Zachód spotyka się ze wschodem w spektakularnej modzie na najnowszej wystawie w Met Costume Institute

Eric Wilson jest W stylu's Dyrektor ds. Wiadomości Modowych. Podążaj za nim Świergot oraz Instagram.

Jeśli znakiem wielkiej wystawy mody jest jej odwołanie do szerszej publiczności niż wtajemniczeni mody, to „China: Through the Looking Glass”, ekstrawagancki kostium Instytut Spektakularny, który otwiera się w czwartek w Metropolitan Museum of Art, ma stać się – i znienawidzą mnie za to, że to mówię – kolejnym muzeum przebój.

Oszałamiająca wizualnie na każdym kroku i rozłożona na trzech piętrach muzeum, w tym sukienki i biżuteria zamontowana w całym w rozległych galeriach chińskiej sztuki i antyków wystawa jest najambitniejszym przedsięwzięciem jej kuratorów w lat.

POWIĄZANE: Obejrzyj wystawę Instytutu Kostiumów Met z 2015 r.

W rzeczywistości przedstawienie trwało od lat, wspólne przedsięwzięcie kuratorów Instytutu Kostiumów i wydział sztuki azjatyckiej i wydaje się, że został zaprojektowany tak, aby stworzyć zarówno maksymalny populistyczny urok, jak i minimalizm polityczny opad. Przy tak prostej tezie, aby podkreślić, jak bardzo zachodni projektanci byli pod wpływem sztuki wschodniej, trudno było… wyobraźcie sobie, co mieli na myśli kuratorzy, ogłaszając tę ​​wystawę, poza stwierdzeniem oczywistości, z pokazem ponad 100 couture i gotowe do noszenia sukienki Mao, style kimon, hafty smoka i nadruki na porcelanie, wszystkie zawłaszczone dla dobra Zachodu moda. I starali się uniknąć wszelkich śladów kulturowej niewrażliwości, posuwając się nawet do zmiany tytułu z wcześniejszej nazwy „Chińskie szepty”, która dla wielu miała negatywne konotacje.

Ale wyniki, ogłoszone podczas poniedziałkowej zapowiedzi prasowej, to olśniewająca, przykuwająca oko produkcja, która zawdzięcza ogromny dług wobec wizualnego błyskotliwości reżysera filmowego Wong Kar-waia, który pełnił funkcję dyrektora artystycznego Wystawa. W azjatyckich galeriach sukienki prezentowane są w wyszukanych rzeźbiarskich klatkach, obok dopasowanych kolorystycznie antyków i zestawione z nowoczesnymi filmami, w tym jego własnym W nastroju na miłość. A galerie znajdujące się na poziomie piwnicy Costume Institute zostały przekształcone w futurystyczny park rozrywki, przez który przechodzą widzowie korytarzu monitorów wideo wielkości ścian i labiryntu mód, które przemawiają do poszukiwań wśród projektantów Azji egzotyka.

Pokazy zorganizowane są tematycznie przez wpływy, z grupami sukienek inspirowanych na przykład przez Annę May Wong, pierwszą chińsko-amerykańską gwiazdę filmową (na zdjęciu powyżej). W następnej galerii, między rzeczywiste chińskie szale z tego samego okresu, demonstrujące zamiłowanie do orientalizmu wśród społeczeństwa europejskiego na przełomie XIX i XX wieku stulecie. W jeszcze innym chińskie wazony z XVII wieku stoją twarzą w twarz z sukniami autorstwa Karl Lagerfeld dla kanał (suknia couture z 1984 r. skąpana w niebiesko-białym haftem Lesage) i Roberto Cavalli (niebiesko-biała sukienka z nadrukiem z 2005 roku).

ZDJĘCIA: Wejdź do bogatej posiadłości Roberto Cavalli we Florencji

Wystawa jest tak obszerna i wypełniona tak ciekawymi połączeniami współczesnej mody ze sztuką antyczną, że czasami skojarzenia mogą wydawać się nieco przesadzone. Chociaż nie można zaprzeczyć, że na przykład XX-wieczni krawcy, tacy jak Jeanne Lanvin, byli pod wpływem orientalizmu tego okresu, a także importowanych tekstyliów i sztuki, tłumaczenie prawdopodobnie nie było tak dosłowne, jak srebrna tabliczka z dynastii Tang z VIII wieku, która jest pokazana obok sukienki Lanvin z okrągłym haftem mniej więcej tego samego wymiar. Jednak razem wyglądają całkiem ładnie. A jeśli wyobrażenia Buddy z dynastii Tang nie są dla Ciebie wystarczająco interesujące, z pewnością będziesz podziwiać wisiorek Buddy z Bulgari.

Pokoje, które najbardziej zachwycają swoim pięknem, są też chyba najbardziej wątpliwe pod względem poprawność polityczna i rygor intelektualny, który jest zarówno atrybutem, jak i największym dowodem tego Wystawa. Jedną z największych ekspozycji, przy głównym wejściu na wystawę, wyprzedza zapierający dech w piersiach pokaz świetlisty szklany bambus, jak scena z jednego z filmów Wonga, przeplatany kilkoma manekinami ubranymi jak starożytne wojownicy. Mają na sobie stylizacje z wiosennej kolekcji męskiej odzieży stosunkowo nieznanego londyńskiego projektanta Craiga Greena, który mógł mieć na myśli Chiny, a może Japonię (na zdjęciu poniżej).

Sporo gości, którzy weszli do muzeum „Rekolekcje Ming Scholara”, ogrodu i sali recepcyjnej zaprojektowanej przez Brooke Astor i znany również jako „tajemniczy ogród Met”, zauważył również, że jest on całkowicie wypełniony dziełami kontrowersyjnego projektant John Galliano, dla Diora (na zdjęciu poniżej), zanim został zwolniony za wygłaszanie antysemickich uwag, oraz Maison Martin Margiela, gdzie obecnie pracuje. Czy naprawdę potrzebowali aż tyle Galliano? Pojawił się również w Q&A w katalogu muzeum, bez wzmianki o kontrowersji. Ale muzeum daje rozsądne naukowe wyjaśnienie, powołując się na jego wieloletnie odniesienia do chińskiej opery, japońskiego kabuki i, w sprzeczności, do Królowej Matki Anglii.

Laika jednak zadziwi całkowite przeobrażenie przestrzeni, w której ogród został zamknięty i pokryta projekcją księżyca, która odbija się od sufitu do lustrzanej podłogi, dając efekt patrzenia na światło księżyca woda. A sukienki są jednymi z najbardziej zachwycających w pokazie, w tym jedna, która wygląda jak ryba koi.

ZDJĘCIA: Przeżyj ponownie galę Met 2014 Red Carpet