplanowany koncert jako opiekunka do dziecka, szybko przeradza się w przyjaźń między Delem i Codym.

Po zakończeniu filmu przed ekranem postawiono składane krzesło, na którym 80-letni wówczas Dennehy mógł usiąść w otoczeniu innych członków obsady i reżysera Andrew Ahna. Na zmianę z mikrofonem odpowiadali na pytania publiczności.

widziałem Podjazdy ponownie rok później, na ekranie komputera z mojego łóżka. Dennehy zmarł tydzień wcześniej…, kina w całym kraju były zamknięte od miesiąca, a od około 6 tygodni nie widziałam nikogo poza moim chłopakiem. Film był tak samo wzruszający i pięknie oddany, jak pamiętałem. W rzeczywistości, oglądając po raz drugi, podczas globalnej pandemii, sentymentalny wpływ nieprawdopodobnej przyjaźni Del i Cody’ego uderzył mnie jeszcze bardziej.

„To po prostu prosta ludzka historia, która ma moc” – napisał do mnie Chau w e-mailu. „Film jest pięknym przypomnieniem, że wszyscy jesteśmy kruchymi istotami ludzkimi i że drogą przez ból jest miłość”.

Pod pewnymi względami spokojna okolica mikrokosmosu Podjazdy jest bardziej idealnym miejscem niż świat, w którym żyjemy — z pewnością świat ostatnich miesięcy. Chociaż Kathy i Cody są Azjatami z Ameryki, Chau powiedział, że ona i Ahn „są po tej samej stronie, nie chcąc skupiać się na tym, co dzieli nas”. Poza mikroagresją lub dwiema apodyktycznymi białymi sąsiadami, rasa nie gra w narracja. „Postacie są interesujące z niezliczonych powodów” – napisał Chau. „Z pewnością nie zapisałbym się do filmu, gdyby Kathy i Cody byli tylko dwuwymiarowymi postaciami, które istniały wyłącznie dla doświadczać rażącego rasizmu lub mikroagresji, aby publiczność mogła otrzymać niezręczną wiadomość o tym, jak rasizm jest zły."

POWIĄZANE: Zaufaj mi: Nigdy nie miałem jest odpowiedzią nastolatka nerdy na Plotkara

Jedyną rzeczą, która łączy bohaterów, jest żal – nigdy nie jest on w filmie głównym i centralnym, ale zawsze ukryty. Kathy opłakuje śmierć swojej starszej siostry, chociaż między pracą, którą musi wykonać w domu, a wychowaniem syna, nie ma zbyt wiele miejsca, by to wyrazić; Del po cichu opłakuje śmierć swojej żony, pamiętając o jej pamięci. To smutny, ale przejmujący zbieg okoliczności, że premiera filmu ma miejsce w czasie tak powszechnego żalu, choć Podjazdy nigdy nie pozwala, by cień osobistej tragedii zaciemniał jego przesłanie: Nadzieja.

Każda postać ewoluuje przez cały film, ale nie w namacalny sposób „wygląd, zmieniłem się”, który Hollywood uwielbia wdrażać, aby zilustrować rozwój. Rozwój jest cichy i miarowy, konieczne powolne spalanie, które przybliża cię do postaci tak prawdziwych, że trudno sobie wyobrazić, że urodziły się na stronie.

Zwłaszcza witalność występu Dennehy'ego jest trudna do pogodzenia z mężczyzną, który już nie żyje, ale Chau wydaje się uważać, że jest na dobrej drodze. „To dla niego wspaniała rola”, powiedział Chau. „Uwielbiał opowiadać dowcipy. Dobrze, że był aktorem, ponieważ nie zrobiłby tego jako komik. Jest teraz w Niebie, robiąc trochę cracku na temat tego, jak zaplanował swoje odejście, aby zrównać się z otwarciem Podjazdy.”

Podjazdy są teraz przesyłane strumieniowo.